موانع اجابت دعا در ماه رمضان برطرف می‌شود
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، برنامه حقیقت بندگی هر شب در ماه مبارک رمضان از رادیو معارف با موضوع توصیه های عرفانی از آیت الله آقا مجتبی تهرانی(ره) درباره دعا و نیایش و آثار معنوی آن پخش می شود که گزیده مباحث آن برای علاقه مندان منتشر می شود.
ماه مبارک رمضان به دعا اختصاص دارد و در این ماه پر برکت نسبت به اجابت دعا تسریع وجود دارد و در واقع، چالش ها و موانع اجابت دعا برطرف شده است؛ دستورالعمل هایی برای اجابت دعا از معصومان(ع) صادر شده و می بینیم که گاهی این عمل نتیجه می دهد، اما گاهی اوقات هم نتیجه نمی دهد.
روایات بسیار فراوانی داریم که هر کس حاجتی دارد، اگر وضو بگیرد، دو رکعت نماز بخواند و حاجت خود را از خدا بخواهد، دعایش مستجاب می شود؛ روایت دیگری از امام صادق (ع) است که می فرمایند که هر کس وضو بگیرد و دو رکعت نماز را با رکوع و سجود کامل انجام دهد و بعد از نماز هم بر پیامبر اکرم(ص) و آل ایشان درود فرستد، حاجت روا می شود.
چه بسا کسی این عمل را انجام می دهد اما دعایش مستجاب نمی شود؛ در عین حال گاهی هم با همین دو رکعت نماز مرده ای زنده می شود؛ فعل همان فعل است اما یک جا نتیجه می دهد و یک جا نتیجه نمی دهد؛ باید بررسی شود که دلیل چیست.
دو دسته روایت داریم که یک دسته به طور کلی موضوعی را بیان می کند؛ در واقع این دسته از روایات عمل را برای عموم تجویز می کند اما دسته ای از روایات جنبه شخصی دارد و برای افراد خاصی وارد شده است؛ هر دعایی شرایطی دارد که باید شرایط آن رعایت شود تا مستجاب شود.
همه روایات درباره دعا کردن درست است اما بستگی به حالات دعا کننده دارد؛ ماه رمضان یک جنبه استثنایی دارد؛ اگر روایتی خطاب شخصی داشت و معصومی(ع) به فرد خاصی فرموده بودند که برو و فلان کار را بکن، این خطاب شخصی، دعایش را زیر و رو می کند؛ انسان برتر «معصومان(ع) و بزرگان» روی دعای شخصی اثر می گذارد و به همان جایی می رسد که مردار را زنده می کند.
زنی به خدمت امام صادق آمد و گفت که فرزندم در خانه مرده و روی او ملحفه کشیدم و به خدمت شما آمده ام؛ امام صادق (ع) خطاب به آن زن فرمودند که شاید آن کودک نمرده باشد؛ بلند شو به خانه برو، وضو بگیر و دو رکعت نماز بخوان و بعد او را تکان بده و این مطلب را به هیچکس دیگر هم نگو؛ آن زن همین کار را انجام داد و فرزندش زنده شد.
این همان تأثیر نَفَس است که از سوی اهل بیت(ع) و برخی از بزرگان در دعای شخصی وجود دارد؛ ممکن است ذکرها و اعمال زیادی را انجام دهیم اما نتیجه ای ندهد، اما یکی از علما و بزرگان یکی از همان اعمال را به ما سفارش دهد و پس از انجام آن به نتیجه برسیم.
در تمام خطابه های شخصی مشاهده می کنیم که اعمال سفارش شده از سوی اهل بیت(ع) و بزرگان تأثیرگذار واقع شده است اما درباره دستورات و خطابه های کلی به این گونه نیست./840/پ202/ی