پرورش نیروهای تبلیغی؛ دغدغه جدی امام عسکری
حجت الاسلام حسن اخلاقی، معاون پژوهش جامعة المصطفی العالمیة واحد مشهد، در گفت‌و‌گو با خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد گفت: زندگی امام حسن عسگری(ع) در مجموع در سه دوره 13 سال اول در مدینه، 10 سال دوم در سامرا و حدود شش سال آخر که دوره امامت ایشان است، قابل بررسی است.
وی افزود: بنی عباس از زمان امام هادی(ع) و حتی قبل از ایشان، به دلیل ترس از تولد امام زمان(عج) به عنوان منجی بشریت و برهم زننده بساط ظلم و جور، به شدت ائمه اطهار(ع) را تحت نظر داشته و ایشان را در مناطق نظامی یا زندان نگاه می داشتند از این رو امام حسن عسکری(ع) نیز که دوران امامتشان با تثبیت حکومت عباسیان همزمان شده بود، مدام تحت نظر بودند.
برخورد با افکار التقاطی در جامعه
استاد حوزه و دانشگاه مشهد در خصوص ویژگی های دوران امامت امام حسن عسگری(ع)، برخورد امام با افکار التقاطی از نکات قابل توجه در این دوران برشمرد و گفت: با توجه به ورود مباحث فلسفی از سایر کشورها از زمان امام رضا(ع)، مباحث علمی همچنان در جامعه رونق داشت و باب مناظرات بسیاری گشوده شده بود؛ بنابراین امام عسکری(ع) نیز به تبیین دیدگاه ها و ارزش‌‌های دینی و تربیت دانشمندان در این زمینه همت می گماردند.
حجت الاسلام اخلاقی ادامه داد: به عنوان نمونه، یعقوب بن اسحاق کندی از فیلسوفان بزرگ عرب و استاد فارابی، پس از شکست در مناظره با حضرت، شیعه شده و کتاب خود را که در رد قرآن کریم نوشته بود، سوزاند.
ایجاد آمادگی در مردم جهت آغاز دوران غیبت
معاون پژوهش جامعة المصطفی العالمیة مشهد تصریح کرد: حضرت همچنین به دلیل فشارهای حکومت عباسی و نیز عدم تمرکز یارانشان و از سوی دیگر به منظور آماده سازی جامعه برای دوران غیبت، وکالت اصحاب را به شکلی نظام مندتر از گذشته پیگیری و اجرا کردند تا مردم برای ارتباط غیرمستقیم با امام آماده شوند.
جذب و پرورش نیرو
وی افزود: امام با وجود همه محدودیت هایی که داشتند، با برخوردها و رفتارهای روزانه خود هم جذب نیرو می کردند به گونه ای که حتی برخی زندان بانان حضرت نیز شیعه و مبلغ حضرت شدند.
حجت الاسلام اخلاقی ابراز داشت: با توجه به ازدواج خاص ایشان و نیز تولد حساس فرزند و نایب ایشان، امام با یک برنامه ریزی دقیق به گونه ای عمل کردند که از یک سو فرزند ایشان به عنوان جانشین امام، با وجود اختفای تولد، با مردم برخورد داشته و شناخته شود و از یک سو حکومت متوجه این مسأله نشود.
این استاد حوزه و دانشگاه در ادامه با اشاره به سالروز ولادت امام حسن عسگری(ع)، گفت: از اهداف مهم شعائر دینی، ایجاد نشاط در روحیه جامعه اسلامی است.
نشاط به عنوان ابزار قوی حرکت متکامل انسان و تقویت ارتباط او با دین، نباید سبب کدورت روح و جان شود
وی با اشاره به این روایتی از امام صادق(ع) که فرمودند «شیعیان ما از طینت ما هستند؛ در شادی ما شاد و در غم ما غمگین اند»، تصریح کرد: این روایت نشان می دهد غم و شادی، به عنوان دو بال برای حرکت سالم هر انسانی مورد نیاز است و با نبود هر یک، حرکت انسان از تعادل خارج خواهد شد.
معاون پژوهش جامعة المصطفی العالمیة مشهد با اشاره به نمونه های خوف و رجا در زندگی ائمه اطهار(ع)، گفت: جامعه مسلمان باید با نشاط و سرزنده باشد ولی در عین حال باید توجه داشت که نشاط، ابزار کمال و رشد بشر است و نباید سبب شود انسان به این بهانه در اموری که سبب کدورت روح و جان می شود، وارد شود.
وی افزود: از این رو مبلغان به عنوان مدیران جلسات مذهبی باید به این نکته توجه جدی داشته باشند که نشاط به عنوان ابزار قوی حرکت متکامل انسان و تقویت ارتباط او با ائمه اطهار(ع)، خداوند و ارزش های دینی، شرایط و ویژگی های خاص خود را می طلبد.
استاد حوزه و دانشگاه مشهد یادآور شد: هر چه در جامعه بناست اتفاق بیفتد مبلغان باید عامل باشند و سپس آن را به صورت شفاهی در مباحث تبلیغی طرح کنند./930/ت302/س