برای تحقق اقتصاد اسلامی و بانکداری بدون ربا تلاش و حرکت مطلوب نداشته ایم
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، آیتالله محی الدین حائری شیرازی بعد از ظهر امروز در درس اخلاق مؤسسه موضوع شناسی احکام فقهی، ایام شهادت امام محمد باقر(ع) را تسلیت گفت و اظهار داشت: بزرگ ترین افتخار و امتیاز شیعیان، پیروی از امامانی همچون حضرت باقرالعلوم(ع) است.
استاد درس اخلاق حوزه علمیه قم ملاک افتراق انسان از حیوان را انبیای الهی دانست و افزود: همچنین ملاک افتراق انسان با اشیاء نیز هوای نفس است.
آیتالله حائری شیرازی ابراز کرد: انسان با قبول ولایت عقل، زمینه ولایت الله را برای خود فراهم میکند و با قبول هوای نفس، زمینه پذیرش ولایت طاغوت را میقبولاند.
وی با اشاره به روایت «مَنْ عَمِلَ بِمَا عَلِمَ وَرَّثَهُ اللَهُ عِلْمَ مَا لَمْ یَعْلَمْ» افزود: عمل اول مربوط به عقل و اندیشیدن است زیرا اسلام معتقد به مدیریت درونی انسانها از سوی خودشان است در حالی که غربیها معتقد به مدیریت خارجی انسانها هستند.
استاد درس اخلاق حوزه علمیه قم اظهار داشت: دین مبین اسلام معتقد است که هر انسانی باید از درون خود را مدیریت کند اما فرهنگ و اندیشه غربی معتقد به مدیریت خارجی انسانها از سوی دیگران است.
وی ادامه داد: مبلغان شیعه نتوانستند مبانی اسلام در مدیریت انسانها را برای جوامع گوناگون روشن کنند؛ همین امر سبب شد تا عدهای با تبلیغهای مستمر و پیوسته، نظم درونی انسانها را سلب کرده و آنان را از بیرون مدیریت کنند.
آیتالله حائری شیرازی خاطرنشان کرد: غربیها با شعار «نظم در بی نظمی است»، نظم درونی انسانها را سلب کردند تا آنان را از خارج نظم بخشی و مدیریت کنند.
وی یادآور شد: نظم از درون با عشق هماهنگ و نظم از بیرون با عشق هماهنگ نیست؛ نظم از بیرون بکسل کردن است که میگویند در حین این اتفاق، موتور را خاموش کن.
آیتالله حائری شیرازی تأکید کرد: در مبحث اقتصاد و بانکداری اسلامی، آنچه برای رسیدن به وضعیت مطلوب است را هیچگاه جدی نگرفتیم.
وی گفت: رباخوار به کمک قوه مجریه و قوه قضاییه از طریق وصول چک تمام ربایش را از طلبکار میگیرد و اگر طلبکار از پرداخت پول ربا سر باز زند، محکوم میشود.
وی تأکید کرد: اهل مسائل تقدیری و تقصیری کاملا از هم جدا هستند؛ انسان وقتی سالبه کلی تقصیر داشته باشد، مصداق «فی ارض و فی انفسکم» میشود؛ اما در مقابل سالبه کلیه، موجبه جزئیه است.
آیتالله حائری شیرازی عنوان کرد: اگر امری تقصیری را به امری تقدیری توجیه کردیم، تنبلی خودمان را توجیه کردهایم. انسان گاهی عقب ماندگیهایی در اخلاق پیدا میکند که آن را به تقدیر پیوند میدهد.
وی اظهار داشت: عدهای در مقابل خشکسالیها سخن از تقدیر میزنند؛ آیا ما همه کارهایی که درباره بارش باران باید انجام میدادیم، انجام دادیم که امروز نباریدن باران را به تقدیر الهی نسبت میدهیم؟/997/پ202/ج