بزرگداشت شهادت حضرت زهرا در مرکز اسلامی هامبورگ
به گزارش خبرگزاری رسا،همزمان با ایام شهادت ام الائمه، حضرت صدیقه طاهره فاطمه زهرا(س)، مراسم سوگواری و عزاداری در این مرکز به مدت چهار شب از پنجشنبه، بیستم اسفندماه، آغاز شد و شب گذشته، 23 اسفند به کار خود پایان داد.
جمع زیادی از مسلمانان و عاشقان اهل بیت عصمت و طهارت(ع) از ملیتهای مختلف در این مراسم حضور یافتند.
در این شبها عاشقان اهل بیت عصمت و طهارت(ع) پس از اقامه نماز جماعت مغرب و عشاء، از برنامه قرائت زیارت حضرت زهرا(س)، تلاوت قرآن، بیان احکام از سوی آقای آل بتول، سخنرانی امام و مدیر مرکز اسلامی هامبورگ آیتالله رمضانی و مداحی مجید شعبانی، مداح اهل بیت(ع) بهرهمند شدند.
محور مواعظ و بیانات آیتالله رمضانی در این شبها، مروری بر آموزههای فاطمی در بستر زندگی بود. وی در بخشی از سخنان خود یکی از اهداف مهم برگزاری مراسم بزرگداشت اهل بیت(ع) را آشنایی هرچه بیشتر با سیره زندگی آن بزرگواران عنوان کرد.
آیتالله رمضانی اظهار کرد: اگرچه بیان فضایل و کرامات ائمه اطهار(ع) و نیز ذکر مصیبت و اقامه عزای اهل بیت(ع) خوب است؛ امّا قطعاً چنین بهرهگیری حداقلی از این اسوههای بینظیر بشریت، کافی نیست. در این جلسات باید با آموزههای فاطمی آشنا شویم. برخی فکر میکنند خواندن دعای ندبه و گریه برای حضرت مهدی(عج) کافی است یا فقط حضور در مراسم عزاداری و سینهزنی در ماه محرم در مورد امام حسین(ع) کفایت میکند. اگر ما اهل بیت(ع) را در این امور خلاصه کنیم در حق آنان ظلم کردهایم. متأسفانه برخی از شبکههای ماهوارهای نیز به جای معرفی جنبههای تربیتی و بیان ابعاد مختلف شخصیت این بزرگواران، فقط مراسم عزاداری و سینهزنی پخش میکنند.
آموزههای قرآن و اهل بیت(ع) در متن زندگی قرار گیرد
وی گفت: این در حالی است که آموزههای قرآن و اهل بیت(ع) باید در متن زندگی انسان قرار گیرد و ما باید آن بزرگواران را در تمام امور زندگی، الگوی خود قرار دهیم. ما باید بدانیم که آنها هم مشکلاتی مانند گرسنگی، تشنگی، بیماری و مانند اینها را داشتهاند، آنها هم به لحاظ خواستههای طبیعی باید فرزندان خود را تربیت میکردند، آنها هم نیاز به ازدواج و تشکیل خانواده داشتهاند، آنها هم برای کسب روزی، کار و تلاش میکردند و در صورتی که به مالی دست مییافتند، بخشی از آن را میان فقرا و مستمندان تقسیم میکردند و درصدد رفع مشکلات دیگران بر میآمدند.
مدیر مرکز اسلامی هامبورگ در بخش دیگری از سخنان خویش از حضرت فاطمه(س) به عنوان الگویی برای تمام جهانیان در همه اعصار تاریخ یاد کرده و افزود: در خانه حضرت زهرا(س) نظام توحیدی جاری و ساری بود. یکی از دلایلی که فضائل حضرت زهرا(س) در این جلسات بیان می شود، اینست که ما هم الگو بگیریم و صاحب فضیلت شویم. با توجه به تاکیداتی که امام باقر(ع) و امام صادق(ع) در مورد ضرورت الگوگیری از حضرت زهرا(س) دارند ما باید سیره زندگی آن حضرت را یاد بگیریم. اگر داستان حضرت یوسف در قرآن آمده است، برای قصه گویی نیست بلکه می خواهد بیاموزد که اگر ما با چنین مشکلاتی مواجه شدیم وظیفه چیست؟
وی تصریح کرد: ممکن است برخی این اشکال را وارد کنند که پیامبران و امامان(ع) که معصوم بودهاند و امکان انجام عمل اشتباه ندارند و لذا ما نمیتوانیم از آنها الگو بگیریم. در پاسخ این اشکال باید گفت: همه این بزرگواران اختیار داشتهاند و از روی اراده و اختیار از کار غلط دوری کرده و به سراغ کار ناشایست نمیروند و الاّ اگر مجبور و غیرمختار بودند، دیگر نمیتوانستند الگوی بشریت باشند.
آیتالله رمضانی اظهار کرد: انسان باید با الگوبرداری از ائمه هر روز در خود تغییر را مشاهده کند و حضور در مراسم بزرگداشت ائمه باید در رفتار و کردارش تأثیر مثبت داشته باشد. اسلام یعنی تسلیم شدن در همه امور نه اینکه انسان نماز و روزه را به جا آورد و نسبت به سایر احکام الهی بیتفاوت باشد.
