بهترین راه سعادت انسان یادگیری علوم الهی و فقه اسلامی است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در کرمانشاه، شهید والامقام علی زبونی در خانواده ای مذهبی و فقیر در شهرستان سنقر دیده به جهان گشود، وضعیت فقیرانه خانواده او سبب شد از همان کودکی با سختی ها انس گرفته و ضمن تلاش هم به تحصیل بپردازد و هم دوشادوش پدرش، کمک کار او باشد لذا قسمتی از وقت روزانه خود را صرف کمک به پدر می کرد.

وی کمک به خانواده را از مذهب و اعتقادات خود گرفته بود، از همان کودکی به همراه پدرش به مسجد محل سکونت خود می رفت و کم کم علاقه شدید به مذهب و روحانیت پیدا کرد بطوریکه در سال 1350 رشته تعلقات دنیا را رها نمود و به جرگه روحانیت پیوست و شروع به تحصیل علوم دینی نمود.

همه او را به عنوان یک طلبه با فضیلت می شناختند و به او علاقه داشتند، شهید زبونی تنها راه سعادت را در یادگیری علوم الهی و فقه اسلامی می دید لذا با عشق و علاقه وافر دروس ادبیات و معانی و بیان و منطقه را به پایان رساند و شروع به آموختن فقه و اصول نمود، در این راستا درس لمعه و قوانین را نیز به پایان برد.

علاقه بسیار شهید علی به قرآن کریم و حدیث انبیاء الهی او را به تهذیب نفس نیز می پرداخت و به مجالس دعا به خصوص صبح های جمعه و دعای ندبه توجه خاصی داشت.

وی با نام امام خمینی (ره) و اهداف قیام او آشنا شد و تمامی تلاش خود را معطوف تبلیغ این اهداف مقدس نمود رساله امام را از طلاب علوم دینی و از شهر مقدس قم تهیه می نمود و به مقلدین امام در سنقر و اطراف می رساند، در محافل خصوصی نام مقدس امام خمینی (ره) را بر زبان می آورد و در سالهای 55 و 56 بود که به تلاش و مبارزه خود در این مسیر افزود.

در بحبوحه شکل گیری انقلاب اسلامی یکی از سازمان دهندگان حرکتهای مردمی و تظاهرات در سنقر بود که چند بار تهدید به دستگیری شد که این امر با بالا گرفتن تظاهرات ها و اوج گیری انقلاب اسلامی در بین مردم برای رژیم ستم شاهی میسر نگردید.

شهید علی زبونی در سال 57 ضمن تشویق جوانان به حضور در صحنه های انقلاب از فعالان تظاهرات های ضد رژیم ستم شاهی بود که شب و روز دنبال بسیج مردم و تشویق اسلامی شکل خاص خود را گرفت و در بهمن 57 به پیروزی رسید، الهام از رهنمودهای حضرت امام خمینی (ره) در رابطه با انتخابات نوع حکومت به تبلیغ رهنمودها و ارشادات حضرت امام در خصوص جمهوری اسلامی پرداخت و مردم شهر و روستا را به حضور در پای صندوق رأی و انتخاب نظام مقدس جمهوری اسلامی تشویق نمود.

شهید علی قرآن را کتابی نورانی می دانست که با عمل کردن به آن می توان از نورانیت آن بهره ها برد، یکی دیگر از مسائلی را که شهید علی زبونی از همان نوجوانی به آن توجه داشت انس و الفت با اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام بود که در ایام و مناسبت های مختلف خصوصأ محرم و صفر از افرادی بود که فعالانه در مجالس حسینی با ذکر مصائب و فداکاریهای یاران امام حسین (ع) در روز عاشورا به مدیحه سرای و نوحه خوانی نیز می پرداخت.

 به حضرت فاطمه الزهرا (س) ارادت و عشق خاصی داشت، آن چنان که با آوردن نام مقدسش اشک بر دیدگانش می نشست همین عشق و علاقه به قرآن و اهل بیت علیهم السلام به او نیروی دفاع از دین و انقلاب اسلامی را بخشیده بود، به امر به معروف و نهی از منکر توجه کامل داشت و دیگران را به انجام واجبات و ترک معاصی دعوت می نمود.

