سیره اخلاقى امام حسن سرمشق همه نسلها است
حجت الاسلام علی محمدزاده، معاون امور طلاب و دانش‌آموختگان حوزه علمیه آذربایجا‌ن‌شرقی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری رسا در تبریز با بیان این‌که اهل بیت عصمت و طهارت مجموعه و تجلی تمام فضائل اخلاقی و صفات پسندیده الهی هستند، اظهار داشت: امام حسن (ع) هفت سال از زمان پیامبر را درک کردند و پس از ماجرای غصب خلافت، حدود سی سال یار و یاور پدر بزرگوارشان بودند.
وی با بیان این‌که امام حسن بعد از شهادت پدرشان، حدود 10 سال پرچم ولایت و امامت امت را بر عهده داشته است، خاطرنشان کرد: این در حالی است که از این و تنها شش ماه را در مسند خلافت ظاهری حضور داشتند و بعد از آن مسأله صلح با معاویه پیش آمد، اما حجم معارفی که از سیره عملی امام مجتبی(ع) آن حضرت به دست ما رسیده، بسیار ارزشمند است.
حجت الاسلام محمدزاده با اشاره به این‌که منشأ اخلاق حسنه امام مجتبى(ع) طهارت طینت، و حسن تربیت و نور عقل و ایمان بوده است، گفت: آن امام همام هم در دامان پیامبر بزرگوار اسلام و هم در سایه فضای تربیتی خانه‌ای که به نور علی(ع) و فاطمه(س) زینت داشت، رشد و پرورش یافت، از این رو الگویى والا براى همه بشر محسوب می شود.
امام جمعه شبستر با اشاره به این‌که سیره اخلاقى امام حسن مجتبى(ع) سرمشق همه نسلها و عصرها در طول تاریخ و در تمام ابعاد فردى، اجتماعى، خانوادگى و سیاسى است، تصریح کرد: سیره اخلاقی آن حضرت را می توان در سه بُعد اخلاقی، عملی و سیاسی تقسیم و تبیین کرد.
وی بخشندگی، انفاق، صبر و حلم، بردباری، تواضع و فروتنی را از جمله ویژگی های اخلاقی امام حسن(ع) دانست و افزود: آن امام همام نه تنها در گفتار، بلکه در عمل کرامت و بخشندگی را به امت اسلامی آموخت، مسأله ای که حتی اهل‌سنت نیز در کتب و منابع معتبر تاریخی خود به آن اعتراف دارند.
حجت الاسلام محمدزاده با اشاره به نقب سیوطی، عالم اهل سنت در خصوص امام حسن(ع) گفت: وی در باب مکارم اخلاقی دومین امام شیعیان این چنین می گوید که حسن بن علی(ع) دارای امتیازات اخلاقی و انسانی فراوانی بود، او شخصی بزرگوار، سخی و بخشنده بود تا جایی که گاه صدهزار دینار را یکجا به یک مستمند می‌بخشید.
امام جمعه شبستر با بیان این‌که امام(ع) در طول عمر دو بار تمام اموال و دارایی خود را در راه خدا انفاق کرد و سه بار نیز ثروت خود را به دو قسمت تقسیم و نصف آن را برای خود و نصف دیگر را در راه خدا بخشیده است، خاطرنشان کرد: صلح امام حسن(ع) با معاویه از موضع قدرت و اوج درایت امام حسن (ع) در مسائل سیاسی بود.
وی افزود: هر چند این صلح موجب مواضع غیراصولی برخی اصحاب در آن دوران علیه امام شد، اما بعدها و با گذر زمان ضمن اثبات دروغگویی معاویه و رسوایی بنی امیه موجب شد امت اسلامی بیش از پیش با چهره کریه خاندان غاصب امامت و ولایت آشنا شوند، البته باید عنوان داشت که صلح امام حسن(ع) مقدمه قیام حسینی و احیای دین رسول الله بود./935/ت302/ب