سیاست دوگانه غرب در قبال استفاده از سلاح شیمیایی محکوم است
به گزارش خبرگزاری رسا از تبریز، احد زمانزاد قویدل، عضو کمیته پیگیری امور خارجی دفتر منطقه شمالغرب کمیسیون حقوق بشر اسلامی امروز در نشست بررسی سیاست دوگانه غرب در قبال استفاده از سلاح شیمیایی که به بهانه استفاده از سلاح های شیمیایی از سوی گروه های تکفیری و القاعده در سوریه در محل خانه ستارخان برگزار شده بود، با بیان اینکه استفاده از سلاح شیمیایی بدون توجه به عاملان آن یک جنایت است و باید محکوم شود، اظهار داشت: اینکه هر کشوری که زور دارد این انتخاب را دارد که تهدید به حمله نظامی کند در قواعد بین الملل امری مردود به شمار می رود.
استاد برجسته حقوق بین الملل دانشگاه های تبریز با بیان اینکه اگر قرار است مداخله نظامی در سوریه و یا هر کشور دیگری انجام شود باید بر مبنای ضوابط حاکم در منشور سازمان ملل و از رهگذر قطعنامه های شورای امنیت صورت گیرد، افزود: برای مدافعان واقعی حقوق بشر این سوال به وجود آمده است زمانی که غیرنظامیان و زنان و کودکان بی گناه در حلبچه و سردشت ایران، هدف حملات شیمیایی رژیم بعث عراق قرار گرفته بودند کشورهای غربی مدافع حقوق بشر در کجای این معادله قرار داشتند.
وی با بیان اینکه تعریف جامع و مانع در عمل از حقوق بشر وجود ندارد، ادامه داد: باید تاکید کنیم که ایران، خود از قربانیان اصلی ناقضان حقوق اولیه بین المللی یا به تعبیری حقوق بشر به شمار می رود و در طول جنگ هشت ساله ایران و عراق استفاده از سلاح های شیمیایی با تأیید و تصریح و اطلاع قدرتهای حاضر در شورای امنیت از طرف عراق علیه ایران بوده که علیرغم اذعان قدرتهای مذکور در طول 8 سال جنگ فقط 7 قطعنامه صادر شد. در حالی که در تهاجم دیگر عراق به کشور همسایه کویت در طول 2 سال، قریب 72 قطعنامه تصویب و صادر شد.
عضو کارگروه ترویج رعایت حقوق بشر دوستانه بین المللی شمالغرب کشور افزود: در قضیه سوریه مشاهده می کنیم که برخی قدرتهای حاضر در شورای امنیت با پررنگ کردن حمله شیمیایی به منطقه ریف دمشق که هنوز در هاله پرحجمی از ابهام باقی مانده است، حمله مذکور را منتسب به دولت سوریه کرده و خواستار دخالت نظامی حتی بدون تصویب شورای امنیت می شوند.
قویدل افزود: سؤالی که این موضوع در ذهن ایجاد می کند اینست که چرا در هیچ کدام از مراحل، صدای « تأسف برای انسانیت » و « مداخله حقوق بشر دوستانه » شنیده نمی شد؟ مگر کشته شدن مردم با گاز اعصاب و شیمیایی در ایران و لبنان با هم تفاوت دارد؟.
وی افزود: توسل به زور به هر نحو ممکن و بدون توجه به مراتب فوق خلاف بند 4 از ماده 2 منشور ملل متحد خواهد بود که امروز به قاعده « آمره ممنوعیت توسل به زور » معروف و مقبول همه کشورهای دنیا می باشد./935/ب202/د