احوالات یک شاعر آیینی؛
از استادی در فلسفه تا خدمت در مجلس روضه سیدالشهدا
خبرگزاری رسا ـ آیتالله غروی اصفهانی که استاد فلسفه امام و آیتالله بهجت بود و در زمینه شعر از بزرگان شعر آیینی معاصر به شمار میرفت روزهای پنجشنبه در خانهاش مجلس روضه میگرفت و مقید بود که خودش پای سماور بنشیند و همه کفشها را خودش جفت کند.
به گزارش خبرگزاری رسا، آیتالله محمدحسین غروی اصفهانی معروف به کمپانی اصفهانی از فلاسفه و علمای معاصر شیعه است که علیرغم وجوه عالی علمیاش از شاعران بزرگ آیینی هم محسوب میشود. وی که در اشعارش «مفتقر» تخلص میکرد در کنار مرحوم نیر تبریزی و فواد کرمانی از مبدعان غزلمرثیه است که امروز در بین شاعران ما عمومیت تام یافته است.
مرحوم کمپانی 2 محرم 1296 هجری قمری در کاظمین زاده شد و 5 ذیحجه سال 1361 هجری قمری برابر با 23 آذر 1321 شمسی در نجف اشرف دار فانی را وداع گفت. او خیلی زود به استادی بیبدیل در حوزههای علوم عقلی و نقلی تبدیل شد و علاوه بر فقه و کلام در علوم تفسیر، حکمت، تاریخ، ادبیات و عرفان نیز مهارت فوقالعادهای داشت. در فلسفه، حکیمی عرفان مشرب و در اخلاق و سیر و سلوک به مقامی مشهور رسیده بود. دیوان او حاوی اشعاری مبتنی بر مدح و مرثیه اهل بیت(ع) با مذاقی فلسفی - عرفانی است. جدیت علمی این شخصیت نامدار معاصر باعث شده بود اشعارش هم از بار محتوایی و مضمونی ویژهای برخوردار باشد. این ویژگی میتواند برای شاعران جوان الگویی عالی و ارزشمند باشد.
مرحوم کمپانی که استاد فلسفه علامه طباطبایی و امام راحل و آیتالله بهجت و دیگران بوده، افزون بر ویژگیهای عالی علمی و فلسفیاش، از عاشقان اهل بیت(ع) و خادم مراسم روضه حضرت سیدالشهدا بود. در احوالات او نقل شده که روزهای پنجشنبه در خانهاش مجلس روضه میگرفت و مقید بود که خودش پای سماور بنشیند و همه کفشها را خودش جفت کند.
مرحوم آیت الله بهجت که خود یکی از شاگردان ایشان بود با اشاره به این مجالس روضه هفتگی، در مورد حالات استادش مرحوم کمپانی گفته است: «او خیلی متعبد و اهل عبادت بود. من پیش از آن که سر درس ایشان بروم، در روضه منزل ایشان شرکت میکردم. خود ایشان روزی فرمودند: من در ایوان نجف به سجده رفته بودم، حضرت اباعبدالله الحسین(ع) را دیدم که به من فرمودند: جای این کارها در خلوت است. در این بین کسی از آقازادهها که در مجلس بود از ایشان پرسید: شما در بیداری دیدید؟ ایشان فرمود: از بیداری هم بالاتر!»
آیت الله بهجت در ادامه در باب ویژگیهای استادش میگوید: «ایشان همیشه زیارت عاشورا میخواند و میفرمود «دوست دارم قبل از مرگ زیارت عاشورا بخوانم و بعد بمیرم» ایشان موقع مرگ، قبل از اذان صبح بلند میشوند و به عبادت میپردازند و زیارت عاشورا میخوانند و بعد در عالم خواب از دنیا می روند!»/998/د102/ی
منبع: حوزه هنری
ارسال نظرات