درس اخلاق نباید جزو دروس تدریسی و اجباری حوزه‌های علمیه باشد
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، اردوی فرهنگی اساتید و طلاب خواهر به مناسبت هفته معلم صبح امروز دهم اردیبهشت ماه در بوستان بانوان پردیس با حضور 300 نفر برگزار شد.
بر اساس این گزارش مهلا مهرشاد، استاد اخلاق حوزه در این اردو پوشش در حضور نامحرم را با اشاره به شرعیات و دستورات آمده در احکام شرح داد و ابراز کرد: لباس زن مسلمان در محافلی که در معرض دید نامحرمان هستند نباید جلب توجه کند و لباس شهرت باشد اما در چنین فضاهایی مثل بوستان بانوان یا مجالسی که نامحرمی در آن نیست داشتن حجاب موضوعیت ندارد.
شادمهر تصور افراد قبل از ورود به حوزه‌های علمیه با پس از ورودشان را مورد بررسی قرار داد و اذعان داشت: حوزه‌های علمیه به دلیل آن‌که مورد توجه مستقیم اهل‌بیت (ع) است و طلاب، شاگردان و ریزه‌خواران مکتب امام جعفرصادق (ع) هستند از نورانیت و معنویت بالاتری نسبت به سایر محافل علمی برخوردار است اما طلبه‌ها باید دقت داشته باشند که شرط کافی و وافی برای کسب فیض از این نورانیت باید نفس خود را تربیت کنند و معنویت را از حالت انتزاعی خارج نمایند تا برایش کاربردی باشند.
استاد حوزه شرط کاربردی و عملی شدن درس‌ها و مباحث اخلاق را نهادینه شدن آن در نفس آدمی معرفی کرد و افزود: مباحث اخلاقی باید در نفس هر انسانی نهادینه شود تا در وادی عمل کارساز باشد و طلاب باید دقت داشته باشند قبل از آن‌که حوزوی باشند یک شیعه هستند و قول و فعل آنها باید ابتدا در شیعه بودنشان بروز و ظهور کند تا بتوانند در حوزه به درجه اولی برسند.
وی با تاکید بر آن‌که به طلبه و طلبه بودن نباید بی جهت ابعاد داد اظهارداشت: طلبه هم بشری است همانند سایر انسان‌ها که تنها فضای دین و دین‌داری برای او مناسب‌تر و مساعدتر از سایر انسان‌ها است .
شادمهر ضمن نقد و اعتراض به این‌که درس اخلاق نباید در حوزه‌های علمیه جزو دروس تدریسی و اجباری باشد گفت: درس اخلاق محدود به زمان نیست که بخواهد آن را در یک بازه زمانی در قالب واحد درسی ارایه دهند زیرا آنچه ما امروز در حوزه‌ها می‌بینیم آن است که به دلیل محدودیت زمان برای تدریس این درس مهم و کاربردی اساتید مجبور می‌شوند سرفصل‌های مربوط به ایجاب را حذف و فقط دروس سلبی را تدریس کنند.
استاد حوزه علمیه خواهران درس اخلاق را درس پایه و کاربردی برای فرد و خانواده خواند و خاطرنشان کرد: درس اخلاق باید در حوزه‌ها به صورت اختیاری ارایه شود تا طلبه با فراق‌بال و آسودگی‌خاطر صرفا به جهت علاقه و رشد و بالندگی فردی و اجتماعیش در این مباحث شرکت کند و از آن بهره‌گیری نماید زیرا درس اخلاق باید پتانسیل و کپسول انرژی طلاب باشد نه عاملی برای تنش و اضطراب آفرینی برای تنها درس را گذراندن.
وی زندگی را راهی تاریک و خالی از نور توصیف کرد و اذعان داشت: برای گذشتن از راه پیش‌رو نمی‌توان بدون مرشد و راهنما راه را سپری کرد و برای گذشتن از آن نیازمند راهنمایی چون استاد اخلاق هستیم اما باید دقت داشته باشیم که چه چیزی را در عوض گرفتن درس اخلاق پرداخت می‌کنیم زیرا زمانی می‌توانیم مدعی باشیم که ما درس اخلاق آموخته‌ایم که این دروس را در بطن خانه و جامعه عملی کرده باشیم.
مهرشاد در پایان با استفاده از کلام حضرت علی (ع) که قلب آدمی دو حالت «ادبار و اقبال» دارد تصریح کرد: هر زمان که قلب شما درحالت اقبال است تامی‌توانید از آن برای بالا بردن معنویات خود استفاده کنید و اگر به دلیل جبر و یا هر چیز دیگری در حالت ادبار قرار گرفت تنها به واجبات خود اکتفا کنید./9667/پ202/ص
