دشمن برای پوچ کردن هیئات مذهبی برنامه ریزی گسترده کرده است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، حجت الاسلام سید حسین مؤمنی، استاد حوزه علمیه قم در نشست تخصصی با موضوع «هیأت، عزاداری و آسیب شناسی آن» که عصر امروز در محل بنیاد پژوهش های اسلامی آستان قدس رضوی برگزار شد با اشاره به آیه 17 سوره اعراف، اظهار کرد: شیطان با حربه های مختلف به انسان حمله می کند و امروز ابزار دشمن برای نفوذ در کشور تغییر کرده است.

هیئات مذهبی، مهم ترین عامل در مقابله با مسأله شیمیایی فرهنگی دشمن است

وی، هیئات مذهبی را به عنوان مهم ترین عامل در برابر مسأله شیمیایی فرهنگی دشمن دانست و تصریح کرد: امروز بحث شبیخون فرهنگی، قتل عام فرهنگی و یا جنگ نظامی مطرح نیست بلکه دشمن شیمیایی فرهنگی انجام می دهد تا جامعه، نسل جوان و فرهیخته را از درون تهی و پوچ کند و القا و ایجاد شبهه در فضای مجازی از جمله اقدامات آن ها به شمار می رود.

استاد حوزه علمیه قم در ادامه به اهمیت و برگزاری پرشور هیئات مذهبی و احیای روضه های خانگی در سال اخیر، اشاره و تصریح کرد: احیای روضه های خانگی که در گذشته مرسوم بود سبب می شود تا بسیاری از آسیب و آفت هایی که امروز با آن مواجه ایم از بین روند.

کارشناس مذهبی با اشاره به نظریه سناریوی آمریکایی که احترام به مقام مرجعیت و علم و عالم و نیز برپایی شعائر به ویژه عزای امام حسین(ع) را به عنوان موانع اصلی نفوذ و رشد خود در ایران عنوان کرده‌اند، گفت: دشمن به این نتیجه رسیده که هیئات مذهبی به عنوان مؤثرترین عامل در عدم نفوذش به بدنه کشور و نسل جوان کشور است، بنابراین سرمایه گذاری بسیاری برای پوچ کردن آن ها از درون انجام داده است.

حجت الاسلام مؤمنی در ادامه خاطرنشان کرد: دشمن برای رسیدن به هدف خود یعنی از بین بردن ماهیت هیئات مذهبی نرسیده است اما برای آن برنامه دارد بنابراین هیأتی ها باید هوشیارانه حرکات دشمن را رصد و قبل از انجام هر اقدامی، آن را خنثی کنند.

وی، واژه های «آسیب و آفت» را مناسب هیئات مذهبی ندانست و با بیان این که آن ها فقط دارای اشکالاتی هستند، ادامه داد: هیأت به معنای مکانی است که با بیان معارف دین در دل مستمع و مخاطب تحول ایجاد می کند و خطبه امام سجاد(ع) در مجلس یزید به عنوان مستندی برای این تعریف محسوب می شود.

گریه بر امام حسین، انسان را در خط عبودیت و بندگی قرار می دهد

استاد حوزه علمیه قم با اشاره به این که در روایات متعدد به اقامه عزای امام حسین(ع) تأکید و سفارش شده است، افزود: دو نگاه در جریان کربلا بیان می شود؛ نگاه فقط عقلانی و حماسی و یا فقط عاطفی و حماسی که هیچ کدام بدون دیگری معنایی ندارند بلکه در جریان کربلا باید به علل پیامدهای ایجاد شده و نیز بیان مصائب و گریه بر امام حسین(ع)، هر دو با هم توجه داشت.

کارشناس مذهبی با بیان این که این دو نگاه باید با یکدیگر دیده شوند و تنها در نظر گرفتن آن ها غلط است، ادامه داد: در جریان کربلا صرف عقلانیت و حماسی، منهای احساسات نتیجه نمی دهد، مایه بقاء نیست و با سیره ائمه(ع) نیز مطابقت ندارد از طرف دیگر، صرف احساس و عاطفه، منهای عقلانیت به سکولار منتهی می شود و به طور یقین افراد در این مسیر به اهداف امام حسین(ع) دست پیدا نمی کنند.

حجت الاسلام مؤمنی در ادامه اظهار کرد: ما ادعا داریم که از رهگذر امام حسین(ع) می توان به احیای عقلی برسیم و این مهم نتیجه قیام امام حسین(ع) که در زیارت اربعین آمده است «جان خود را در راه تو داد تا برهاند بندگانت را از جهالت، نادانی، سرگردانی و گمراهی» که خروج از جهالت یعنی بندگی خدا از طرف دیگر ادعا می کنیم که از رهگذر گریه بر حضرت اباعبدالله(ع) می توان در مسیر و خط عبودیت و بندگی قرار گرفت.

