آیت الله ناصری:
دنیاپرستی مقدمه خیانت به امام معصوم است
خبرگزاری رسا ـ آیت الله ناصری استاد اخلاق و عرفان حوزه علمیه اصفهان به مناسبت سالروز میلاد امام حسن مجتبی(ع) به بیان بخش هایی از زندگی ایشان پرداخت و گفت: صلح امام حسن به سبب ترس ایشان نبود بلکه حضرت یاران وفادار و واقعی بسیار کمی داشتند و در صورت قیام همین معدود شیعیان حقیقی هم شهید می شدند و دین اسلام به خطر می افتاد.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در اصفهان، آیت الله محمد ناصری استاد اخلاق و عرفان حوزه علمیه اصفهان، امروز در سخنرانی خود به مناسبت میلاد با سعادت حضرت امام حسن مجتبی در مسجد کمر زرین اصفهان به بیان بخش هایی از زندگی امام حسن پرداخت و ابراز داشت: در اسلام اولین کسی که حسن نام گرفت امام حسن مجتبی بودند و همچنین اول فرزندی در اسلام که موهای او کوتاه شد و هم وزن آن نقره تصدق کردند و برای او عقیقه نمودند نیز امام حسن مجتبی بودند(ع) ایشان دومین نفری بودند که به زیر کساء رفتند و چهارمین ولی مطلق حق بودند.
آیت الله ناصری در ادامه با تأکید بر این که امام حسن مجتبی همواره دوشادوش امام علی(ع) حرکت می کردند و اشجع الناس بعد از امام علی، امام حسن بودند، گفت: امام حسن مدت ده سال بعد از امیر مؤمنان(ع) زندگی کردند؛ اما تنها مدت هفت ماه خلافت ظاهری داشتند و پس از آن مجبور به صلح با معاویه شدند، زیرا معاویه که در زمان امام علی می ترسید ادعایی مبنی برخلافت داشته باشد با شهادت امام اقدام به لشکر کشی به سمت کوفه کرد و حضرت امام حسن به سختی توانستند لشکری علیه سپاهیان معاویه فراهم کنند که چندین بار با توطئه ها و وعده‌های مالی هنگفت معاویه سپاه امام حسن با خیانت فرمانده و سربازان روبه‌رو شد و همین سستی اعتقاد و ایمان لشکریان و کمبود یاران واقعی و با ایمان موجب شد امام مجبور به صلح با معاویه شوند.
وی در ادامه خاطرنشان کرد: صلح امام حسن به سبب ترس ایشان و برای حفظ جان و منافع خود نبود بلکه وقتی معاویه با تطمیع و دادن وعده مال و ثروت یاران حضرت را از گرد ایشان متفرق ساخت تنها تعداد ناچیزی از یاران با وفای ایشان در کنار حضرت بودند که در صورتی که امام حسن اقدام به قیام علیه معاویه می کردند همین تعداد افراد با ایمان و مخلص هم از بین می رفتند و دیگر برای مبارزه با ظلم و ستم و جلوگیری از بدعت‌ها و انحرافاتی که معاویه و اطرافیان او در دین ایجاد می کردند دیگر کسی وجود نداشت و دین اسلام به خطر می افتاد.
مدیر حوزه علمیه حضرت ولی عصر با بیان این که حرص و طمع و چشم داشتن به مال دنیا و دنیا پرستی باعث می شود انسان حتی به امام خود هم خیانت کند، تصریح کرد: امام حسین(ع) ده سال بعد از شهادت امام حسن موفق به قیام شدند و آن هم به دلیل این بود که فساد و فحشا در جامعه بسیار گسترش پیدا کرده بود و دستگاه خلافت اقدام به ایجاد کردن بدعت در دین و انحراف در اعتقادات و عقاید مردم نموده بود و حضرت باید به جهت اصلاح امور و حفظ دین جد بزرگوار خود حضرت نبی اکرم(ص) قیام می کردند و جلوی گسترش انحرافات و ظلم و ستم و فساد را می گرفتند.
آیت الله ناصری در پایان با تأکید بر عصمت ائمه و دور بودن هرگونه خطا و اشتباهی از ذات مقدس ائمه اطهار(ع)، گفت: امام حسن حقیقتاً اشجع الناس بعد از پدر بزرگوار خویش بودند و البته ایشان از نظر صفات و خلقیات هم دقیقا مانند امام علی بودند و از امام حسن هم مانند دیگر ائمه معجزات بسیار زیادی نقل شده همچنین ایشان موعظه ها و احادیث بسیار سودمند و مفیدی هم دارند و حضرت در طول دوران حیات خود همواره مشغول اصلاح امور دین و اطلاع رسانی به مردم در زمینه های مختلف اخلاقی، دینی و اجتماعی بودند و با تمام توان خود علیه دستگاه خلافت و ظلم و فساد آن ایستادگی کردند و سرانجم در همین راه به شهادت رسیدند./939/پ 201/س
ارسال نظرات