جدا دانستن دین از سیاست جریانی انحرافی است
حجتالاسلام نصرالله پژمانفر، نماینده مردم مشهد و کلات در مجلس شورای اسلامی در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، با اشاره به بیانات رهبر معظم انقلاب مبنی بر این که هرگونه تفکری که روحانیت را جدای از نظام بداند، سکولار است، گفت: چیزی که باعث شد انقلاب در ایران و جهان به این موقعیت برسد، این دیدگاه بود که دین میتواند به عنوان یک راهکار برای برون رفت انسانها از همه بحرانها نقش آفرینی داشته باشد و انقلاب ایران با این شعار «نه شرقی نه غربی جمهوری اسلامی» شروع شد و ادامه یافت.
وی افزود: ما برای زندگی و مدیریت خود در عرصههای مختلف، هیچ کدام از مبانی غرب و شرق را قبول نداریم و راه نجات را برون رفت از جریانات حاکم بر نظام دنیا و رفتن به سمت نظام اسلامی میدانیم و این یکی از مسائلی بوده که پیامبران، پیامبر اکرم(ص) وائمه اطهار بر مبنای آن و نظام مبتنی بر آن، قیام کردند و اسلام نیز بر اساس همین دیدگاه شکل گرفته است.
نماینده مردم مشهد در مجلس شورای اسلامی تأکید کرد: یا باید قیام دین را جریانی غیر حکومتی دانست و یا مبانی دیگر را کنار گذاشت که در رابطه با احتمال نخست، اولین مشغلهای که به وجود میآید، مواجهه با تاریخ اسلام است که اگر دین، جدای از سیاست بود، چرا پیامبر(ص) بزرگ اسلام به عنوان مبلغ دین از همان ابتدای تبلیغ خود حرف از تشکیل حکومت میزنند، در حالی که بسیاری از احکام هنوز گفته نشده بود و مردم با آنها آشنا نبودند؟
وی توضیح داد: احکام اسلام کاملا اجتماعی بوده و رویکردی اجتماعی دارند و طبیعتا اگر اسلام را جریانی اجتماعی دانسته و به احکام آن نگاه کنیم به رویکرد لزوم تشکیل حکومت میرسیم، مسائل حکومتی، مباحث اقتصادی و حتی مباحثی همچون جعاله در اقتصاد نیز رویکردی دینی دارند.
حوزه دلسوزانه نقاط ضعف را تذکر می دهد
وی نتیجه گرفت: اگر کسی بخواهد در حوزه علمیه که در واقع مفسر دین بوده و کارشناسان دینی در آنجا تربیت میشوند، دین را جریانی فردی بداند، قطعا این جریانی انحرافی است و همانی است که افراد در دوران بنی امیه و بنی عباس نسبت به آن کاملا تبلیغ میکردند تا عرصه دین را از عرصههای دیگر جدا کنند که کار دین برعهده دین شناسان و ائمه معصومین و کار حکومتی برعهده حکومت داران باشد، این نیز جریانی انحرافی است.
حجتالاسلام پژمانفر در پاسخ به این سؤال که رابطه حوزه و نظام باید به چه شکلی باشد که هم استقلال حوزه که دغدغه مراجع تقلید و علما است، حفظ شود و هم جنبه حمایت ناصحانه حوزه علمیه از نظام باقی بماند؟ گفت: حوزه علمیه نمیتواند بیتوجه به زوایای حکومت جلو برود و باید به مسائل حکومتی اشراف داشته و آنها را رصد کند، به صورت دلسوزانه نسبت به ضعفهای حکومت تذکرهای لازم را بیان، در جهت رشد قوتها تلاش کند و نیز راه ناصحانه نسبت به برطرف شدن نقاط ضعف و افزودن نقاط قوت داشته باشد.
وی تأکید کرد: البته این کارها به معنی ورود حوزههای علمیه به صورت مستقیم در مسائل حکومتی نیست، بلکه به این معنی است که مسائل حکومتی باید کاملا رصد شود و حوزه علمیه نسبت به اتفاقهایی که در جامعه رخ میدهد، بیتوجه نبوده و بر اساس آن، تذکرهای لازم را بیان کند.
حوزههای علمیه مثل پدری دلسوز حکومت را همراهی کنند
نماینده مجلس شورای اسلامی با انتقاد از افرادی که استقلال حوزه را به معنای تقابل و رویارویی با نظام تفسیر میکنند،گفت: استقلال حوزه دینی یعنی بررسی مسائل با توجه به واقعیتها و اظهار نظر به صورت کاملا آزاد در مورد آن، بنابراین استقلال به معنای مخالفت نیست و از سویی مخالف بودن نیز به معنی مستقل بودن نیست.
این فعال سیاسی با تأکید بر اینکه باید نقاط قوت را تقویت کرد، گفت: حوزههای علمیه باید این ویژگی را داشته باشند و نسبت به مسائل حکومتی بیتفاوت نباشند، حوزه باید همچون پدری مهربان حکومت را همراهی کرده و امر به معروف و نهی از منکر کند، یک جامعه اگر بخواهد رشد کند، حتما باید رهبران دینی جامعه آن را حمایت کنند.
وی درباره تاثیر راهکار طرح هجرت طلاب از شهرهای مرکزی همچون قم و مشهد به سایر نقاط کشور در ارتقای کمی و کیفی حوزههای علمیه گفت: مراکزی مثل مشهد و قم باید به عنوان مرکزی تکمیلی قلمداد شوند و مباحث مقدماتی باید در شهرهای مختلف برپا بوده و طلبه در شهر خود سراغ آن برود.
حجتالاسلام پژمانفر در پایان گفت: بعد از تحصیلات مقدماتی میتوان برای تحصیلات تکمیلی به مرکز رفت، اما باید توجه به انگیزهها و استعدادهای فردی باشد، یعنی در حوزههای مرکزی آموزش دیده و به شهر خود برگشته و در حوزههای تربیت و آموزش فعالیت کنند؛ ضرورتی نیست که طلبهها در حوزههای مرکزی قصد تحصیل کنند، مگر اینکه در شرایطی به عنوان اساتید تراز اول بمانند یا نیازهای دیگری باشد./932/ت301/ج