سیدالشهدا مظهر تجلی اسماء و آیات الهی/ در اندیشه امام حسین ملاک رضایت خداوند است

حجت الاسلام عبدالکریم بهجت پور، عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی در گفت‌وگو با  خبرنگار خبرگزاری رسا،  امام حسین(ع) را قرآن ناطق و کلام وحی را قرآن صامت خواند و اظهار داشت: قرآن برای هدایت و تکامل انسان‌ها نازل شد و ائمه اطهار(ع) تجلی حقیقت قرآن در وجود انسان هستند.

وی امام حسین(ع) را مظهر تجلی اسماء و آیات الهی عنوان کرد و گفت: گفتار، رفتار، تحلیل و بینش امام حسین(ع) نسبت به حضرت حق و مسائل اجتماعی و نوع اقدامات ایشان در جریان کربلا و نسبت به دیگران برگرفته از گزاره‌های اخلاقی و قرآنی است.

عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، میزان شرافت سیدالشهدا(ع) را به اندازه تجلی قرآن در ایشان دانست و تأکید کرد: هر انسانی به میزان تجلی قرآن در او شرافت پیدا می‌کند و اهل بیت(ع) و به ویژه امام حسین(ع) مظهر تجلی قرآن هستند.

وی سوره فجر را در شأن امام حسین(ع) خواند و خاطرنشان کرد: سوره فجر، مخصوص امام حسین(ع) است و منظور از نفس مطمئنه در این سوره، یکی از ابعاد شخصیتی سیدالشهدا(ع) است.

حجت‌الاسلام بهجت پور افزود: این سوره به ما آدرس می‌دهد که امام حسین(ع) در رسیدن به اطمینان قلبی و اعتقادی در جایگاهی قرار دارد که گویا حقیقت را می‌بیند و با آن زندگی می‌کند.

وی با اشاره به نامه امام حسین(ع) به محمدبن حنفیه یادآور شد: امام در این نامه کوتاه و پرمحتوا به گونه‌ای سخن می‌گوید که گویا دنیایی وجود نداشته و همواره آخرت برقرار است.

عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی افزود: منظور حضرت این است که اگر به دنیا خوب بنگرید، دنیا آن چنان تحت اراده خداوند است که همه اتفاق‌ها، تشویق‌ها، تنبیه‌ها و مکافات الهی انعکاس فعل انسان و تحت اراده خداوند است.

وی با اشاره به ایمان، بینش و اطمینان عمیق قلبی امام حسین(ع) به خداوند تأکید کرد: در دیدگاه امام حسین(ع)، پیروزی و گرفتاری ظاهری در میان دشمنان به باورها و اطمینان قلبی ایشان لطمه‌ای وارد نمی‌کند.

حجت‌الاسلام بهجت پور به مقام رضایت سیدالشهدا(ع) در کربلا اشاره کرد و افزود: در نگاه امام حسین(ع) پیروزی و عزت ظاهری و شهادت و اسارت ظاهری فرزندانشان در مدیریت خداوند خللی وارد نمی‌کند و تغییری در باور به اداره کننده هستی ایجاد نمی‌کند./908/ت302/س