 نحوه دعوت او دیگران را به معروف و توجه به مسائل شرعی بسیار زیبا و پسندیده و با زبانی مهربان و آرام بود، بارها اتفاق افتاده بود که افرادی را که دعوت به ترک گناه می نمود چون با زبانی آرام و بیانی زیبا این کار را انجام می داد حرف و کلامش در طرف مقابل مؤثر می افتاد.

در اوایل سال 59 برای دوره های آموزشی نظامی آموزش های تخصصی در این زمینه در پادگان شهدا و طی چند ماه به تکمیل آموزش های نظامی پرداخت، در پادگان شهدا نیز به عنوان نیروی فعال تبلیغی و به عنوان مربی مسائل عقیدتی به ارشاد و بیان مسائل عقیدتی و شرعی ضمن اینکه خود به آموزش مسائل نظامی می پرداخت به آموزش دادن مسائل اعتقادی و سخنرانی و برپایی محافل دعا و عهده دار شدن این مسؤولیت خطیر اقدام نمود.

در ضمن شهید زبونی هر جا که احساس می نمود وجود او در مأموریت ها در مناطق کرد نشین مؤثر است به همراه سایر برادران پاسدار و بسیجی به مأموریت می رفت با شروع جنگ تحمیلی به عنوان اولین گروه از سپاه کرمانشاه با عده ای دیگر از عزیزان سپاه روانه مناطق مرزی گردید.

 شهید علی روزها و شبها در قالب نیروهای چریکی به صف دشمنان بعثی حمله می نمود طوری که دلاوری های او زبان زد همرزمانش و سایر نیروها بود، از اولین دسته از پاسداران بودند که جهت آزادسازی شهرستان گیلان غرب به همراه سایر برادران سپاه و نیروهای مردمی اقدام نمودند و گیلان غرب را از دست متجاوزان بعثی خارج نمودند.

 شهید علی زبونی بعد از روزها جنگ با دژخیمان بعثی و تحمل سختی های اوایل جنگ و با کمترین تجهیزات و امکانات در غروب روز نهم مهرماه 1359 در حالی که درگیری آنها از ساعت 6 صبح تا 19 عصر ادامه داشت در آخرین لحظات زندگی سراسر شور و مبارزه اش در حالی که ذکر یا حسین (ع) بر زبان داشت به همراه دوست دیرینه اش شهید مهدی (فریبرز) خسروی و تعدادی دیگر از پاسداران عزیز شهد شیرین شهادت را نوشیدند و این جهان خاکی را ترک و روح ملکوتیش به ملکوتیان پیوست.

گزیده ای از وصیت نامه شهید روحانی علی زبونی

بسم الله الرحمن الرحیم

اگر یک زمان از روزگاران شهادت نصیب اینجانب علی زبونی گردید بر شما است ای پدر و مادر گرامی و مهربان هیچگونه ناراحتی در دل خود راه نداده و از گریه بر مزار من خودداری کنید زیرا بنده با آگاهی کامل این راه را گرفته و تشخیص کامل داده ام.

عقیده من این است تا جامعه آگاه شهیدند همه یک جامعه ناآگاه، آگاه نمی گردد و نیز این کشته ها باید باشند تا از مسلمانان جهان از زیر سلطه اجانب و ابر قدرتها و از زیر ظلم رهایی یابند و نیز از یوغ ابرقدرتها رهایی یافته تا اینکه به تکامل الهی برسند و هیچکس نباید ظلمی را قبول کند و یا به کسی ظلمی کند که مرگ با عزت بهتر است از زندگی ذلت بار، حال این زندگی ذلت بار با چه کسی است با چه قشری است با قشر دشمنان دین و قرآن است.

باید گفت که مکتب ما مکتب آگاهی و مکتب خون و مکتب آزادی است که هر کس این شرایط را بر خود قبول کرد می تواند به تکامل الهی برسد و حتی از فرشته بالاتر رود که از لجن به روح خدایی برسد.

ای پدر و مادر مهربان از مردم بخواهید که به شما تبریک بگویند زیرا چون فرزندتان راهش را تشخیص و با آگاهی کامل به این راه رفته است و باید گفت نه اینکه یک شهید و چند شهید بلکه تا انسان مسلمان از یوغ بردگی نجات نیافته شعار مسلمان فقط ایمان و جهاد و شهادت است./857/203/ب3