استاد حوزه علمیه قم:
اضرار به نفس با حقیقت عزاداری اهل بیت در تضاد است
خبرگزاری رسا ـ مدیر گروه فقه و اصول مدرسه عالی امام خمینی(ره) به توجه به ادله قائلان به جواز اضرار بر بدن در عزای امام حسین(ع) و رد ای نظریه ها گفت: مراقب باشیم ندانسته در دام دشمنان قرار نگیریم.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام سید محمد نجفی، مدیر گروه فقه و اصول مدرسه عالی امام خمینی(ره) امروز در «نشست علمی تاریخچه قمه زنی و حرمت اضرار آن بر نفس» به بیان دیدگاه‌های مختلف درباره امکان تخصیص ضرر رسانی بر بدن برای اقامه عزای امام حسین(ع) پرداخت.
حجت الاسلام نجفی نخست با اشاره به عظمت حادثه کربلا گفت: واقعه کربلا با دیگر حوادث قابل قیاس نیست و روایات زیادی درباره عزاداری برای امام حسین(ع) داریم؛ بنابراین باید به اقامه عزا برای سالار شهیدان توجه خاص شود.
وی به بیان نظریات در رابطه با ضرر رساندن به بدن برای عزاداری امام حسین پرداخت و ابراز داشت: اضرار بر بدن شامل سه مرحله است؛ ضرر عمیق بر نفس که به نظر اکثر حرام است، ضرر کم بر نفس که اشکالی ندارد و ضرر متوسط که عرف آن را ضرر می داند آیا جایز است یا خیر؟
مدیر گروه فقه و اصول مدرسه امام خمینی(ره) استدلال کسانی که اضرار در عزاداری برای امام حسین(ع) را جایز می دانند به ترتیب ذکر کرد و به رد نظریه قائلان به اضرار پرداخت و خاطرنشان کرد: باید توجه داشت ندانسته در دام دشمنان قرار نگیریم.
وی نظریه برخی که به جریان حضرت یعقوب در فراق یوسف استدلال کرده اند را رد کرد و اظهار داشت: برخی با استدلال بر جریان یعقوب نبی(ع) که در فراق یوسف به حدی گریه کرد که دید چشمانش را از دست داد بر جواز اضرار در عزاداری برای سالار شهدا فتوا داده اند که این جریان برای کسانی درست است که در موقعیت و مصیبت یعقوب قرار بگیریم در حالی که عزاداری های ما به خاطر یاد کردن از واقعه کربلا است نه یک سوز درونی.
حجت الاسلام نجفی به کسانی که برای جواز ضرر رساندن بر نفس در عزای امام حسین(ع) به گریه های امام سجاد (ع) استدلال کرده اند، اشاره کرد و افزود: گریه هایی که در احوالات امام سجاد (ع) بیان شده، تنها اختصاص به واقعه کربلا ندارد بلکه به خاطر خوف از خدا هم بوده است و گریه های سید الساجدین (ع) برای نمایش نبوده بلکه به خاطر سوز دل و فرمان خدا برای یادآوری واقعه کربلا بوده است.
مدیر گروه فقه و اصول مدرسه امام خمینی(ره) استدلال برخی دیگر را برای جواز اضرار در عزاداری امام حسین(ع) به گریه های حضرت فاطمه (س) ذکر و خاطرنشان کرد: این استدلال صحیح نیست زیرا گریه های دختر پیامبر (ص) به هیچ عنوان باعث ضرر رساندن بر نفس ایشان نشد.
وی برای دلایل بعضی از قائلین به ضرر بر نفس را گریه های رباب که منجر به فوت او شد و همچنین گفته های امام زمان(عج) در ناحیه مقدسه بیان و تصریح کرد: سند روایتی که به رباب نسبت داده شده بسیار ضعیف است و منظور امام زمان(عج) در ناحیه مقدسه که می فرمایند آن قدر گریه می کنم که خون از چشمم سرازیر شود را به خاطر کنایه از عظمت عزای سالار شهیدان بیان کرده اند.
مدیر گروه فقه و اصول مدرسه امام خمینی(ره) به استدلالی دیگر برای قائلین به جواز اضرار بر نفس در عزای امام حسین(ع) پرداخت و گفت: برخی جواز اضرار بر نفس در عزای امام حسین (ع) را به خاطر تعظیم شعائر الهی دانسته اند و این دلیل به خاطر تعارض دو علت که یکی تعظیم شعائر امام حسین (ع) که تعظیم شعائر الهی است یک امر مستحب است با حرمت ضرر رساندن بر بدن رد شده چون هیچ گاه به خاطر یک عمل مستحب یک کار حرام انجام نمی شود.
وی به عنوان یکی از ادله کسانی که ضرر رساندن بر بدن در عزای امام حسین (ع) را سر به محمل زدن زینب کبری(س) ذکر کرد و افزود: به این دلیل برای رد سه اشکال وارد شده است که مهم ترین اشکال برای رد این دلیل ضعف اساسی سند روایت است پس به وسیله یک سند ضعیف نمی شود حکم به جواز کرد.
مدیر گروه فقه و اصول مدرسه امام خمینی(ره) به تعریف و انواع جزع کردن پرداخت و تأکید کرد: صحیح است در روایات آمده جزع کردن برای امام حسین(ع) جایز است ولی هیج جا از قمه زنی به عنوان جزع نامی برده نشده و جزع کردن فقط به معنای عزاداری است تا حدی که ضرری بر نفس نداشته باشد.
حجت الاسلام نجفی در پایان این نشست علمی به اهمیت زیارت امام حسین (ع) اشاره و تصریح کرد: در روایات آمده است زیارت حسین(ع) را به خاطر ترس از ضرر رها نکن، برخی گفته اند عزاداری هم این گونه است ولی باید گفت هر روایت در جای خودش کاربرد دارد و این روایات تنها عظمت زیارت امام حسین(ع) را بیان کرده است و در جایی است که دیگران به انسان آسیب بزنند نه این که انسان خود به بدنش ضرر برساند./1322/پ202/س
ارسال نظرات