بالاترین درجه کفر از دیدگاه آیت‌الله جوادی آملی
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حضرت آیت الله عبدالله جوادی آملی از مراجع تقلید عصر امروز در برنامه تفسیر قرآن کریم شبکه قرآن و معارف سیما در تفسیر آیات 62 تا 63 سوره یونس، گفت: کسی که ایمان دارد از خداوند هیچ گونه خوفی به دل ندارد ولی گاهی ممکن است کسی خوف‌ناک و اندوهگین نباشد و لی خوشحال هم نباشد که اولیای الهی و مردان خدا این گونه نیستند و تقوا و ایمان مستمر دارند.
وی افزود: تقوا و ایمان اولیای الهی مستمر است و در طول زمان دچار شدت یا کاهش نمی شود و کسی که اهل تقوا باشد میان خود و خدا فاصله ای نمی بیند بنابراین چنین شخصی از خداوند خوفی به دل ندارد.
این مفسر برجسته قرآن کریم اظهار داشت: اولیای خداوند دائم تقوا هستند و کسانی که این گونه باشند ولی خدا در زمین محسوب می شوند و ایمان و تقوای ولی خدا ایمان و تقوای تام است و این ویژگی مخصوص آنان است.
این مرجع تقلید با بیان این که در این میان دسته ای هستند که ایمان آنها مشکوک به شرک است، گفت: بیشتر مسلمانان و مؤمنان این گونه هستند و ایمان ناب و تام کم است و تنها انسان های انگشت شمار که همان اولیای الهی هستند این نوع از ایمان را دارند.
حضرت آیت الله جوادی آملی افزود: بالاترین درجه کفر این است که انسان خدا را در امور کارآمد نبیند و به سراغ انسان های مختلفی به جای خداوند برود تا مشکلات خود را حل کند؛ انسان زمانی به معصیت می افتد که در دل خود احساس خدایی کند و به جای توکل به خدا به بشر توسل و توکل یابد که این نوع دیدگاه ناشی از تعمد و شرک به خداوند است.
وی با بیان این که دعوی ربویت مهم ترین عامل گرفتار شدن انسان به معصیت است، گفت: کسانی که ایمان آنها متوسط است برای حل مشکلاتشان به غیر خدا پناه می برند و برای حل مشکلات خود به معصیت روی می آورند که اگر کسی از روی اجبار به جای خدا به سراغ دیگری رفت انسان مشرکی محسوب نمی شود و توبه اش به درگاه الهی پذیرفته است ولی ایمان چنین شخصی ایمان تام و تمام نیست.
این مرجع تقلید با بیان این که انسان های با تقوا و اولیای خداوند با ایمان خود در برابر خداوند تسلیم هستند، گفت: ایمان با تسلیم در برابر خداوند گره خورده است و اولیای خداوند این گونه هستند که آنچه می فهمند را با جان و دل خود گره می زنند و از این صفت به عنوان عقیده یاد می شود که مقدمه ایمان است.
وی تصریح کرد: کسانی که فهم خود را از دین در عمل انجام نداده و با جان خود نمی پذیرند معتقد نیستند و نمی توان به آنها انسان های معتقدی گفت و چنین انسان هایی در زمان آزمون خداوند دست و دلشان می لرزد.
حضرت آیت‌الله جوادی آملی گفت: ایمان از صنف عمل است و عقلی که اهل فهم باشد ایمان آورده و در عمل خود را بروز و ظهور می دهد و انسان دارای ایمان و اعتقاد تام و تمام، هرگز از خداوند خوفی به دل راه نمی‌دهد./968/پ202/ی