به مناسبت شهادت امام رضا؛
ویژه نامه اینترنتی «و قبری در طوس» منتشر شد
خبرگزاری رسا ـ ویژه نامه اینترنتی«و قبری در طوس» به مناسبت شهادت امام رضا(ع) در پایگاه اطلاع رسانی راسخون منتشر شد.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، ویژه نامه اینترنتی «و قبری در طوس» شامل بانک احادیث، بانک پیامک، پرسش و پاسخ، گالری تصاویر، بانک صوت و فیلم، ویژهنامههای مرتبط و سایر مقالات در پایگاه اینترنتی راسخون منتشر شد.
زندگانی امام علی بن موسیالرضا(ع)، امام رضا (ع) ناخدای کشتی تشیع در میانه طوفان مرو، نگیزههایمأمون از ولایتعهدی امام را(ع)، امنالائمه دژ محکم الهی، سیره خصتی امام رضا(ع)، کرامات امام ضا(ع) به روایت اهلسنت، مسأله ولایتعهدی امام رضا(ع)، در محضر خورشید، مروری بر اندیشه های اقتصادی امام رضا(ع)، آراء مختلف در مورد شهادت اممرضا(ع) و نگاهی به برخی برکات حور امام رضا(ع9 در ایران از جمله مقالات این ویژهنامه است.
زندگانى امام على بن موسى الرضا(ع)
در ذیل این مقاله از ویژهنامه «و قبری در طوس» میخوانیم: حضرت على بن موسى الرضا علیهالسلام در روز یازدهم ذیقعده سال 148 هجرى دیده به جهان گشود، مادر او بانویى با فضیلت بنام «تُکْتَمْ» بود که پس از تولد حضرت، از طرف امام کاظم علیهالسلام«طاهره» نام گرفت.
کنیه او «ابوالحسن» و لقبش «رضا» است، او پس از شهادت پدر بزرگوارش در زندان بغداد در سال 183 هجرى در سن 35 سالگى عهدهدار مقام امامت و رهبرى امت شد.
مدت امامت آن حضرت بیست سال بود که ده سال آن معاصر با خلافت «هارونالرشید»، پنج سال معاصر با خلافت «محمد امین»، و پنج سال آخر نیز معاصر با خلافت «عبدالله مأمون» بود.
امام تا آغاز خلافت مأمون در زادگاه خود، شهر مقدس مدینه، اقامت داشت، ولى مأمون پس از رسیدن به حکومت، حضرت را به خراسان دعوت کرد و سرانجام حضرت در ماه صفر سال 203 هجرى قمرى در سن 55 سالگى) به دست مأمون عباسی به شهادت رسید و در همان سرزمین به خاک سپرده شد.
انگیزههای مامون از ولایتعهدی امام رضا(ع)
در مقاله دیگری از این یژهنامه با عنوان انگیزههای مامون از ولایتعهدی امام رضا(ع) آمده است: چشمداشت مامون از گرفتن بیعت برای ولایتعهدی امام رضا(ع) تامین هدفهایی بود.
احساس ایمنی از خطری که او را از سوی شخصیت امام رضا(ع) تهدید میکرد، شخصیتی نادر که نوشتههای علمیش در شرق و غرب نفوذ فراوان داشت و نزد خاص و عام به اعتراف مأمون از همه محبوبتر بود، در صورت ولیعهدی، او دیگر نمیتوانست مردم را به شورش یا هر گونه حرکت دیگری بر ضد حکومت، دعوت کند.
شخصیت امام باید تحت کنترل دقیق وی قرار گیرد، و از نزدیک هم از داخل و هم از خارج این کنترل بر او اعمال گردد، تا آنکه کم کم راه برای نابود ساختن وی به شیوههای مخصوصی هموار شود. مثلا همانگونه که گفتیم یکی از انگیزههای مأمون در تزویج دخترش این بود که در زندگی داخلی امام مراقبی را بگمارد که هم مورد اطمینان او باشد و هم جلب اعتماد کند.
