ماه رمضان بهترین فرصت برای ترویج مکارم اخلاقی در جامعه است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در بابل، حجت الاسلام حسین تقی پور، مسؤول مدرسه علمیه امام حسین(ع) بابل امروز در جمع فعالان فرهنگی بابل بر لزوم توجه به مکارم اخلاقی و تهذیب نفس در ماه مبارک رمضان تاکید کرد و گفت: بر اساس روایات عادت کردن به دروغ گفتن فقر و تهیدستی و بیچارگی را بدنبال دارد و اگر در خانواده ای دروغ ورود کند و دیگر اعضای خانواده اعلان موضع نکنند، تبعات آن دامنگیر همه می شود.

وی نهادینه شدن دروغ در میان اعضای خانواده را امری خطرناک عنوان کرد و افزود: خانواده ای که دروغ در آن رواج یابد، آن خانواده فرودگاه و محل صحنه گردانی شیطان می شود.

امام جمعه گتاب بابل با بیان این که صحنه گردانی شیطان همه ابعاد زندگی را دچار تأثیر خواهد کرد، اظهار داشت: خطر دوری از خدا و نزدیکی با شیطان به خاطر نهادینه شدن دروغ، حوزه های اقتصاد، معنویت، کسب لذت های واقعی و شرعی را هم تحت تاثیر قرار می دهد.

وی ادامه داد: دروغگویی ناشی از ضعف ایمان، ضعف شخصیت و عقده حقارت است.

حجت الاسلام تقی پور با اشاره به برخی تبعات معنوی و مادی دروغگویی خاطرنشان کرد: دروغگو از نماز شب و از رزق وسیع محروم می شود و دروغگو با تخریب اعتماد مردم به فعالیت های اقتصادی خود نیز ضربه کاری می زند.

وی دوری از خداوند را موجب نزدیک شدن شیطان بیان کرد و افزود: هر مرد و زنی که در نماز و رابطه با آفریدگارش سستی ورزد و بدان، آن گونه که باید، بها ندهد، خدا او را به پانزده بلا کیفر خواهد کرد.

این استاد حوزه و دانشگاه به اثرات سستی در ارتباط با خدا پرداخت و اذعان کرد: بی برکتی در عمر، رزق و روزی، محو شدن نشان شایستگاه از چهره، عدم استجابت دعا و مرگ در حالت ذلت و خواری از اثرات سستی در عبادت و دور شدن از خدا است.

عضو شورای حوزه علمیه بابل، ماه مبارک رمضان را فرصتی بسیار مهم برای آشتی با خدا بیان کرد و گفت: ماه رمضان ماه با برکت و ضیافت الهی است که خداوند همه بندگان را بر سفره وسیع و با برکت این ماه فراخوانده است.

وی ضمن تاکید بر این نکته که اگر کسی به راحتی فرصت مغتنم و ارزشمند ماه رمضان را از دست بدهد، خاسر بزرگی است، تصریح کرد: خداوند به عبادت ما نیازی ندارد بلکه این ما هستیم که بر اساس شاکله و ساختار روحی و جسمی خود نیازمند به عنایت و توجه خداوند می باشیم.

حجت الاسلام تقی پور ضمن اشاره به این نکته که عدم نظر رحمت بر بنده ای او را به بیچارگی می کشاند، اذعان کرد: خفت و خواری در هنگام مرگ، تشنه و گرسنه از دنیا رفتن، آشفتگی و فشار و تنگی در قبر و محاسه سخت در قیامت از اثرات دور شدن انسانی از رحمت الهی است./1313/پ202/ب1