انسان بی‌بصیرت مرده زنده نما است
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام احمد فقیهی، استاد حوزه علمیه قم، ظهر امروز در شبستان امام خمینی(ره) حرم حضرت فاطمه معصومه(س) با اشاره به این‌که در آیات قرآن کریم مردگان زنده نما انسان‌هایی هستند که در مقابل سخن حق گوش شنوا و چشم بینا ندارند، گفت: انسان بی بصیرت مرده زنده نما است.
وی افزود: خداوند به تمامی موجودات عالم سطحی از شعور را عطا کرده و هر کدام از این موجودات برحسب و فهم و شعور خود خداوند را تسبیح را می‌گویند و حتی این موضوع در مورد جامدات هم صدق می کند.
استاد حوزه علمیه قم با اشاره به این‌که در میان موجودات عالم انسان از سطح شعور بالاتری نسبت به همگان برخوردار است، ادامه داد: خداوند با عطای فهم و هوش و چشم و گوش انسان را بر درک سخنان حق قادر کرده است اما بعضی از انسان‌ها به این دلیل که همواره تابع نفس خود بوده‌اند در مقابل سخن حق اطاعت ندارند و سخن حق در قلب و روح آن‌ها اثر گذار نیست.
حجت الاسلام فقیهی گناه فراوان را عامل ناشنوا و نابینا شدن انسان در مقابل سخن حق عنوان کرد، گفت: در زمان امام حسین(ع) و امام حسین(ع) تأثیر شقاوت قلبی مردم موجب شد مقابل سخن حق امام بایستند و در اثر ابتلا به حرام، دنیا گرایی و گناه، نه تنها امام خود را حمایت نکردند بلکه در صف دشمن در مقابل امام خود ایستادند و ولی خدا را تنها گذاشتند تا به شهادت رسید.
وی با اشاره به این‌که خداوند در آیات قرآن از کسانی که در مقابل سخن حق ناشنوا و نابینا هستند به عنوان مردگان زنده نما یاد می کند، افزود: این افراد اگر چه زنده هستند و در روی زمین راه می‌روند ولی مانند مرده‌ای هستند که چیزی را نه می‌بینند و نه می‌شوند و چنین انسان هایی تنها در روز قیامت متوجه کج فهمی و اشتباه خود می‌شوند؛ در آن زمان می‌خواهند گناه خود را به گردن شیطان بیاندازند.
استاد حوزه علمیه قم ادامه داد: شیطان در روز قیامت گناه هیچ‌کس را به گردن نمی‌گیرد و به آن‌ها می‌گوید شما عقل، چشم و گوش داشتید و این خودتان بودید که کلام حق را نفهمیدید و با این بی بصیرتی و کج فهمی خود از صراط مستقیم منحرف شدید.
حجت الاسلام فقیهی با اشاره به این‌که زیباترین لحظه در عالم هستی زمانی است که انسان در برابر پروردگار با نهایت فهم و شعور می‌نشیند و زانوی خشوع می زند، یادآور شد: زیباترین چیز در عالم این است که انسان همانند تمام چیزهای که در آسمان و زمین هستند در مقابل ذات حق با نهایت آرامش نشسته و تسبیح بگوید و زنده حقیقی کسی است که وقتی می‌بیند تمام عالم خداوند را تسبیح می‌گویند سکوت نکرده و با نهایت عمق و وجود خود به تسبیح خداوند روی آورد زیرا شرط انصاف نیست که تمام عالم تسبیح گوی خداوند باشد و انسان مؤمن خاموش باشد./837/پ202/ف