انتخاب سختیها در راه خدا مشکلات را کم میکند
به گزارش خبرگزاری رسا به نقل از پایگاه اطلاع رسانی شبکه قرآن و معارف سیما، حجت الاسلام و المسلمین پناهیان در برنامه یاد خدا که هر روز از شبکه قرآن و معارف سیما بر روی آنتن رسانه ملی میرود گفت: در تعبیرات دینی آمده که ذکر خداوند همنشینی با پروردگار بلند مرتبه است انسان وقتی ذکر میگوید انگار در کنار پروردگار نشسته است اگر کسی به ذکرهای دیگر از جمله ذکرهای دنیایی نیز بپردازد با همانها همنشین میشود.
وی اظهار داشت: یکی از تفریحات مؤمنین نشست و برخاست با اهل ذکر است احساس کراهت داشتن از کسانی که اعراض از ذکر خدا دارند نیز خودش لطف بزرگی است که از جانب خداوند نصیب انسان میشود البته این به معنای غرور داشتن و نداشتن تواضع نیست.
این استاد اخلاق ادامه داد: برای این که بتوانیم اهل ذکر و یاد خداوند باشیم باید بیشتر با اهل ذکر همنشینی کنیم حواریین از عیسی بن مریم پرسیدند با چه کسی باید نشست داشته باشیم حضرت عیسی فرمودند: «با کسی که نگاه کردن به او انسان را به یاد خدا میاندازد».
حجت الاسلام و المسلمین پناهیان تصریح کرد: بعضی افراد اگر جایی باشند که ذکر خداوند در آن جا وجود دارد مشمئز میشوند این افراد باید بدانند که دلشان بیمار است و باید در پی درمان باشند در زمان پیغمبر عدهای از مسلمانان از نشستن در کنار امام علی(ع) ناراحت میشدند تا جایی که یک بار رسول اکرم(ص) گریه شان گرفت و ناراحت شدند و گفتند: «جلوی چشم من با علی بن ابی طالب این گونه رفتار میکنند، آن ها از ذکر خداوند که با وجود امیرالمؤمنین زنده میشد ناراحت میشدند».
وی با بیان این مطلب که بعضی جوانان هم دوست دارند ذاکر خدا باشند و هم دوست دارند همه آنها را تحویل بگیرند اظهار داشت: بعضی افراد در وسط ایستادهاند این افراد باید دل را یک دل کرده و جهت قلب خود را یک طرفه کنند یکی از آیههای زیبای قرآن نیز این موضوع را یادآور میشود که خدا در یک سینه دو دل را قرار نداده است باید بدانیم که مسلما ذکر و یادآوری خدا باعث میشود عدهای از اهل دنیا با انسان فاصله بگیرند.
این استاد حوزه گفت: یکی از همنشینیهای که امروز بسیار باب شده است تلویزیون است و گاهی این همنشینی متأسفانه همنشینی با برنامههای آن سوی مرزهاست البته هنوز خوشبختانه بسیاری از جوانان هستند که برای دیدن این برنامهها رغبتی نشان نمیدهند و از دیدن چنین صحنههایی کراهت دارند.
وی با اشاره به این موضوع که کسی که در طول روز عمیقا به ذکر دنیا پرداخته کمتر میتواند در نمازش توجه داشته باشد گفت: یکی از علامتهای بلوغ روح و صفای باطن این است که کسی برایش مهم باشد که بتواند در نمازش حضور قلب داشته باشد این نشان میدهد که خدا یک چیزهای زیبا را به او چشانده است و برای همین او دوست دارد تا بیشتر بچشد توجه داشتن در نماز قلهای است که انسان برای رسیدن به این قله باید به آن توجه کرد.
وی در پایان خاطرنشان کرد: گاهی اوقات انسان از گرفتاریها آن قدر خسته میشود که نعمتهای دیگر زندگیاش را از یاد میبرد، انسان میتواند با استغفار وضع زندگیاش را بهتر کند پذیرش بعضی از سختیها به شکل انتخابی مانند خدمت به خلق خدا از جمله اهدای خون و فداکاری کردن برای خدا میتواند مشکلات را کم کند اما نباید امید را در هر حال از دست داد زیرا امید موضوعی واقعی است و خدا به آن امر کرده است./966/د102/ن