۲۲ آذر ۱۳۹۱ - ۲۲:۰۴
کد خبر: ۱۴۹۷۵۱
در مدرسه عالی نواب مشهد؛

بررسی«فقه غنا در رسانه» آغاز شد

خبرگزاری رسا ـ استاد فقه رسانه حوزه علمیه خراسان گفت: یکی از مسائل مطرح در رسانه، چه به صورت رسانه تصویری، صوتی و گفتاری، مسأله موسیقی و غنا است که از در آن اقوال متعددی وجود دارد، بنابراین از نظر فقهی باید به مسأله غنا پرداخته شود.
حجت الاسلام نهاوندي فقه رسانه مدرسه نواب

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، حجت‌الاسلام علی نهاوندی، مدیر کل صدا و سیمای خراسان رضوی، شب گذشته در درس فقه رسانه که در مدرس امام خمینی(ره) مدرسه عالی نواب برگزار شد، گفت: از منظر فقه حکومتی، مسأله نظام ارتباطی و رسانه جزء مصادیق فقه حکومتی به شمار می‌رود که نیاز به تبیین و توضیح دارد، موضوع این است که نگاه فقهی به اصل ایجاد ساختار رسانه‌ای چیست. آیا ساختار رسانه امر بایسته‌ای است و از نظر فقهی، نظام ارتباطی امری جایز یا لازم است.

 

وی با تبیین و توضیح ضرورت پرداختن به مسأله رسانه از منظر فقهی گفت: از جمله مباحث مطرح در فقه رسانه، جنگ رسانه، رسانه حکومتی، عملیات روانی، فریب رسانه، نکات فقهی تشبه زن و مرد در رسانه‌های جمعی، آزادی اطلاعات، قواعد مورد نیاز در فقه رسانه، مبنای عقلا و مسائل دیگر است .

 

وی در ادامه طرح مباحث مرتبط در فقه رسانه،عنوان کرد: یکی از مسائل مطرح در رسانه، چه به صورت رسانه تصویری، صوتی و گفتاری، مسأله موسیقی و غنا است، این مسأله از جمله مباحثی است که در آن اقوال متعددی وجود دارد، بنابراین از نظر فقهی باید به مسأله غنا پرداخته شود، آیات و روایات مرتبط با این موضوع به خوبی بررسی و به دامنه‌ها و ادله حرمت آن پرداخته شود .

 

مدیر کل صدا و سیمای خراسان رضوی با پرداختن به دامنه‌های مسأله غنا و حرمت آن از منظر قرآن گفت: برای حرمت غنا در قرآن کریم به 5 آیه اشاره شده که از جمله آیه 6 سوره لقمان، آیه 72 سوره فرقان، آیه 30 سوره حج، آیه 3 سوره مؤمنون و آیه 55 سوره قصص است.

 

وی با تشریح آیات یاد شده افزود: اگر بخواهیم آیات را به صورت مستقل بررسی کنیم، از این آیات بنا به حکم اولی حرمت مسأله غنا فهمیده نمی‌شود، زیرا اگر بخواهیم غنا را جزء مسائل قول زور (سخن باطل) و یا جزء مصادیق عبارت«والذین هم عن اللغو معرضون» قرار دهیم، نیاز به دلیل دارد.

 

وی همچنین بیان کرد: وقتی از نظر منطقی موضوع غنا مورد بررسی واقع می‌شود، اول باید ثابت شود غنا جزء مصادیق لغو و باطل است، بعد گفته شود هر عمل لغو و باطل حرام است، سپس نتیجه گرفته شود که غنا حرام است، حال این‌که در آیات قرآن و بدون کمک روایات، حرمت غنا به صراحت بیان نشده است .

 

حجت‌الاسلام نهاوندی در پایان گفت: بیشتر دلایلی که بر حرمت غنا بیان شده از سوی معصومین(ع) صادر شده است که این روایات در جلسه آینده مورد بررسی قرار خواهد گرفت./932/پ202/س

 

ارسال نظرات