ماه شعبان ماه شفاعت است/ حِلم باید همراه با علم باشد
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در کاشان، حجت الاسلام سید حسین کاظمی، مدیر مرکز فرهنگی قرآنی علی بن باقر مشهد اردهال پنجشنبه شب در مراسم جشن میلاد امام حسین(ع) در حسینیه سیدالشهدا روستای دارالسیاده علوی کاشان در جوار مضجع نورانی حضرت سلطان محمود بن امام باقر(ع)، با اشاره به این که امام حسین(ع) در سوم شعبان سال چهارم هجرت در شهر مدینه به دنیا آمد، گفت: جبرئیل برای انتخاب نام برای ایشان به پیامبر(ع) می فرماید خداوند نام او را به زبانی اِبری شُبَیر و به زبان عربی حسین نهاده است.
وی افزود: پیامبر(ص) در گوش امام حسین(ع) اذان و اقامه می خواند و در هفتمین روز تولد ایشان عقیقه درست می کند، که عقیقه یعنی قربانی کردن گوسفند و این یکی از سنت های پیامبر اسلام(ص) است که موجب رفع بلا می شود.
حجت الاسلام کاظمی با اشاره به این که پیامبر اکرم(ص) موهای سر ابا عبدالله(ع) را بعد از تولد ایشان تراشید و به وزن آن صدقه داد، گفت: ماه شعبان شهر الشفاء نامیده شده است و پیامبر(ص) می فرماید در ماه شعبان خیرات پراکنده می شود و به انسان خیر بسیاری می رسد.
مدیر مرکز فرهنگی قرآنی علی بن باقر مشهد اردهال ادامه داد: پیامبر اسلام(ص) می فرماید ماه شعبان ماه شفاعت است و این شفاعت شامل حال کسانی می شود که احترام اهل بیت(ع) را نگه دارند و بر من درود و صلوات فرستند.
به گفته وی، کسانی که خواهان متنعم شدن از خیرات ماه شعبان هستند باید واعظ خود باشند، از این رو سفارش شده است در پایان روز اعمال خود را محاسبه کنیم و اگر خطایی کرده ایم تصمیم به جبران آن بگیریم.
وی با اشاره به این که دنیا فانی است و ارزش آن را ندارد که با اعمال پست خود چند روزی به ظاهر خوش باشیم، گفت: انسان باید واعظ خود باشد و درون خود را از گناه تخلیه کند، از این رو ماه شعبان که ماه جلا دادن قلب، دل و روح است، بهترین فرصت برای نزدیک شدن به خداوند متعال است.
حجت الاسلام کاظمی با اشاره به این که امام حسین(ع) سخاوت و نور است و جود و کرامت و احسان دارد، گفت: دین نباید لقلقه زبان باشد و بهترین عمل ایمان به خدا است و راه نجات از گرفتاری ها اعتماد به خدا است که برخی به دلیل نداشتن اعتماد قلبی به خداوند متعال، امور را به او واگذار نمی کنند.
مدیر مرکز فرهنگی قرآنی علی بن باقر مشهد اردهال با تأکید بر این که ما باید خداوند را ناظر بر اعمال خود بدانیم، گفت: حِلم باید همراه با علم باشد، چرا که علم به تنهایی مفید واقع نمی شود، از این رو دانشمندی با ساختن بمب اتم در حق بشر ظلم می کند، علم او همراه با حِلم نیست./1307/پ202/ح