ضرورت اهتمام به نیازهای فطری و طبیعی
امام جماعت در بخش دیگری از سخنان خود به خواستههای فطری و طبیعی انسان اشاره کرد و افزود: برای یک زندگی صحیح، انسانی و دینی باید به دو نوع نیاز انسان توجه و دقت شود:
1. خواستههای فطری انسان مانند حقطلبی و حقیقتجویی، توحید، معادباوری، نیاز به پرستش و ...
2. خواستههای طبیعی انسان مانند: خوردن، آشامیدن، پوشش، مسکن، شهوت و ...
برآورده کردن هر دوی این نیازها ضروری است؛ اما باید توجه داشت که در میان این دو خواسته، دسته اول یعنی خواستههای فطری اصل و خواستههای طبیعی فرع است. متأسفانه برخی فقط به خواستههای طبیعی توجه دارند و از نیازهای فطری غفلت میکنند؛ در حالی که طبیعت باید در خدمت فطرت باشد. برخی به راحتی نمازشان قضا میشود یا برخی از واجبات را انجام نمیدهند و میگویند بعداً انجام میدهیم. چرا بالعکس عمل نمیکنند، مثلاً نمیگویند بعداً غذا میخوریم.
وی یادآور شد: در زندگی حضرت زهرا(س) اصل و فرع سرجای خودش بود. امکان داشت غذا نخورند؛ ولی عبادت در جای خود انجام میشد. برخی فکر میکنند تا همه امکانات آن هم به نحو اتم و اکمل مهیا نباشد، ازدواج و تشکیل خانواده امکانپذیر نیست، ولی سبک زندگی ائمه اطهار(ع) چنین نبود. حضرت علی (ع) روزی به حضرت زهرا(س) گفتند: غذا چه داریم؟ پاسخ شنیدند که دو روز است غذا نداریم. حضرت فرمودند: چرا نگفتی؟ حضرت زهرا(س) فرمود: شرمم آمد که نکند چیزی بگویم و شما نتوانید تهیه کنید. (این پاسخ یعنی اینکه این نیاز، جزو نیازهای اصلی و فطری نبوده و میتوان تا مدتی آن را تحمل کرد مگر در صورتی¬ که به دوام وجود انسان برگردد.) در ادامه حضرت علی(ع) میرود برای تهیه غذا کمی پول قرض میگیرد، در بین راه جناب مقداد بن اسود را میبیند، که او هم نیاز به قدری پول برای تهیه آذوقه منزل داشت. امام علی(ع) هرچه را قرض کرده بودند به او میدهد و به نحو دیگری غذا تهیه میشود. اگر این گونه رفتارها نباشد، انسانیت از بین میرود.
ائمه(ع) خواستههای طبیعی را الهی کرده بودند
آیتالله رمضانی ادامه داد: نکته مهم این که ائمه اطهار(ع) همه این خواستههای طبیعی را الهی کرده بودند. این بزرگواران طبیعت را الهی کرده بودند، تشنه بودند، گرسنه بودند، در آنها نیازهای غریزی وجود داشت؛ ولی همه را الهی کرده بودند و در مسیر خواستههای الهی و توحیدی قرار میدادند. چون انسان دارای ابعاد مختلفی است، به همه آن ابعاد توجه داشتند؛ اما فرع و اصل در زندگی آن بزرگواران در جای خود قرار داشت.
مدیر مرکز اسلامی هامبورگ تصریح کرد: یک فرد هیئتی باید بداند که حضرت امام حسین(ع) قربانی شد تا قرآن قربانی نشود، اگر لازم باشد ما هم باید قربانی شویم تا فرهنگ و نهضت حسینی قربانی نشود. برخی در ایام مختلف انفاق و اطعام میکنند. البته انگیزهها متفاوت و مختلف است. برخی برای شهرت بیشتر، برخی برای آبروی بیشتر، برخی برای نماینده شدن، برخی برای کسب قدرت و ثروت ... امّا شما ببینید حضرت علی(ع) و فاطمه(س) چگونه اطعام میکنند. آنچنان که آیه نازل میشود «إِنَّمَا نُطْعِمُکُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لَا نُرِیدُ مِنکُمْ جَزَاء وَلَا شُکُورًا: ما براى خشنودى خداست که به شما مىخورانیم و پاداش و سپاسى از شما نمىخواهیم»/ آیه 9 سوره انسان
وی بیان کرد: بدیهی است انسان مسلمان اگر با سیره اهل بیت(ع) به خوبی آشنایی پیدا نکند، کم کم از آنها فاصله میگیرد و وقتی از آنها فاصله بگیرد، به بیراهه رفته و زندگیاش را بی معنی میکند. بعد چنین فردی میخواهد زندگی ویران خود را با توسل و زیارت درست کند که این امکانپذیر نیست. بلکه باید تلاش کند در آن مسیر حرکت کند و در جای خود از دعا و مانند آنها نیز کمک بگیرد.
آیتالله رمضانی در پایان تصریح کرد: آنچه که لازم به یادآوری است اینکه حضرت زهرا(س) یک معلم و مربی واقعی بود. آگاهیبخشی او برای آن بود که جامعه را آگاه سازد و به وظایفشان آشنا کند و از جهت تربیتی هم در تربیت خود و هم خانوده و هم جامعه احساس مسؤولیت کرده و به رسالت خود به عنوان ولی خدا برای هدایت جامعه عمل میکرد./982/ب