۰۶ خرداد ۱۳۹۲ - ۲۱:۴۲
کد خبر: ۱۶۸۸۲۵
کارشناس حوزوی:

آموزش دینی با تربیت دینی تفاوت دارد

خبرگزاری رسا ـ کارشناس مسائل تربیتی یکی از آسیب‌های نظام آموزشی کم شدن جایگاه تفکر دانست و گفت: دانش آموزان ما دوازده سال مدرسه می‌روند، اما تربیت دینی و اعتقادی نمی‌شوند، آموزش دینی دارند، اما آموزش دینی با تربیت دینی تفاوت زیادی دارد.
حجت‌الاسلام سيد عليرضا تراشيون

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت‌الاسلام سید علیرضا تراشیون، کارشناس و مشاور تربیتی خانواده، در برنامه پرسمان رادیو معارف، به ارائه بحث انتقال مفاهیم اعتقادی به فرزندان پرداخت و گفت: مفاهیم اعتقادی نیاز به تفکر دارد، وقتی فرد می‌تواند خوب فکر کند که آرامش ذهنی داشته باشد، آنچه در سیره اهل بیت و در قرآن وجود دارد این است که برای انتقال مفاهیم از محسوسات فرد را به معقولات می‌رساندند.

وی ادامه داد: روایتی آمده که امام علی(ع) جوان شتربانی را دید از او پرسید چگونه به وجود خدا پی می‌بری، جوان  پاسخ داد من گاهی رد پا و فضله‌های شتر را می‌بینم پی می‌برم که کاروانی از این جا گذشته است، و همین طور وقتی به بیابان و آسمان نگاه می‌کنم پی می‌برم که خدایی این‌ها را آفریده است، همچنین امام علی (ع) می‌فرمایند؛ «من گاهی تصمیماتی می‌گیرم که محقق نمی‌شود، متوجه می‌شوم که  تصمیم گیرنده کس دیگری است».

این کارشناس تربیتی ابراز داشت: در قرآن گفته شده به خلقت آسمان و زمین نگاه کنید، ببینید خدا شتر را چگونه آفریده است، خدا می‌فرماید ببینید، تفکر کنید و نگاه کنید، نتیجه می‌گیریم که در مباحث اعتقادی به خصوص توحیدی باید تفکر و تأمل کنیم، اما بچه های ما امروزه کمتر به آفرینش دقت دارند، زیرا ما وقتشان را با چیزهایی که بی ثمر است یا جنبه تفریحی و سرگرمی دارد پر کرده‌ایم.

حجت‌الاسلام تراشیون ادامه داد: بچه های ما یا مشغول تماشای تلویزیون هستند یا با بازی‌های کامپیوتری سرگرم‌اند، حتی برخی آموزش‌های ما مشکل دارد، وقتی ما می‌گوییم به آسمان نگاه کنید، می‌بینیم که مرتب دنبال دب اکبر و دب اصغر می‌گردند، یعنی برای دریافت علم به آسمان نگاه می‌کنند نه برای دریافت خدا، ما باید توانایی فرا بشری خداوند را به فرزندانمان نشان دهیم.

این کارشناس حوزوی اظهار داشت: اگر ما گاهی اوقات دست نوجوان را بگیریم و پشت بام برویم و به آسمان فقط نگاه کنیم، و از آفریننده‌ای که خیلی عظیم و بزرگ‌تر از بشر است بگوییم، این تلنگری برای تفکر و تعمق در او ایجاد می‌کند، ما باید بدانیم که بحث اعتقادی، الگوی عملی و تقلیدی ندارد، بحث اعتقادی این گونه نیست که به نوجوان بگوییم پدرت خداپرست است پس تو هم خداپرست باش.

وی بیان داشت: برای این که بتوانیم مفاهیم اعتقادی را انتقال دهیم و نوجوان آن را خوب دریافت کند، باید ذهن نوجوان را آرامش دهیم، نباید درگیر دعواهای پدر و مادر یا درگیر این‌که او را بی شخصیت کرده‌ایم باشد، یعنی اول باید فرد سالمی که دارای آرامش است باشد و در مرحله دوم از آموزه های قرآن و اهل بیت(ع) برای انتقال این مفاهیم استفاده کنیم.

این کارشناس و مشاور تربیتی اظهار داشت: یکی از آسیب‌های نظام آموزشی ما این است، که جای تفکر را کم کرده‌اند، تفکر در نظام آموزشی ما به تفکر ریاضی محدود شده است، یعنی جایی برای این که ذهن دانش آموز مشغول خدا و خداشناسی باشد نیست، دانش آموزان ما دوازده سال مدرسه می‌روند، اما تربیت دینی و اعتقادی نمی‌شوند، آموزش دینی دارند، اما آموزش دینی با تربیت دینی تفاوت زیادی دارد. 

حجت‌الاسلام تراشیون در پاسخ به پرسش «آیا بچه‌هایی که به کلاس قرآن می‌روند و الفبا یاد می‌گیرند، برای مدرسه رفتن و تکراری بودن این مطالب در مدرسه، دچار مشکل می‌شوند؟» گفت: این شیوه آموزشی نیاز به کار کارشناسی دارد، باید کارشناسانی دور یک میز بنشینند و در مورد کارهایی که انجام می‌دهند صحبت و کارشناسی کنند.

وی ادامه داد: در آموزش و پرورش ما اصلی است که می‌گوید، خواندن و نوشتن قبل از هفت سالگی ممنوع، حتی در قرآن و روایات هم این آمده که از هفت سال دوم به بعد آموزش دادن به بچه‌ها را شروع کنید، برخی مدارس قرآنی ممکن است قبل از هفت سال این کار را انجام دهند، آنچه مشخص است این که وقتی بچه‌ها بخواهند چیزی که بلدند را دوباره در کلاس یاد بگیرند، توجهشان کم می‌شود.

این کارشناس رادیویی خاطر نشان کرد: پایه اول دبستان چند شاخصه مهم دارد، بچه‌ها وقتی پایه دوم می‌روند باید نشستن سر کلاس و اجازه گرفتن از معلم و نظم و قانون مدرسه را یاد ‌گرفته باشند، اگر قبل از این بچه کلاسی را رفته باشد، مثل کسی است که یک سخنرانی را دوباره بخواهد گوش کند، چون نیازی به این مسأله نمی‌بیند توجهش کم می‌شود.

وی در پایان ابراز داشت:  در مدارس قرآنی بچه‌ها حروف را با مخارج آن یاد می‌گیرند، یعنی حروف عربی را یاد می‌گیرند و ممکن است وقتی که به مدرسه رفتند دچار دوگانگی شوند و در نوشتن املا ضعیف شوند، اما باز هم من نمی‌گویم که این شیوه بد است، بلکه نیاز به کار کارشناسی دارد./9194/پ202/پ

ارسال نظرات