اتخاذ ولایت کفار از مصادیق طغیان بر خدا و باطل کردن دین است

حجت الاسلام محمد تقی صرفی پور، مدیر حوزه علمیه استان کرمانشاه در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری رسا در کرمانشاه، با اشاره به بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار با دانشجویان که در روز های پایانی ماه مبارک رمضان و در مورد مسأله تبیین اسلام حقیقی و تفاوت آن با اسلام رحمانی که اخیرأ بر زبان عده ای از روشنفکران غربی جاری شده است، انجام شد، اظهار داشت: قرآن کریم با اشاره به آیه «اشِداءَ عَلَی الکُفار رُحَماءَ بَینَهُم» می فرماید مسلمانان واقعی با خود مهربان و با دشمنان خویش نامهربان و سختگیر و بد هستند.

حجت الاسلام صرفی پور تصریح کرد: انسان ها یا مؤمن هستند و یا کافر و خداوند به مؤمنان پاداش های عظیم وعده داده است، همواره از مؤمنان و مظلومان دفاع و محافظت می کند.

وی با اشاره به آیاتی از قرآن کریم اظهار داشت: خداوند و ملائکه بر مؤمنان درود و سلام می فرستند، چرا که عزت برای مؤمنان است، کفار دشمن خداوند هستند و آن ها اهل جهنم هستند و از نور به تاریکی وارد می شوند.

مدیر  حوزه علمیه امام خمینی(ره) بیان داشت: قرآن مردم را به دو دسته تقسیم کرده است آن هایی که مسلمان هستند و همواره مورد رحمت پروردگار هستند و آنهایی که کافرند و وظیفه ما این است که باید با افراد مسلمان مهربانی، مدارا و برادری کنیم.

وی با اشاره به آیات قرآن ابراز کرد: در بسیاری از آیات قرآن به روش برخورد خوب و شایسته با مسلمانان توصیه شده است و آمده است نسبت به هم خشمتان را کنترل کرده و به یکدیگر نیکی کنید.

حجت الاسلام صرفی پور با بیان اینکه دسته دوم از انسان ها کفار و مشرکان هستند، گفت: دسته دوم مشرکان هستند و تأکید شده که با آن ها به شدت برخورد شود، از دوستی با آن‌ها نهی شود، خداوند در قرآن می فرماید؛ افراد با ایمان نباید غیر از مؤمنان، کافران را دوست و سرپرست خود انتخاب کنند و هر کس چنین کند، در هیچ چیزی از خدا نیست و رابطه او به طور کلی از خداوند گسسته است، این آیه در واقع درس سیاسی و اجتماعی به مسلمانان می دهد و آن ها را از ارتباط با کفار چه به عنوان دوست و چه به عنوان حامی و یاور بر حذر می دارد.

مدیر حوزه علمیه امام خمینی(ره) با اشاره به سخنان استاد علامه طباطبایی افزود: در تبیین نهی از قبول دوستی و ولایت کفار دو صفت کفر و ایمان به واسطه تضاد و ناسازگاری کلی که با هم دارند سبب می شود صف مؤمنان از کافران در اخلاق، معارف و سایر شئون زندگی جدا شود با این وضعیت چگونه می شود که ایمان و ولایت با کفار سازش پیدا کند.

وی در ادامه خاطر نشان کرد: روشن است که اگر نزد مؤمنی جانب دوستی با کفار تقویت شود و او برادران ایمانی خود را وانهاده و تنها و از صمیم قلب با کفار محبت و پیوند پیدا کند در این صورت آن دوستی تأثیر می‌کند و در ابتدا خاصیت و اثر ایمان و سپس اصل ایمان را از بین می برد، از این رو خداوند فرموده است که افرادی که با دشمنان من، پیوند دوستی و همکاری برقرار کنند از حزب الهی خارج هستند و در هیچ یک از احوال و آثار دینی استقرار نخواهند یافت، البته از این حکم کسانی که از روی تقیه و برای حفظ جان خود نسبت به کفار ابراز دوستی می کنند استثنا شده اند.

حجت الاسلام صرفی پور عنوان داشت: اتخاذ ولایت کفار، یک نحو خروج از لباس بندگی و داخل شدن در حزب دشمنان خدا برای فاسد کردن دین است و حتی ضرر این طغیان و فساد برای دین بیشتر از کفر کافران و شرک مشرکان است به همین دلیل آیه «یحذرکم الله نفسه» بیانگر آن است که «اتخاذ ولایت کفار» از مصادیق طغیان بر خدا و باطل کردن دین او است.

وی در پایان ابراز کرد: اسلام ناب محمدی فقط چهره رحمانی ندارد، بلکه نسبت به مؤمنان رحمان و نسبت به دشمنان اسلام اعم از کفار و مستکبران چهره سخت و برخورد شدید و بیزاری از آن ها را دارد، اسلام ناب محمدی نمی گوید با استکبار خوب باشید، بلکه می گوید از آن ها بیزار باشید و با آن ها دوستی نکرده و مراقب توطئه های آن باشید./857/ت302/ح