دانشمندان شیعه حافظان دین در آخرالزمان

به گزارش سرویس پیشخوان خبرگزاری رسا، یکی از پرسش‌هایی که ذهن بیشتر انسان‌ها را به خود مشغول کرده، آن است که امام زمان(ع) چگونه نظام‌های سیاسی گوناگون را که دارای افکار و توانایی‌های مختلفی هستند، از میان برمی‌دارد و نظام واحد جهانی تشکیل می‌دهد؟ سیستم و برنامه حکومتی آن حضرت چگونه است که در آن ظلم و ستمی در جهان نخواهد بود؛ فسادی صورت نمی گیرد و گرسنه ای یافت نمی شود؟

در بحث های گذشته با بخشی از روایات درباره وضعیت جهانی پیش از ظهور امام عصر(ع) آشنا شدیم. هر چند در این روایات سخن از نابسامانی ها و مشکلات است. به حدی که شاید انسان هایی را به یاس بکشاند. اما روایات دیگری نیز وجود دارد که به نکات روشن و روزنه های امید برای شیعیان و انسان های مومن و متعهد اشاره دارد.

برخی از این روایات درباره مؤمنانی است که هیچ گاه زمین از آنان خالی نمی شود و آنان در شرایط سخت پیش از ظهور نیز در سراسر جهان حضور دارند.

تعدادی از روایات به نقش دانشمندان اسلامی و عالمان در زمان غیبت اشاره می کند که هر چند گاه باعث دگرگونی در جامعه می شوند و آنان را به عنوان حافظان دین معرفی می کند. در بعضی از سخنان معصومین از نقش ویژه شهر قم پیش از ظهور امام زمان یاد شده است و روایاتی نیز از حضور فعال ایرانیان، پیش و پس از ظهور امام سخن می گوید.

مؤمنان حقیقی

گاهی با روایاتی رو به رو می شویم که در پاسخ کسانی آمده است که گمان می کرده اند، روزگاری پیش خواهد آمد که جامعه از وجود انسان های مؤمن تهی می شود. امام این گمان را نفی کرده، از وجود مومنان در هر روزگاری خبر داده است.

زید زراء می گوید: به امام صادق(ع) عرض کردم: می ترسم ما از مؤمنان نباشیم. امام فرمود: چرا چنین فکر می کنید؟ گفتم: زیرا می بینم که درهم و دینار را بر برادر دینی که ولایت امیر مؤمنان(ع) ما را دور یک دیگر گرد آورده، ترجیح می دهیم.

امام صادق(ع) فرمود: این چنین نیست که می‌گویی، شما اهل ایمان هستید، اما ایمان شما کامل نمی‌شود مگر هنگامی که قائم آل محمد(ص) قیام کند؛ در آن هنگام خداوند خرد شما را کامل می کند و شما مؤمنان کامل می شوید.

سوگند به آن خدایی که جانم در دست قدرت اوست، در سراسر جهان، انسان هایی هستند که همه دنیا در نظرشان با پر پشه ای برابری نمی کند.

نقش عالمان و دانشمندان شیعه

در هر روزگاری که پرده های سیاهی و جهل، سایه خود را بر جوامع بشری می گستراند، این دانشمندان و عالمان دینی بودند که مسؤولیت خود را برای زدودن جهل و نادانی از اندیشه ها و فساد و تباهی از دامن مردمان به خوبی انجام می دادند و از روایات فهمیده می شود که عالمان در آخرالزمان نیز این نقش را به خوبی ایفا می‌کنند.

امام هادی(ع) می فرماید: اگر در دوران غیبت قائم آل محمد(ص) دانشمندانی نبودند که مردم را به سوی او هدایت و راهنمایی کنند و با حجت های الهی از دین دفاع نمایند و شیعیان ضعیف را از دام های شیطان و پیروانش رهایی و از شرّ ناصبی ها (و دشمنان اهل بیت(ع)) نجات بخشند، کسی در دین خدا پابرجا نمی ماند و همه مرتد می شدند، ولی آنان رهبری دل های شیعیان ضعیف را با قدرت در دست می گیرند و حفظ می کنند؛ چنان که ناخدای کشتی، سکان و فرمان کشتی را نگاه می دارد. بنابراین، آنان نزد خدا، والاترین انسان ها هستند.

رسول خدا(ص) درباره زنده کننده دین در هر قرن می فرماید: خداوند بزرگ برای امت اسلام در آغاز هر قرن، شخصی را برمی انگیزاند تا دین را زنده نماید.

این دو روایت و روایاتی از این گونه، با صراحت به نقش عالمان در روزگار غیبت اشاره دارد و خنثی شدن توطئه شیطان ها و تجدید حیات دین را به دست دانشمندان می داند.

البته اثبات این مطلب در روزگار ما به دلیل و برهان نیازی ندارد، زیرا نقش حضرت امام خمینی(ع) برای از بین بردن نقشه های شوم دشمنان که اساس دین را در جهان معاصر در معرض خطر قرار داده بودند، بر کسی پوشیده نیست.

بدون شک عزتی که اسلام در این عصر یافته است، به برکت انقلاب اسلامی ایران و بنیان گذار آن، حضرت امام خمینی(ره) است./907/د101/ی

منبع: کتاب نشانه‌هایی از دولت موعود نوشته حجت‌الاسلام‌ والمسلمین نجم الدین طبسی