معرفت خدا اصل اساسی در حرکت انسان به سوی قرب الهی است

آیت الله سیدمحمد حسینی موسوی زنجانی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، با اشاره به دعای روز نهم ماه مبارک رمضان «اللهمّ اجْعَلْ لی فیهِ نصیباً من رَحْمَتِکَ الواسِعَةِ واهْدِنی فیهِ لِبراهِینِکَ السّاطِعَةِ وخُذْ بناصیتی الى مَرْضاتِکَ الجامِعَةِ بِمَحَبّتِکَ یا أمَلَ المُشْتاقین؛ خدایا قرار بده برایم در آن بهره‌اى از رحمت فراوانـت و راهنماییم کن در آن به برهان و راه‌هاى درخشانت و بگیر عنانم به سوى رضایت همه جانبه‌ات به دوستى خود اى آرزوى مشتاقان»، به شرح آن پرداخت.

وی گفت: در این روز از خدا می خواهیم از رحمت واسعه خود نصیبی را به ما ارزانی دارد؛ قید «واسعه» برای توضیح است نه تقیید، بدین معنا که رحمت الهی همواره گسترده است.

آیت الله زنجانی با اشاره به فراز «واهْدِنی فیهِ لِبراهِینِکَ السّاطِعَةِ»، اظهار کرد: براهین جمع برهان به معنای دلیل، آیت و نشانه است؛ از خدا می خواهیم آیاتی که بینات باشند را در آسمان و زمین و کتاب وسنت به ما نشان دهد.

وی افزود: در این فراز از خدا می خواهیم براهین و دلایل روشنی که انسان را به مقصد می رساند به ما ارائه فرماید تا یقین و باورمان به ذات اقدس الهی بیشتر شود.

استاد سطح عالی حوزه علمیه خراسان تصریح کرد: معرفت خدا اصل اساسی در حرکت انسان ها به سوی ذات و قرب باری تعالی است و تا رحمت واسعه الهی شامل حال ما نشود، براهین و نشانه هایی که ما را به معرفت می رساند، روشن نخواهد شد.

آیت الله زنجانی با اشاره به فراز «وخُذْ بناصیتی» گفت: ناصیه شامل موهای پیشانی است و گرفتن از موی ناصیه به معنای تسلیم است؛ در این فراز از خدا می خواهیم که از ناصیه ما بگیر و ما را ولو با زور به سمت خود هدایت کن.

وی اضافه کرد: « وخُذْ بناصیتی »، کنایه از عجز ما در برابر شیطان است. گاهی انسان خودش توان راه بردن خود را ندارد و مقابل شیطان اظهار عجز و ضعف می کند؛ در اینجا خداوند آموزش می دهد که از او برای مبارزه با شیطان کمک بخواهیم.

استاد سطح عالی حوزه علمیه خراسان در تبیین عبارت «إلی مَرْضاتِکَ الجامِعَةِ» خاطرنشان کرد: مراد در اینجا، جلب رضایت الهی در همه امور و ایصال إلی المطلوب است زیرا منظور از هدایت، گاه هدایت کردن است و گاه رساندن به مطلوب.

 آیت الله زنجانی در تشریح فراز «بِمَحَبّتِکَ یا أمَلَ المُشْتاقین» یادآور شد: در پایان دعا از خدا می خواهیم که ای آرزوی کسانی که به شوق قرب تو بندگی می کنند، به عنوان  یکی از جلوه های محبت خود به بندگان، ما را در عمل به آنچه رضای تو است موفق گردان./930/ت302/ب5