باجگیری مجامع جهانی از سیاست های آموزشی ایران

به گزارش سرویس پیشخوان خبرگزاری رسا، آموزش و پرورش در سال‌های اخیر دو هدف موازی را دنبال می‌کند؛ یکی همگامی با تغییرات پرشتاب جهان معاصر و دیگری تأمین منابع مالی مورد نیاز. این همگامی از چند طریق و با محوریت توسعه مشارکت بخش خصوصی است. افکار عمومی و تحلیلگران سیاست‌ها و برنامه‌های آموزش و پرورش، برونداد آنی این هدف‌گیری‌ها را در اتخاذ مواضع مدیران ارشد این وزارتخانه و برگزاری همایش‌ها و نشست‌ها می‌بینند و با اینکه تا نمایش برونداد آتی در رفتار فارغ‌التحصیلان نظام آموزش عمومی کشور راه درازی باقی است، با این حال نسبت به آن ابراز نگرانی می‌کنند. نکته جالب توجه اینکه مدیریت این همایش‌ها و نشست‌ها خارج از بدنه آموزش و پرورش بوده و آموزش و پرورش پذیرفته که هیچ کنترلی بر محتوای این همایش‌ها نداشته باشد، اما از همکاری مدیران و نخبگان خود در بالاترین سطوح اجرایی و سیاستگذاری با آنها دریغ نمی‌کند.

چنانچه فرض را بر این بگذاریم که آموزش و پرورش از مشارکت با برپایی این نمایش‌ها صادقانه (و البته ساده‌انگارانه) اهداف اسمی آنها را خواستار است، باز معلوم نمی‌شود این خوش‌بینی و اطمینان خاطر از حسن نیت برنامه‌ریزان تغییرات پرشتاب جهان معاصر از کجا ناشی شده است. آن هم در شرایطی که این خوش بینی یا حداقل این میزان خوش‌بینی هرچند همگامی جهانی را به دنبال خواهد داشت، با این حال همراهی ملی را از دست می‌دهد زیرا مردم کشورمان نسبت به تحمیل ایده‌های غرب با شیوه‌های استعماری خاطره خوشی ندارند و خوش‌بین نیستند.

با تمام این اوصاف، کنفرانس ملی بازاندیشی و آینده‌نگری در نظام آموزش و یادگیری ایران بدون اینکه خود را در معرض تحلیل صاحبنظران و منتقدان قرار دهد، روز گذشته با مشارکت وزارتخانه‌های علوم، تحقیقات و فناوری، آموزش و پرورش و تعاون، کار و رفاه اجتماعی و کمیسیون ملی یونسکو آغاز به کار کرد و به جز معدود رسانه‌هایی که به عنوان تریبون اختصاصی آن عمل و اظهارات سخنرانان را منتشر کردند، تحلیل دیگری نداشت و به نظر می‌رسد بعد از همایش توسعه و عدالت آموزشی که کارکرد تبلیغاتی معکوسی برای آموزش و پرورش داشت و تحلیل‌های متعدد اهداف پشت‌پرده آن را رونمایی کردند، برای کنفرانس اخیر آموزش و پرورش به همین مقدار بازتاب قانع باشد.

در علت برگزاری کنفرانس ملی بازاندیشی و آینده‌نگری در نظام آموزش و یادگیری ایران آمده: تحولات اجتماعی- اقتصادی و جمعیت‌شناختی از جمله: تغییر بازار کار، رشد بیکاری جوانان، تغییر روندهای مهاجرت و افزایش تقاضا برای نیروی کار ماهرتر و آگاه‌تر، موجب تغییر در رویکردهای مربوط به فضاها و روش‌های یادگیری و تقاضا برای کار مناسب و مهارت‌های زندگی شده است و چالش‌های جدیدی را بر نظام‌های آموزشی تحمیل کرده است که بازنگری جامع محتوای آموزشی و تضمین کیفیت نتایج یادگیری و همچنین مهارت‌های مختلف یادگیری مادام‌العمر را ضروری می‌سازد. این چالش‌ها می‌توانند از طریق بازاندیشی و بازسازی سطوح و اشکال مختلف آموزش، از آموزش‌های پایه، متوسطه، عالی و فنی و حرفه‌ای گرفته تا آموزش بزرگسالان، بر اساس چشم‌انداز جامعی از یادگیری مادام‌العمر، رفع شوند.

علاوه بر این ظرفیت‌سازی نظام آموزشی ایران با توجه به تحولات رایج اجتماعی، اقتصادی و فناوری، کمک به تقویت سازوکاهای مورد نیاز برای ارتقای آینده‌نگری و پایداری در سیاست‌های کلان آموزشی، ترویج رویکرد بین‌بخشی و بین نهادی در سیاست‌های آموزشی، شناخت چالش‌های تضمین کیفیت در نظام آموزشی و یادگیری ایران با توجه به محیط‌ها و روش‌های متحول آموزشی، تعیین عوامل مؤثر در تغییر نقش معلمان، استادان و مدرسان دانشگاه از انتقال‌دهندگان دانش به تسهیل‌گران یادگیری، ایجاد تغییرات مناسب در نظام آموزشی ایران به منظور ایجاد فرصت‌های یادگیری مادام‌العمر برابر و با کیفیت برای همه از اهداف برگزاری کنفرانس مزبور عنوان شده است.

تطابق این اهداف با سیاست‌های ابلاغی مقام معظم رهبری و اسناد تحولی و بالادستی کاری است که از نگاه آموزش و پرورش چندان محلی از اعراب نیافته است و از اهمیت برخوردار نیست. همچنین به نظر می‌رسد رفع ابهام از عبارات کلی اهداف آن نیز که می‌تواند هر برنامه و هدفی را اعمال کند، یا حتی منجر به باج‌گیری سیاسی و فرهنگی از کشورمان شود، مورد توجه کارگزاران آموزش و پرورش نبوده است./998/102/ب3

منبع : روزنامه جوان