دوران تثبیت اعتقاد شیعیان به علم لدنی اهل بیت
وی افزود: از سویی این مسأله امتحان بزرگ شیعه در رابطه با درک مقام ولایت و اهل بیت پیامبر(ص) بود، زیرا تنها کسانی در آن زمان به ایشان اعتقاد پیدا کردند که عصمت و علم امام برای آنها کاملا مشخص بود و مسأله سن و سال برای آنها محسوب نبود؛ زیرا حضرت را دارای علم لدنی می‌دانستند.
حجت الاسلام فعال خاطرنشان کرد: از سویی دیگر تا دوره امام صادق(ع)، شیعه درک کاملی از مقام امامت نداشت؛ از این رو از زمان آن حضرت به بعد است که مردم، امام را به عنوان معصوم و صاحب علم لدنی می‌دانند.
استاد حوزه علمیه اظهار داشت: در این دوران یکی از مهم‌ترین مسائل، وجود دو خلیفه عباسی، یکی مأمون و دیگری معتصم است که در این بین مأمون به دلیل علاقه شدید به علم و دانش، از شرایط ویژه و خاصی برخوردار ست.
وی ادامه داد: تأسیس بیت الحکمه در بغداد، با یک کتابخانه بزرگ و مجهز به کتابهای یونانی، ایرانی و هندی، که وظیفه این بیت الحکمه ترجمه متون این کتب و رواج اعتقادات دیگر اقوام در بین اعراب بود، که یک نمونه از تأثیرات این ترجمه‌ها شبهه خلق قرآن بود، که هم امام جواد(ع) و هم امام هادی(ع) در زمان خود، در جهت پاسخ به آن فعالیت بسیاری انجام دادند.
حجت الاسلام فعال افزود: از زیرکی و علاقه‌مندی به علم مأمون، این است که وقتی به امپراتوری بیزانس حمله می‌برد، بعضی از شهرهای آنها را در مقابل گرفتن کتابهای با ارزش آنها آزاد می‌کرد، البته این علاقه‌مندی تنها برای مقابله با امام جواد(ع) و پایین آوردن جایگاه امامت و زیر سؤال بردن علوم اهل بیت(ع) بود، به همین دلیل است که افکار مختلفی در بین مسلمین رشد می‌کرد که باعث به وجود آمدن فرقه‌های مختلف نیز می‌شد.
استاد حوزه علمیه کمبود اطلاعات تاریخی موجود در مورد حضرت جوادالائمه(ع) را کنترل شدید ایشان از سوی مأمون دانست و افزود: ایشان به دلیل داشتن همسری به نام ام‌الفضل که دختر مأمون بود، حتی در منزل خود ذره‌ای آسایش نداشت.
وی در پایان با اشاره با فعالیت‌های فرهنگی امام برای مبارزه با انحراف‌ها افزود: از برنامه‌های ایشان، تشکیل حوزه علمیه با 270 مبلغ و شاگرد، نفوذ دادن یاران خود در، دربار حکومتی، مبارزه با فرقه‌های مختلف در مناظرات، مبارزه با حدیث سازان، مقابله با تفاسیر غلطی که از قرآن می‌شد، جمع آوری یاران امام رضا(ع) و هدایت و رهبری آنها و فرستادن نمایندگان خود به سراسر سرزمین‌های اسلامی برای ترویج اسلام و تشیع، می‌باشد. /9392/ت302/س