عضو هیأت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی تشریح کرد؛
ورود اسیران واقعه کربلا به شام در اول صفر سال 61 هجری قمری
خبرگزاری رسا ـ عضو هیأت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی گفت: در روز اول ماه صفر سال 61 هجرى قمرى، اسیران و سرهاى شهیدان واقعه کربلا را وارد دمشق، مقر حکومت یزید بن معاویه کردند و اهالى این شهر، این روز را عید اعلام کرده و به جشن و پایکوبى پرداختند.
به گزارش خبرگزاری رسا به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، پس از آن که امام حسین (ع) و یاران باوفایش در کربلا به دست لشکریان عمر بن سعد به شهادت رسیدند، بازماندگان آنان به اسارت سپاه عمر بن سعد درآمده و در روز یازدهم محرم، آنان را از کربلا به کوفه منتقل نمودند. این کاروان روز اول ماه صفر وارد شام شد. حجت الاسلام سیدمحمدتقی واردی، عضو هیأت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی به شرح این ماجرا می‌پردازد.
حجت‌الاسلام واردی اذعان داشت: عبیدالله بن زیاد که استاندار کوفه و بصره و عامل یزید بن معاویه در عراق و فتنه گر اصلى واقعه کربلا و از دشمنان سخت اهل بیت(ع) بود، دستور داد که اسیران را با همان حالت اسارت و در پوشش نامناسب و تحقیرآمیز وارد مجلس او نموده و از اینراه بر آنان و بر همگان فخر و بالندگى کند.
وی ادامه داد: عبیدالله بن زیاد قبل از حرکت اسیران، فرمان داد سرهاى شهیدان کربلا را بالاى نیزه کرده و به سرپرستى زجر بن قیس به شام ارسال کنند و پس از آن، اسیران را بر کجاوه‌هایی سوار کرده و به حالت اسیرى روانه شام کرد. او دستور داد امام زین‌العابدین(ع) را با غُل جامعه در بند کرده و دست‌هایش را برگردنش به بندند. وى، محفّر بن ثعلبه عائذى را مأمور رساندن اسیران به شام نمود و افراد جنایتکارى چون شمر بن ذوالجوشن و خولى را نیز با او همراه کرد.
عضو هیأت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی با اشاره به اینکه گروه اسیرداران، در میان راه به گروه حاملان سرهاى شهدا پیوسته و به اتفاق هم راه عراق تا شام را پیمودند بیان کرد: منازل و ایستگاه هاى میان عراق و شام، زیاد است و معروف به چهل منزل است. آنان در هنگام حرکت به سوى شام از بسیارى از شهرها و روستاها عبور کردند و در بسیارى از این مناطق، مردم به محض باخبر شدن از شهادت امام حسین(ع) و اسارت خانواده آن حضرت، سوگوارى می‌کردند و بر قاتلان آن حضرت نفرین و لعنت می‌فرستادند.
وی خاطرنشان کرد: از اسیران و سرهاى شهدا در بین راه، کرامات فراوانى به ظهور رسید و خاطره هاى زیادى از آنان در منابع اسلامى و مقاتل به ثبت رسیده است.
واردی ادامه داد: در روز اول ماه صفر سال 61 هجرى قمرى، اسیران و سرهاى شهیدان واقعه کربلا را وارد دمشق، مقر حکومت یزید بن معاویه کردند و اهالى این شهر، این روز را عید اعلام کرده و به جشن و پایکوبى پرداختند.
وی در رابطه با شدت عناد و بی حرمتی عاملان یزید با کاروان اسرا تشریح کرد: روایت شده اسیران واقعه کربلا، همین که به دمشق رسیده و خیل تماشاگران را دیدند، تلاش زیادی کردند تا خود را از تماشاگران بپوشانند. به همین دلیل، جناب ام‌کلثوم(س) پیش از ورود به دمشق به شمر بن ذی‌الجوشن فرمود: مرا با تو حاجتى است. شمر گفت: حاجت تو چیست؟ ام‌کلثوم(س) فرمود: این شهر شام است. چون خواستید ما را وارد شهر کنید، از دروازه اى وارد کنید که حضور تماشاگران در آن کمتر باشد و سرهاى شهیدان را از میان اسیران بیرون برده و جلوتر از آنان حرکت دهید تا مردم به تماشاى سرها پرداخته و به خاندان عصمت و طهارت کمتر نگاه کنند.
وی ادامه داد: شمر که جرثومه فساد و تباهى بود، برخلاف نظر ام‌کلثوم (س)، سرهاى شهیدان را در میان اسیران قرارداد و آنان را همزمان از دروازه ساعت که شلوغترین ورودى دمشق بود، عبور داد.
عضو هیأت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی با اشاره به اینکه پس از ورود اسیران به دمشق، آنان را وارد مجلس یزید نمودند اذعان داشت: یزید در آن جمع، متوجه امام سجاد(ع) شد که در غل و زنجیر بود و به ایشان گفت: اى پسر حسین! پدرت خویشاوندى مرا برید و حق مرا زیر پا گذاشت و با من درباره سلطنت به نزاع پرداخت، در نتیجه خدا با او چنین معامله اى کرد که اکنون مشاهده می‌نمایی! امام زین‌العابدین(ع) در پاسخ یزید این آیه را تلاوت کرد: ما اَصابَ مِن مُصیبَةٍ فِى الارْضِ وَ لا فی اَنفُسِکُمْ اِلا فی کِتابٍ مِن قَبْلِ اَنْ نَبْرَاَها. یعنى هیچ بلا و ناگوارى در روى زمین و در جانهایتان به شما نمى رسد مگر آن که پیش از این ما آن را در کتاب مقدرات ثبت کردیم، همانا این کار براى خدا آسان است.
وی همچنین به روشنگری‌ها و افشاگری‌های کاروان اسرا در شام اشاره کرد و با بیان اینکه مناظره حضرت زینب(س) و دیگر افراد خانواده امام حسین(ع) با یزید و خطبه به یادماندنى امام سجاد(ع) در حضور یزید، درباریان و اهالى دمشق در مسجد اموى از مهم‌ترین این اعمال بود خاطر نشان کرد: اینگونه افشاگری‌ها و مبارزه هاى پنهان و آشکار اهل بیت(ع) در حالت اسیرى در شام، یزید را در نزد مسلمانان، بى مقدار و بى اعتبار کرد و پس از مدتى، وضعیت شام را بر ضد یزید و به هوادارى از امام حسین(ع) تغییر داد./9191/د102/ن
ارسال نظرات