۲۳ خرداد ۱۳۹۵ - ۱۳:۰۷
کد خبر: ۴۳۱۸۷۹
استاد اخلاق حوزه علمیه:

ایمان با تقوای الهی مستقر و زوال ناپذیر می شود

حجت الاسلام باقری بنابی ثبات ایمان را درگرو تقوا و پرهیز از معاصی دانست و گفت: این تقوا و دوری از معاصی است که ایمان انسان را حفظ خواهد کرد و گناه و معاصی ایمان را از میان می‌برد.
شیخ مجید باقری بنابی

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در تبریز، حجت‌الاسلام‌والمسلمین شیخ مجید باقری بنابی، مدیر مدرسه علمیه ولی‌عصر (عج) بناب شب گذشته در جمع طلاب این مدرسه علمیه با بیان اینکه طبق روایات اسلامی ایمان بر دو نوع است، اظهار داشت: کلماتی از معصومین (ع) نوعی از ایمان را به نام ایمان عاریه‌ای مطرح ساخته‌اند.

 

وی با اشاره به نوع دیگر ایمان، ادامه داد: در برابر ایمان عاریه‌ای در بعضی روایات از ایمان ثابت یا ایمان‌های مدت‌دار و غیرموقت و ایمان مستقر سخن به میان آمده است، ایمان، لا أجل له ازجمله تعبیراتی است که به معنای ایمان دائمی است و در برابر ایمان مؤجل و موقت قرار دارد.

 

این استاد اخلاق حوزه علمیه ثبات ایمان را در گرو تقوا و پرهیز از معاصی دانست و خاطرنشان کرد: این تقوا و دوری از معاصی است که ایمان انسان را حفظ خواهد کرد و گناه و معاصی ایمان را از میان می‌برد، ازاین‌رو از خداوند بخواهیم که دل‌هایمان را مملو از ایمان کند.

 

وی بابیان اینکه انسان نباید از کسانی باشد که خدا را فراموش کرده است، ابراز داشت: فراموشی خدا جز فراموشی نفس و خود انسان ارمغانی نخواهد داشت، ایمان مستعار است که براثر خدا فراموشی از میان خواهد رفت، ایمان مستقر هست که ثابت و ماندگار هست.

 

مدیر مدرسه علمیه ولی‌عصر (عج) بناب نور ایمان مستقر و ثابت حتی در عالم قبر و قیامت نیز انسان را نجات خواهد داد، تصریح کرد: در سایه همین ایمان است که انسان بهشتی خواهد شد، انسانی که با اعمال زشت ریشه این ایمان را نسوزانده است.

 

وی توشه عالم آخرت را تقوا و اعمال صالح دانست و ابراز داشت: همین تقوا و اعمال خالصانه است که انسان را در آخرت نجات خواهد داد، انسان باید دقت کند ببیند که برای آخرت چه توشه‌ای را با خود می‌برد، توشه آخرت تقوا و اعمال صالح است.

 

حجت‌الاسلام باقری بنابی با بیان اینکه خداوند به تمام اعمال انسان آگاه است و چیزی نیست که از دایره حکومت الهی خارج باشد و خداوند از آن بی‌خبر باشد، تصریح کرد: همین فراموشی خداوند متعال است که انسان ره به فراموشی نفس دچار می‌کند، این انسان آخرت خود را نمی‌بیند و غافل است.

 

وی فردای انسان را بهشت و جهنم خواند و اذعان داشت: این اعمال انسان است که تعیین می‌کند که انسان بهشتی است یا جهنمی است، نعمتی که برای متقین در عالم دیگر است تعبیر به پادشاهی آمده است.

 

این استاد اخلاق متاع دنیا را قلیل و ناچیز دانست و در مقابل آن پاداش‌های بهشتی خدا را عظیم و غیرقابل‌ تصور خواند و تأکید کرد: ایمان مستقر و دور از آفات در گرو قوت ایمان و پرهیز از معاصی است، تقوا است که ایمان را مستحکم و بدونِ آسیب می‌کند به‌ طوری‌که  آخرت انسان را نیز نورانیت می‌بخشد.

 

وی در پایان ایمان‌های زوال‌پذیر را به‌ مثابه اموال عاریه‌ای دانست که نمی‌توان به آن دل بست و مطمئن بود، ابراز داشت: نقص ایمان و کارآیی ضعیف آن در زندگی، آن را عاریه‌ای می‌کند، ایمان عاریه‌ای علقه ای به دنیا دارد و لذاتش آن را، متزلزل و زوال‌پذیر کرده است./854/203/ب2

ارسال نظرات