ضرورت پر رنگ کردن بعد نقد و تحلیل در اشعار ادبی
![حجت الاسلام سيدي
رييس انجمن شعر طلاب خراسان رضوي](/Original/1394/06/01/IMAGE635759732934539216.jpg)
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، حجت الاسلام سید حسین سیدی، رییس انجمن شعر طلاب خراسان رضوی، شب گذشته در هفتمین جشنواره کارگاهی شعر بسیج هنرمندان خراسان رضوی که با محوریت اشعار تغزلی و عارفانه برگزار شد، با اشاره به جایگاه شعر طلاب در میان اشعار ادبی و هنری جامعه اسلامی اظهار کرد: بی شک یکی از چیزهایی که سبب باور شدن احساس و عاطفه در نسل جوان جامعه می شود، سرودن شعر های تغزلی و عاشقانه است.
رییس انجمن شعر طلاب خراسان رضوی ادامه داد: پس از اینکه این نوع حس تغزلی و عاشقانه در آن ها بارور شد، می توانند تا آن را در اشعار آیینی و مطرح جامعه استفاده کنند، همچنین شما نمی توانید شعری را پیدا کنید که شعر باشد اما رگه هایی از تغزل و عشق در آن جریان نداشته باشد، ما گاهی این مرز بندی ها را قائل هستیم اما به عشقی که در اشعار عرفانی وجود دارد و موج می زند، بی توجه هستیم.
وی با بیان این که گاهی برخی از کارگاه ها بیان عشق، درد و تغزل را تنها با درصد مطرح می کنند، تصریح کرد: ممکن است که درصد درد، تغزل و عشق با هم متفاوت باشد اما فصل مشترک آن ها این هست که احساس وجودی شاعر را بهتر، اصولی تر و دقیق تر روی کاغذ می آورد و شاعر در بیان اهداف و افکارش موفق تر می شود.
حجت الاسلام سیدی در ادامه مرکب شعر را در جهان امروز مرکبی وحشی و افسار گسیخته خواند و خاطر نشان کرد: در خراسان هم این لجام گسیختگی همینطور است؛ یک اسب لجامی که باید اصولی و شناخته شده و هدفمند باشد و از این انرژی و پتانسیل بالای مشهد باید استفاده کرد، ما نباید تنها به شعر خوانی اکتفا کنیم و باید بعد نقد را که چند صباحی است، کم رنگ و بی ارزش شده است، پر رنگ و برجسته کنیم.
رییس انجمن شعر طلاب خراسان رضوی افزود: در حال حاضر شاعران کم حوصله شده اند و این که کارگاه ها برگزار شود، عده ای بنشینند و به شعر خوانی بپردازند، خوب است اما نمی تواند آن طور که باید و شاید زمینه شعری ما را پیشرفت بدهد، به نطر من تعلیم شعر آن هم در زمانیکه واضح ترین چیزها نیاز به آموزش دارد، یک ضرورت است؛ همچنین کسی که روز اول وارد کارگاه شعر می شود تا زمانی که 12 ماه کار می کند و زبده می شود، باید تغییر در زبان و بیان او ملموس باشد، جامعه ما امروز نباید از شعر، ادب و هنر غافل باشد و این یک اصل کلیدی است./864/پ202/ب4