وحدت عامل اقتدار جهان اسلام و چالش‌های پیش‌رو
به گزارش سرویس پیشخوان خبرگزاری رسا، یکی از آرمان‌های بلند حضرت امام خمینی (ره) بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی که ریشه در اندیشه ناب توحیدی ایشان داشت، همانا اقتدار و عزت و سرافرازی مسلمین در جهان و اعتلای آنان در میان دیگر ادیان بود که لازمه آن هم تحقق وحدت مسلمین به عنوان یکی از مبانی اندیشه این رهبر فرزانه بود، به همین دلیل حتی قبل از پیروزی انقلاب اسلامی و پس از آن در بیان و دیدگاه‌های ایشان ضرورت وحدت مسلمانان به طور مستمر تأکید می‌شد.
انتخاب فاصله میان 12 تا 17 ربیع‌الاول که روایت اهل سنت و شیعه نسبت به تاریخ ولادت پیامبر گرامی اسلام است با همین هدف به عنوان «هفته وحدت» انتخاب شد تا زمینه‌ای باشد که بر اولویت‌ها و آرمان‌های نظام اسلامی برای تحقق حکومت جهانی و واحد مسلمانان در جهان تأکید شود و زمینه‌های اختلافات و چالش‌های درونی کاهش یابد.
امام (ره) در زمینه ضرورت وحدت مسلمانان می‌فرمود «اگر مسلمین وحدت کلمه داشتند، امکان نداشت اجانب بر آنها مسلط شوند و این تفرقه در بین مسلمین باعث شده است که اجانب بر ما تسلط پیدا کنند.»
اکنون که 34 سال از آن زمان می‌گذرد هیچ‌گاه جهان اسلام تا این حد به ضرورت تحقق عینی وحدت نیاز نداشته، چراکه بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و تلاش‌های عملی نظام جمهوری اسلامی در شکل‌گیری وحدت و انسجام میان مسلمانان و حمایت ویژه‌ای که نظام اسلامی از مسلمانان و محرومان جهان به ویژه مسلمانان فلسطین داشت، سبب شد که هم جایگاه نظام اسلامی در میان مسلمانان ارتقا و هم زمینه‌های عملی تحقق وحدت در عرصه جوامع اسلامی تجلی یابد، اما این روند متأسفانه در سال‌های اخیر به چالش‌های طراحی شده دشمنان بیرونی و مرتجعین داخلی در جهان اسلام مواجه شد.
نگرانی از قدرت گرفتن مسلمانان در جهان و انسجام آنها که نهایتاً امکان سلطه را از قدرت‌های استکباری از جهان اسلام سلب می‌کرد سبب شد که طی دو دهه گذشته راهبرد دشمنان بر دامن زدن به جنگ‌های فرقه‌ای و تشدید اختلاف میان مسلمانان متمرکز شده و با خلق گروه‌های وابسته تروریستی نظیر القاعده و داعش عملاً جهان اسلام را با هم درگیر و برای نظام سلطه و رژیم صهیونیستی بستری را فراهم آورند تا با تخریب زیرساخت‌های جهان اسلام و کشتار مسلمانان، هم کشورهای اسلامی را تضعیف کرده و هم با ارائه تصویر منفی از مسلمانان در جهان عملاً روند گرایش پیروان دیگر ادیان به سمت اسلام را محدود کنند و مهم‌تر از آن برای رژیم صهیونیستی فراغتی حاصل کنند که آسان‌تر به سرکوب فلسطینیان بپردازد یا مستقیماً فارغ از هر گونه پیگیری بین‌المللی رهبران حزب‌الله را هدف قرار دهد.
عوامل بازدارنده تحقق وحدت در جهان اسلام را در چند محور می‌توان بر شمرد:
1 ـ نقش قدرت‌های سلطه
پس از ناکامی امریکا در سلطه بر جهان اسلام در پی حمله به افغانستان و عراق، دکترین این کشور در مواجهه با جهان اسلام بر دامن زدن به جنگ‌های فرقه‌ای متمرکز شد، که ظهور گروه‌های قدرتمند تروریستی نظیر داعش محصول آن است. با توجه به بر هم خوردن آرایش قدرت‌های جهان، جهان اسلام ظرفیت‌های بالقوه‌ای برای تبدیل شدن به یک قدرت برتر داشت اما تحرکات این گروه‌ها تأثیر منفی به جایگاه اسلام در جهان داشت، به گونه‌ای که روند اسلام هراسی در کشورهای اروپایی و امریکایی، محدودیت‌های زیادی برای مسلمانان ایجاد کرده است.
