سعادت خانواده در گرو تربیت مادرانی دین‌دار است
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، خانم رانی زنجانی، استاد حوزه علمیه قم، ظهر امروز در شبستان نجمه خاتون، آستان حضرت فاطمه معصومه (س) علیها با اشاره به این‌که امام حسن مجتبی (ع) سعادت خانواده را در گرو تربیت مادرانی دین‌دار عنوان می‌کنند، گفت: حضرت می‌فرماید که دلیل شقاوت معاویه وجود مادری پست و فرومایه مانند هند است و دلیل تربیت سعادتمندانه خانواده حضرت رسول (ص) درگرو وجود مادرانی شایسته مانند حضرت خدیجه (س) و حضرت زهرا(س) است به همین دلیل امام حسن مجتبی نقش مادر را در سعادت و شقاوت خانواده نقشی محوری می‌دانند.
وی افزود: امام مجتبی (ع) افزون بر مسؤولیت پدر در خانه معتقد بودند که پدر باید برای فرزندان خود همسرانی شایسته و مؤمن انتخاب کند زیرا همسر شایسته به زن و شوهرش احترام می‌گذارد ولی همسر ناشایست با بروز کوچک‌ترین مشکل بر همسر خود خشم گرفته و او را مورد اذیت و آزار قرار می‌دهد.
استاد حوزه علمیه قم ادامه داد: امام حسن مجتبی (ع) به خانواده‌ها توصیه می‌کردند که فرزندان خود را به محافل دینی ببرند زیرا محافل دینی در تربیت معنوی کودکان نقش مؤثری دارد و به والدین توصیه می‌کردند در دعوت فرزندان خود به دین‌داری کوشا باشند.
وی ادامه داد: یکی از توصیه‌های مهم امام مجتبی (ع) همان‌طور که در ابتدای بحث مطرح شد انتخاب همسر است و ایشان همیشه به مردان و زنان توصیه می‌کردند که ولایت مداری و پایبندی به اخلاق را در زندگی خودمحور قرار دهند و همسرانی با این معیارها انتخاب کنند زیرا همسری که این‌گونه باشد در دامان او فرزندانی شایسته و مؤمن تربیت می‌شوند.
استاد حوزه علمیه قم افزود: امام حسن مجتبی (ع) همچنین توصیه دارند که برای فرزندان خود دوستانی شایسته انتخاب کنیم و می‌فرمودند دوست شایسته و مؤمن با مشورت و دعوت انسان به نیکی سبب سعادت او می‌شود اما هم‌نشین بد با مشورت و دعوت خود انسان را به پرتگاه سقوط می‌کشاند.
خانم رانی زنجانی با اشاره به این‌که حضرت امام حسن (ع) تأکید دارند که از تشبه به دشمن و حضور در محافل آلوده به گناه خودداری کنیم، یادآور شد: حضرت حضور در این محافل را عامل تقلید رفتارهای آنها در زندگی عنوان می‌کند بر همین اساس بر خانواده لازم است که فرزندان خود را به محافل گناه‌آلود نبرده و همچنین با ماهواره محیط خانواده را گناه‌آلود نکند زیرا محیط آلوده مورد تقلید انسان قرار گرفته و سبب خسران و تباهی زندگی انسان می‌شود./837/پ202/ی