غصب فدک، غصب پشتوانه اقتصادی حضرت امیر بود/ امام‌شناسی و دفاع از ولایت سیره حضرت زهرا
خانم مجیدی، استاد حوزه علمیه قم در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری رسا، با اشاره به اینکه هدف دشمنان ولایت از غصب فدک، گرفتن پشتوانه اقتصادی حضرت علی(ع) بود، افزود: دشمنان ولایت از آن جایی که می‌ترسیدند که حضرت علی(ع) با استفاده از درآمد فدک و پشتوانه آن علیه غاصبان مقام امامت قیام کند حضرت زهرا(س) را از چیزی که به خودشان تعلق داشت محروم کردند.
وی افزود: این گروه کوردل منافق و دست پرورده شیطان با وجود اینکه هنوز سخنان حضرت رسول(ص) درباره جایگاه و شأن مقام و منزلت حضرت زهرا(س) و حضرت علی(ع) در گوش مردم بود و به فراموشی سپرده نشده بود برای اینکه بتوانند به حکومت دنیوی خود به اسم دین برسند حضرت زهرا(س) را به باد شلاق گرفتند و حضرت علی(ع)را به بند کشیدند و اموالشان از جمله فدک را غصب کردند.
استاد حوزه علمیه قم با بیان اینکه حضرت زهرا(س) با آن خطبه شیوایی که در مسجد برای مردم خواندند توانستند جلوی حکومت دنیوی را به اسم دین بگیرند، تصریح کرد: حضرت زهرا(س) فقط برای مطالبه فدک به مسجد نرفتند که عده‌ای ایشان را دنیا دوست می‌خوانند ایشان فقط برای یک امر مهم و انجام مأموریتی که از طرف خداوند به ایشان امر شده بود به مسجد رفتند و آن مأموریت احقاق مقام امامت از دست غاصبان بود.
خانم مجیدی ادامه داد: هر چند که به ظاهر دشمنان ولایت به هدف خود رسیدند و توانستند چند صباحی بر مردم حکومت کنند ولی برای همیشه ننگ سیلی زدن به حضرت زهرا(س)، آتش زدن درب خانه ایشان و غصب مقام امامت بر پیشانی آن‌ها ماند و قبر مخفی حضرت هم همچنان پس از قرن‌ها حقانیت حضرت علی(ع) و ملعون بودن دشمنان ایشان را آشکار می کند.
وی اظهار کرد: دشمن‌ترین دشمن پیامبر(ص) زمانی که حضرت زهرا(س) از ایشان فدک را مطالبه کردند، گفت: برو شاهد بیاور و آنچنان مردم را مرعوب کردند که هیچ‌کس حاضر نشد در کنار حضرت علی(ع) و حضرت زهرا(س) قرار بگیرد و به این ترتیب همان چیزی که پیامبر(ص) برای آن‌ها از آن نگران بود به سرشان آمد و به خاطر متاع دنیا راستگوترین و پاک ترین انسان‌های روی زمین را به دروغگویی متهم کرده و آن‌ها را به شهادت رساندند و به این ترتیب یک ننگ ابدی برای خود خریدند.
خانم مجیدی یادآور شد: زندگی حضرت زهرا(س) دو درس برای ما دارد اولین درس، درس امام شناسی و دومین درس شجاعت و ایثار برای دفاع از مقام امامت به عنوان سرچشمه خوبی‌ها در روی زمین است./968/302/ب2