افزون بر این، چشمهای دیگری نیز از سوی مأمون برای مراقبت امام رضا گماشته شده بودند که تمام حرکات و اعمال وی را گزارش میکردند، یکی از آنها «هشام بن ابراهیم راشدی» بود که از نزدیکان امام به شمار رفته، کارهایش همه به دست وی انجام میگرفت، ولی هنگامی که امام را به مرو بردند، هشام با ذوالرئاستین و مأمون تماس گرفت و موقعیت ویژه خود را به آنان عرضه کرد، مأمون نیز او را به عنوان دربان امام قرار داد، از آن پس تنها کسی میتوانست امام را ملاقات کند که هشام میخواست، در نتیجه، دوستان امام کمتر به او دسترسی پیدا میکردند.
مأمون میخواست امام چنان به او نزدیکی پیدا کند که به راحتی بتواند او را از زندگی اجتماعی محروم ساخته، مردم را از او دور بگرداند، تا آنان تحت تأثیر نیروی شخصیت امام، علم، حکمت و درایتش قرار نگیرند.
از این مهمتر آنکه مأمون میخواست امام را از شیعیان و دوستانش نیز جدا سازد تا با قطع رابطهشان با او به پراکندگی افتند و دیگر نتوانند دستورهای امام را دریافت کنند.
نگاهی به برخی برکات حضور امام رضا(ع) در ایران
این مقاله به بررسی برکات حضور امام رضا(ع) در ایران چنین اشاره کرده است: حضور امام رضا(ع) در ایران سبب رشد و گسترش تشیع شد، مناظرات علمی ایشان از یک سو و تشکیل کلاسهای درس در منزل خود و همچنین مسجد مرو از سوی دوم، و احادیث و سخنان ارزنده ایشان در زمینههای مختلف علوم و معارف اسلامی، از سوی دیگر موجب رشد و گسترش تشیع شد، ایرانیان، به ویژه خراسانیان، در اظهار مهر و محبت به ائمه اطهار(ع) و به ویژه به امام رضا(ع) کوشش فراوان کردند.
از جمله رویدادها و جریانات مهمی که در تاریخ ایران از جایگاه و منزلت والایی برخوردار است، سفر امام رضا(ع) به ایران و استقرار ایشان در مرکز خلافت، یعنی مرو(خراسان) در جایگاه ولایتعهدی است، هر چند این سفر با اصرارهای مأمون، خلیفه وقت عباسی، صورت پذیرفت، اما در عمل دارای آثار و پیامدهای درخشانی است.
پرواضح است که سیاست امام در این سفر تنها به افشای سیاستهای خائنانه مأمون محدود نمیشد، بلکه در این هجرت اهداف عالی دیگری نیز مورد توجه امام رضا(ع) قرار گرفت که از جمله آنها تلاش برای برقراری پیوند با ایرانیان متمایل به تشیع و تبدیل خراسان بزرگ به کانون تشیع و تلاش برای تحکیم مبانی عقیدتی و کلامی شیعه با استفاده از فرصت ولیعهدی بوده است
پس از شهادت امام رضا(ع) دوستان و شیعیان آن حضرت متوجه زیارت آن حضرت شدند و تدریجا فضاهای زیارتی و عبادی در مشهدالرضا پدیدار گردید و اصناف و اقشار مختلف مردم به ویژه علمای شیعه در آن سکنی گزیدند.
با توجه به شخصیت همه جانبه و والای امام رضا(ع) بانیان خیر علاقمند به سنت حسنه خیررسانی بوده و قسمتی از مایملک و دارایی خود را وقف آستان مقدس رضوی می کردند و حتی در کنار بارگاه ملکوتی امام(ع) دارالشفاء برای معالجه بیماران احداث شد.
در قرن دوم هجری به دلیل فشارهای امویان و عباسیان، سادات به ایران مهاجرت کردند و در هنگام ورود امام رضا(ع) به ایران نیز تعدادی از آنها به این سرزمین آمدند که بعدها تحت تعقیب عباسیان قرار گرفتند و عده زیادی از آنها در شهرهای مختلف به شهادت رسیدند و مزارهای هر یک به کانونی برای فرهنگ تشیع تبدیل شد و اسباب گسترش شعائر و معارف شیعه را فراهم کرد.
ویژه نامه اینترنتی«و قبری در طوس» به مناسبت شهادت امام رضا(ع) در پایگاه اطلاع رسانی راسخون منتشر شده است و علاقهمندان به مشاهده و استفاده از این ویژهنامه میتوانند به نشانی اینترنتی www.rasekhoon.net مراجعه کنند./907/ت302/پ
ارسال نظرات