قضا و قدر غیر حتمی با اختیار منافات ندارد
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام رضا محمدی، کارشناس حوزوی مسائل اعتقادی، در برنامه پرسمان که از رادیو معارف پخش می‌شد به ارائه بحث قضا و قدر الهی پرداخت و گفت: در نامه سی و یکم نهج‌البلاغه آمده، حضرت علی (ع) به امام حسن (ع) می‌فرمایند «من دین و دنیای تو را به خدا به ودیعت می‌سپارم و برای تو بهترین قضاها را از خدا می‌خواهم هم الان، هم آینده، هم برای دنیا و هم برای آخرت».
وی ادامه داد: اینکه حضرت می‌فرمایند باید دعا کرد تا خداوند بهترین قضاها را برایمان رقم بزند، بیان‌گر این است که قضا و قدر غیر حتمی با اختیار منافاتی ندارد و انسان می‌تواند با اختیار خودش قضا را تغیر بدهد، اعتقاد به قضا و قدر هم در جنبه نظری و هم در جنبه عملی آثار متعددی دارد، یکی از آثار نظری، حکیمانه دیدن نظام آفرینش است.
این کارشناس حوزوی اظهار داشت: ما اگر همه امور را تحت قضا و قدر الهی ببینیم و از جهتی همه کارهای خداوند را حکیمانه بدانیم، کل نظام آفرینش را حکیمانه می‌بینیم و بینش انسان، کامل و سالم است، دومین اثر نظری، اعتقاد به عواملی است ماورایی و مأیوس نشدن از نارسایی عوامل طبیعی در این صورت یک دایره وسیعی در حوزه اختیار و قدرت انسان باقی می‌ماند.
حجت الاسلام محمدی ابراز داشت: یکی از آثار عملی این است که انسان اگر اعتقاد به قضا و قدر داشته باشد دچار سرخوردگی و حزن و افسردگی نمی‌شود، فایده دیگر آن این است که انسان وقتی به نعمتی دست یافت دچار غرور و سر مستی نمی‌شود و معنای زهد واقعی هم همین است.
این کارشناس مسائل اعتقادی در پاسخ به پرسش «ما در زیارت روز یک شنبه وقتی سلام بر حضرت فاطمه (س) می‌دهیم، خداوند می‌فرماید ای کسی که تو امتحان شده هستی، این امتحان چه نوع امتحانی بوده است؟» گفت: این به چند وجه گفته شده یکی اینکه خداوند در عالم ذر حضرت فاطمه (س) را امتحان کرده چنان چه بقیه را نیز در عالم ذر به نوعی امتحان کرد.
وی ادامه داد: احتمال دوم این است که خداوند متعال در علم خودش آن حضرت را امتحان کرد که این دو با هم منافاتی ندارند، نهایت این که در مقام مقایسه با سایر کسانی که در امتحان پیروز شدند، زهرا (س) نمره بالاتری گرفت، یعنی خداوند در علم خودش همه بندگانش را امتحان کرد و آن‌هایی که بیشترین نمره را گرفتند را انتخاب کرد و بعد امکانات را در اختیارشان گذاشت، تا به رشد و تعالی برسند.
این کارشناس حوزوی در پایان ابراز داشت: خصوصیت ایشان در این رابطه همان خصوصیت سرالله بودنش است، در روایت داریم که منظور از لیله، زهرا و منظور از قدر، خدا است، پس لیله القدر، سرالله می شود و اگر کسی زهرا را شناخت لیله القدر را درک کرده است. /9194/پ202/ن