عوامل یاری نکردن مردم مدینه با امام حسین

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در زاهدان، حجت الاسلام محمد ترابیان، شب گذشته در مراسم عزاداری شب دوم محرم که در دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار برگزار شد، گفت: همانگونه که ما منتظر امام زمان خود هستیم و برای ایشان ندبه میکنیم و دعای ظهور میخوانیم، مردم کوفه هم که از بهترین مردم زمان خود بودند، همینگونه و شاید بیشتر از ما منتظر امام خویش بودند و بین شهرهای وادی اسلام فقط کوفه است که اینگونه از امام خود دعوت میکند و ندای «اللهم عجل لولیک الفرج» سر میدهد.
کارشناس مسائل دینی ادامه داد: سؤال اینجاست در حالیکه تمامی امت اسلام از امام حسین شناخت کامل داشتند و حتی امام حسین در میان آنها از محبوبیت بالایی برخوردار بود، چرا غیر از کوفه مردم دیگر شهرهای امت اسلام حاضر نمیشوند که ایشان را یاری کنند؟! چرا با وجود اینکه امام ساکن مدینه بودند و طرفداران بیشماری از اهل بیت در آنجا بودند، اهل مدینه حاضر به یاری امام نمیشوند و امام به خاطر حفظ جان خود مجبور به ترک مدینه میشود؟
وی عنوان کرد: بررسی احوالات مردم مدینه و یمن میتواند برای جامعه ما که ادعای انتظار امام زمان را دارد بسیار مفید و عبرت آموز باشد.
حجت الاسلام ترابیان به توصیف مدینه صدر اسلام پرداخت و اظهار داشت: باید شهر مدینه را به دو مقطع تاریخی مدینه عصر پیامبر و مدینه بعد از رحلت آقا رسول الله تقسیم کنیم مدینه در زمان حضرت رسول شهر جهاد، ایثار، برادری، برابری و صدور نهضت نبوی به عالم بود.
وی اضافه کرد: بسیاری از مسلمانان که در مدینه ساکن بودند و در زمان رسول خدا پیکارها کردند و در اعتلای کلمه حق نقش آفرین بودند هم اکنون یا دچار حیرت و سرگردانی شدند و یا به زندگی روی کردند.
کارشناس مسائل دینی مردم مدینه را که از جهاد و یاری امام حسین فرار میکردند، به سه دسته تقسیم و بیان کرد: نخستین دسته عالمان بی عمل بودند که اینان جهاد را جز در دانش اندوزی، عبادت، به خودپردازی و در نهایت تأمین روزی و معیشت نمیدیدند.
وی افزود: دومین عامل عدم یاری اباعبدالله عدم بصیرت افراد بود که یکی از مهمترین مشکلات اهل مدینه همین بیبصیرتی اینها بود که کار دستشان داد؛ زیرا که مردم مدینه هنوز نه یزید را میشناختند و نه در صدد شناخت بر آمده بودند.
حجت الاسلام ترابیان ابراز داشت: سومین عامل، عدم تمایل به جانفشانی در راه حق بود گرچه مردم مدینه و به خصوص انصار به خاندان رسالت علاقه داشتند اما حاضر به جانفشانی در راه حق نبودند؛ همانطور که این سستی در راه حق را در زمان جریان سقیفه و پس از آن نشان دادند./831/202/ب1