نداشتن مطالعه مهم‌ترین آفت حوزه شعر آیینی و مذهبی است
محمد علی مجاهدی متخلص به «پروانه» استاد شعر آیینی در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری رسا در اصفهان، عرصه شعر آیینی و قلمرو موضوعی آن را دارای یک نوع قداست برشمرد و گفت: متأسفانه عرصه شعر آیینی علیرغم توفیقاتی که در طول یک دهه گذشته حاصل کرده، دچار آفت‌هایی شده است.
نویسنده کتاب«کاروان شعر عاشورا»، ادامه داد: دور بودن شاعران جوان از منابع غنی کتب دینی ـ تاریخی، اکتفا کردن به شنیده ها، استفاده از کتاب های نویسندگان معاصر و عدم مطالعه متون کهن مذهبی، آفت شعر آیینی امروز است.
مجاهدی با اشاره به آلوده شدن برخی از نقل ها به مبالغه گویی و تحریف، گفت: این سرچشمه 1400 سال است که در بستر تاریخ حرکت می کند و طبیعی است که در این مسیر گاهاً خس و خاشاک با آن همراه شده باشد، لیکن رسالت شاعر شناختن تحریف‌ها و مبالغه گویی‌ها است.
وی ادامه داد: با همه این اوصاف و علیرغم این مسائل باید دهه ای که پشت سر گذاشتیم را دهه بالندگی شعر آیینی دانست، چون شاهد آثاری موفق در بیان ناگفته ها و ناشنیده های تاریخ عاشورا بودیم و به منابعی که از دید بسیاری از شاعران پنهان مانده بود، دست یافتیم.
مدیر و مؤسس انجمن ادبی محیط با اشاره به کتاب روضة الشهدا، اذعان داشت: عده ای به اشتباه کتاب روضة الشهدا را اولین مقتل به زبان فارسی می دانند و از آنجا که انتشار این کتاب به وسیله خطاطان موجب ایجاد تحریف های فراوانی در آن شد، بسیاری از مواردی که به غلط به شعر آیینی ما ورود پیدا کرده از طریق همین کتاب بوده است و متاسفأنه عده ای این کتاب را وحی منزل می پندارند.
مجاهدی بخشی از آفت های حوزه شعر آیینی را فعالیت بدون مطالعه برخی از مداحان معرفی و افزود: بسیاری از ذاکران امروزی مثل شاعران فرصتی برای مطالعه ندارند، کار به جایی رسیده که تماس می گیرند و به شاعر برای فلان مناسبت سفارش شعر می دهند، او نیز شعر درخواستی را می سراید و مداح هم بلافاصله آن را می خواند، به عبارتی کار مان از تولید به مصرف شده است.
وی در خاتمه با تحسین هیأت‌های مذهبی قدیم، گفت: در گذشته مداح در مجلسی که به نام ائمه اطهار(ع) برگزار می شد، ابتدا یک غزل دلنشین از یکی از بزرگان ادبیات (مانند صائب) قرائت می‌کرد و در انتها به سراغ مداحی می رفت، رفتاری که این روزها منسوخ شده است./939/ت302/ی