2 ـ عملکرد سران کشورهای عربی
نگرانی از شکل‌گیری قدرت واقعی اسلام سبب شده است که سران کشورهای مرتجع عربی، به ویژه سعودی‌ها، تمرکز اصلی خود را بر چالش‌های درونی اسلام متمرکز کنند. اخیراً نشریه ایندیپندنت به نقل از ریچارد دیرلاو، مسئول پیشین سازمان جاسوسی انگلیس (MI6) به نقل از بندر بن‌سلطان رئیس سابق سازمان اطلاعات عربستان می‌نویسد: برنامه سعودی‌ها این است که بلایی که نازی‌ها بر سر یهودیان آوردند بر سر شیعیان و علوی‌ها بیاورند. دیرلاو می‌افزاید: عربستان به داعش کمک کرد تا بر شمال عراق تسلط یابد و وعده بن‌سلطان اکنون تحقق یافته است.
3 ـ تأکید بر اختلافات ایدئولوژیک به جای نقاط مشترک
در کنار حرکت‌های انسجام بخش نظام حضرت امام و مقام معظم رهبری و برخی علمای شیعه و اهل سنت برای وحدت و تقریب جهان اسلام، حرکت‌های تفرقه‌‌زا، چه در میان اهل سنت با محوریت جریان تکفیری و چه در شیعه توسط حلقه وابسته به انگلیس که حتی به جای هفته وحدت در پی «هفته برائت» هستند، عملاً به دامن زدن بر فاصله‌ها کمک می‌کنند.
4 ـ بازیگران منطقه‌ای
تلاش ترک‌ها برای شکل‌دهی به قدرت نئو عثمانی که متأسفانه با تمرکز بر اهل سنت معطوف شده، عملاً عرصه دیگری را برای چالش در جهان اسلام ایجاد کرده است، این روند به گونه‌ای است که ایده شکل‌دهی به خلافت اسلامی را در اذهان زنده کرده است، به همین دلیل است که در کنار رقابت و مقابله با شیعیان این حرکت حتی سعودی‌ها را نیز به واکنش وا داشته است. قطب‌بندی‌هایی که در سال‌های اخیر در کشورهای اسلامی با اتکا به سلفی‌ها و اخوان‌المسلمین شکل گرفته متأثر از این سناریو است، اگرچه نگرانی از قدرت گرفتن محور مقاومت و توفیق آنها در مقابله با داعش، سعودی‌ها و ترک‌ها را با برخی دیگر از کشورها در یک جبهه متحد کرده است که «ائتلاف سمبلیک نظامی برای مقابله با تروریسم» که اخیراً با همکاری سعودی‌ها و ترک‌ها شکل گرفته مصداق آنها است.
5 ـ نقش صهیونیست‌ها
در میان عوامل و مؤلفه‌های مؤثر در واگرایی فرق مختلف مسلمانان، نقش صهیونیست‌ها را باید بارز‌ترین نقش قلمداد کرد، چراکه آنها از وحدت و انسجام در جهان اسلام و همگرایی قدرت مسلمانان بیشترین تهدید را احساس می‌کنند، به همین دلیل است که صهیونیست‌ها چه در مقابله مستقیم با حرکت‌های اصیل اسلامی و چه تحریک سران برخی از کشورها، نظیر آذربایجان و نیجریه در سرکوب شیعیان نقش اصلی را دارند که براساس مستندات منعکس شده از مراکز تصمیم‌گیری این رژیم مجعول، هدفگذاری اصلی برای این رژیم در سال‌های اخیر دامن زدن به جنگ‌های میان شیعیان و اهل سنت است.
به رغم حرکت‌های واگرایانه قدرت‌های سلطه و حکام منطقه، اما اهتمام نظام جمهوری اسلامی چه در دوران حضرت امام و چه در دوران مقام معظم رهبری تنها در بیان و ارائه راهکار نبود، بلکه در عرصه عمل نیز نظام جمهوری اسلامی به عنوان یک حکومت شیعی بیشترین نقش را در حمایت از مقاومت فلسطین با اکثریت قریب به اتفاق اهل سنت داشته و دارد. اهمیت این مسئله تا به آنجاست که رهبر معظم انقلاب وحدت جهان اسلام را به عنوان «مسئله راهبردی» و نه «تاکتیکی» معرفی نموده‌اند و همواره علما، روشنفکران و نخبگان جهان اسلام را به وحدت ذیل مبانی اندیشه‌های ناب اسلام و آموزه‌های قرآن کریم و ارادت و محبت به پیام اسلام دعوت کرده‌اند.
اکنون و با توجه به پیامدهای منفی اقدامات تکفیری در وهن جهان اسلام بستر مناسبی برای تحقق و وحدت و همگرایی اسلام و مسلمانان ایجاد شده است که ضرورت برنامه‌ریزی و عملکرد هوشمندانه مسئولان، علما و دست‌اندرکاران جهان اسلام و به ویژه نظام جمهوری اسلامی را می‌طلبد./907/د102/ف2
منبع : روزنامه جوان