وی با بیان این که پایه جلسات مذهبی، عاشورا و کربلا است و در هیئات مذهبی باید به بیان سه محور در جریان کربلا توجه داشت، تصریح کرد: علل و عواملی که این رخداد را رقم زدند که این محور از جهت بصیرت افزایی عموم مردم و روشن شدن بسیاری نقاط مبهم و مجهول حائز اهمیت است.

ضرورت برپایی مقتل خوانی سنّتی در شهرها

استاد حوزه علمیه قم، بیان اتفاقات روز عاشورا و ذکر مصیبت امام حسین(ع) را به عنوان محور دوم معرفی کرد که مورد تأکید ویژه رهبری است و بیان کرد: متأسفانه در سال های اخیر این محور یعنی روضه خوانی به بهانه تجدد و روشن فکری کم رنگ شده است در حالی که هیچ چیز نمی تواند اثرگذاری مقتل و روضه خوانی را داشته باشد بنابراین باید مقتل خوانی سنّتی در شهرها برگزار شود که این مهم به ندرت دیده می شود.

کارشناس مذهبی با اشاره به سومین محور در واقعه کربلا که باید در هیئات به آن توجه داشت، اظهار کرد: محور دیگر، پیامدهای واقعه عاشورا و کربلا است و این که ادعا داریم گره خوردن با ابتلای امام حسین(ع) می تواند عامل تنزیه تاریخ، اجتماع و فرد باشد یعنی خروج انسان ها از جهل پیامد واقعه عاشورا محسوب می شود.

بیرق امام حسین باید عامل اتحاد باشد، نه اختلاف

حجت الاسلام مؤمنی با بیان این که رهبری کربلا را مرکب از سه عنصر مطرح فرمودند، خاطرنشان کرد: عنصر اول عقلانیت و این که تمامی مطالب بیان شده در هیئات مذهبی باید براساس عقل، متقن و مستند باشد، عنصر بعدی حماسه و عزت که در کربلا هیچ مطلب و روضه ذلت بار و ذلت آوری وجود ندارد و سومین عنصر، عاطفه و عشق یعنی بکاء بر امام حسین(ع) و مصائب ایشان است.

وی با اشاره به حدیث امام صادق(ع) که فرمودند «مراقب نااهلان باشید که در شما نفوذ می کنند و همین باعث اختلاف در میان شما می شود»، تأکید کرد: بیرق امام حسین(ع) باید عامل اتحاد باشد، نه اختلاف و دو دستگی و این در حالی است که ایجاد تفرقه بین مسلمانان یکی از حربه های دشمن در سال های اخیر محسوب می شود.

استاد حوزه علمیه قم به حدیثی دیگر از امام صادق(ع) اشاره کرد که فرمودند «شیعیان در غم ما اندوهگین و در شادی ما شادمانند» و افزود: امروز دشمن بر هیئات و جلسات مذهبی زوم کرده بنابراین نباید حداقل امتیازات را به آن ها بدهیم تا فرصت پیدا کنند و اگرچه گریه و ذکر مصائب ائمه(ع) بسیار ارزشمند ولی با توجه به شرایط کنونی بهتر است در مراسم های شادی، روضه خوانی نشود.

کارشناس مذهبی خاطر نشان کرد: براساس روایات «مؤمن باید زرنگ باشد» بنابراین وقتی نقاط مشترک بین مسلمانان وجود دارد چرا باید افراد باید شخصیت های ادیان دیگر را لعن کنند(لعن نکردن به معنای عقب نشینی کردن نیست) بلکه باید بر جذب افراد اهتمام داشت و این در حالی است که گفتن لعن علنی افزون بر این که رهبری آن را منع کردند، سبب افزایش نفرت و در نتیجه شدّت گرفتن تفرقه می شود.

ضرورت امام شناسی برای لبیک گفتن به دعوت امام امام زمان

حجت الاسلام مؤمنی افزود: اگرچه مسأله تبرّی بسیار اهمیت دارد ولی بهتر است که تولی را نیز افزایش دهیم تا در صورت مناظره و تبادل نظر با دیگر مذاهب از آگاهی و بصیرت بالایی برخوردار باشیم، نه این که فقط لعن کنیم از سوی دیگر افزایش معرفت نسبت به امام علی(ع) سبب شدّت گرفتن بغض و عداوت به دشمنان ائمه(ع) می شود.

وی در پایان گفت: جریان کربلا و عاشورا به طور کامل معلول عدم معرفت به امام زمان(امام حسین(ع) و در زیارت اربعین نیز مسأله امام و امام شناسی سه بار مطرح شده است بنابراین اگر می خواهیم این واقعه تکرار نشود و به صورت واقعی به دعوت امام زمان(عج) لبیک بگوییم باید به صورت جدی به مسأله امام شناسی پرداخته شود./844/202/ب1