نشست نقد و بررسی کتاب برابری و جانبداری برگزار شد
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، دکتر محمد جواد غلامرضا کاشی، عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی عصر چهارشنبه 11 شهریورماه در نشست نقد و بررسی از کتاب برابری و جانبداری که در خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد، این کتاب علاوه بر اینکه نشان داده است که حرف‌های تکاملی‌ها در حوزه‌ی خودشان قابل‌قبول و مسموع نیست و نمی‌شود از صدق نظریات تکاملی‌ها دفاع کرد، آثار و نتایج روانی بسیار مثبتی هم در پی دارد.
وی در ادمه افزود: میزان واکنش‌هایی که این کتاب برانگیخته بسیار تعجب‌آور بوده است، مثلاً یکی از کسانی که این کتاب را بررسی و نقد کرده است می‌گوید فرض کنید که کسی به خاطر سرفه‌های مداوم به پزشک رجوع می‌کند و پس از بررسی‌های مفصل مشخص می‌شود که به سرطان ریه‌ی پیشرفته مبتلا شده است و با این احوالی که دارد شش ماه بیشتر دوام نمی‌آورد
عضو هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبایی با اشاره به ایده اصلی کتاب افزود: نیگل فقط به نحوی فلسفه‌ورزی نمی‌کند که ارتباط فلسفه را با مسائلی که ما در زندگی‌مان با آن مواجه هستیم وضوح ببخشد، بلکه به شیوه‌ای می‌نویسد که خواننده را به‌عنوان هم‌سفر فلسفی، به گونه‌ای، درگیر بحث کند. او می‌کوشد تا به لحاظ عقلانی طرح کلی یک مسأله را به خواننده بفهماند و آنگاه تبیین کند که چگونه شخص می‌تواند کورمال کورمال به سمت‌وسوی یک راه حل پیش برود. او از ارائه‌ی راه‌حل شخصی و ترجیحی خودش برای یک مسأله در برابر سایر راه‌حل‌های پیشنهادی محتاط است. نیگل وقتی درباره‌ی این موضوعات قلم می‌زند از خطر ابهام به‌خوبی آگاه هست.
وی تصریح کرد: به عقیده‌ی نیگل اشخاص، صاحبانِ فکر و عمل هستند؛ آن‌ها در جهانی زندگی می‌کنند که فهم علمی بسیار موفق از کار درآمده است. اشخاص، به‌عنوان فاعل، در خصوص جهان و عمل‌شان در آن، منظر بسیار خاصی دارند: این منظر، منظر ذهنی خوانده می‌شود. همچنین اشخاص می‌توانند از این منظر ذهنی فرا‌تر روند و درباب جهان و رفتارشان به طرز بی‌طرفانه بیندیشند.
غلامرضاکاشی در پایان افزود: رویکرد نیگل به این مسائل، حل جدی آن‌هاست و نه اولویت بخشیدن به یکی از منظر‌ها. آن چیزی که او در طلب آن است نوعی سازگاری است، و می‌خواهد این سازگاری مورد تصدیق هر کدام از خوانندگان کتابش باشد. او می‌خواهد بفهمد که چگونه امر عینی و امر ذهنی با یکدیگر رقابت می‌کنند و نیز می‌خواهد تبیین کند که چگونه این دو امر به یک جهان‌نگری واحد منجر می‌شود./817/پ202/ب2