سفر برای انسان یک امر فطری است
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجتالاسلام سید بهاءالدین ضیایی، کارشناس معارف قرآن در برنامه صبح روشن که از رادیو معارف پخش میشود، به ارائه بحث اهمیت و جایگاه سفر در اسلام پرداخت و گفت: مهمترین متن دینی ما قرآن است، هر آنچه که در آیات قرآن بیاید پیدا است که جایگاه بالایی دارد.
وی ادامه داد: سیر و سفر در زمین در آیات متعدد قرآن بیان شده است، بسیاری از مطالب و احکام در قرآن به صورت صریح اشاره نشده است، اما مساله سیر و سفر در آیات متعدد قرآن صراحتاً بیان شده است، مثلا در آیه 9 سوره روم خداوند از بندگانش سؤال میکند که چرا در زمین سیر، سفر و سیاحت نمیکنید؟ ما روایات زیادی از انبیا و اولیا در مورد سفر داریم.
این کارشناس حوزوی ابراز داشت: مساله سفر امری فطری است، انسان بر اساس ساختاری که دارد یک عنصر اجتماعی است، فردی و تنهایی نمیتواند زندگی کند، نمیتواند خودش را در جایی حبس کند، یکی از نیازهای فطری ما این است که از منطقه خودمان که محل سکونت ما است، کوچ کنیم، البته این به معنای سفرهای طولانی یا جابجایی از محل زندگیمان نیست بلکه به معنای مسافرت کردن ولو به مدت کوتاه است.
وی افزود: بعضی سفرها را باید برای تفریح و عوض شدن روحیه رفت، ما در روایت داریم که بعضی به معصوم (ع) مراجعه میکردند، حضرت میدیدند که او آدم افسرده و پژمرده ای است، به او میفرمودند «سیر و سفر کنید، از این نعمات، درختان و زیباییهایی که خدا در دنیا قرار داده استفاده کنید تا روحیهتان عوض شود» ما در نهجالبلاغه داریم که نگاه به سبزه زار و طبیعت، شادی آور است.
حجتالاسلام ضیایی اظهار داشت: کسانی که اهل سفر هستند روحیههای شادابی دارند، اما کسانی که خودشان را در جایی حبس میکنند کاملاً پیدا است که روحیههای افسرده و خفتهای دارند، فطرت انسانی و ساختار وجودی انسان جایگاه سفر را نشان میدهد.
این کارشناس معارف قرآن بیان داشت: کلمه سفر در آیات و روایات در مقابل حضر آمده است، اگر ما در شهر و دیارمان حاضر باشیم ما مقیم و حاضریم، اما به مجرد اینکه از آنجا خارج شویم، مسافریم، حتی در دین ما سفر چنان مهم است که مسافت شرعی و حد ترخص هم در آن مشخص است، آنچه مهم است اینکه؛ انسان از محل تکراری و روزمره خودش خارج شود، تا تحول درونی در او ایجاد شود.
وی اظهار داشت: همین که انسان کنار درختی بنشیند و از محل تکراریاش جدا شود کفایت میکند، به طور طبیعی انسان با روزمرگی پژمرده میشود، خود و زندگی را تکراری میکند، این تکرار مذموم است چون قوه تفکر و تعقل انسان نیاز به استراحت و دیدن فضای جدید دارد تا سرزنده شود، اگر ما در یک چهاردیواری قرار بگیریم از تحرکات لازم برخوردار نباشیم، یک نواختی به درون ما راه مییابد و جسم و روح ما را تحت تأثیر قرار میدهد.
حجتالاسلام ضیایی بیان داشت: اگر سفر برای صله رحم باشد، برای دیدن پدر و مادری که در شهر دیگری زندگی میکنند باشد این سفر وظیفه است، اگر کسی بگوید من میتوانم چند ماه در یک جا باشم و نیازی به سفر ندارم، همسر و فرزندان او که نمیتوانند مثل او باشند، پس این وظیفه هر مسلمان است که به فکر افراد تحت تکفل و والدین خود باشد.
وی در پایان گفت: امیرالمؤمنین (ع) میفرماید «سفر قطعه ای از عذابها و سختیها را دارد» انسان در مسافرت مثل خانه خودش راحت نیست، سفر مشکلاتی را دارد و دین اسلام اینها را پیش بینی کرده است، اما در مقابل سختیهایی که دارد، فوایدش بیشتر است، ما پیامبری را سراغ نداریم که اهل سیر و سفر نبوده باشد./9194/پ202/ع