مظلومیت بارزترین جلوه زندگی امیرمؤمنان

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام والمسلمین محمد تقی عبدوس، عضو شورای مرکزی جامعه وعاظ تهران، سحر امروز در مسجد خاتم الانبای پردیسان قم، با اشاره به جلوه های مظلومیت حضرت علی(ع) اظهار داشت: ابن شهر آشوب می گوید حضرت علی(ع) در حکومت خود هر گاه از منبر پایین می آمد به مردم می فرمود از زمانی که پیامبر(ص) رحلت کردند من مظلوم بودم تا اکنون.

وی شاهد دیگر مظلومیت حضرت علی(ع) را زیارت نامه امام هادی(ع) در زیارت قبر حضرت علی(ع) عنوان کرد و افزود: امام هادی(ع) در این زیارت نامه شهادت می دهد که امیرمؤمنان(ع) اول مظلوم عالم از جهت کثرت ظلمی که در حق ایشان شده است هستند.

حجت الاسلام والمسلمین عبدوس با اشاره به شواهد دیگری بر مظلومیت حضرت علی(ع) ابراز داشت: برخی وقتی مظلوم واقع می شوند به خدا و دین بد گمان می شوند ولی حضرت علی(ع) فرمودند که انسان مسلمان وقتی مورد ظلم واقع می شود تا زمانی که در دین خود تردید نکند در نزد خدا ثواب می برد و مأجور است.

وی بارزترین جلوه زندگی امیرمؤمنان را مظلومیت ایشان دانست و خاطرنشان کرد: مظلوم به معنی شکست خورده نیست و اگر در جایی از کشور کسی حق ما را خورد و به ما ظلم کرد نباید از خدا و دین و حکومت اسلامی روبرگردانیم و به همه چیز شک کنیم.

عضو جامعه روحانیت مبارز اولین چهره مظلومیت حضرت علی(ع) را داستان غصب خلافت عنوان کرد و اظهار داشت: حضرت علی(ع) فرمودند که در جریان غصب خلافت مُردم و صبر کردم زیرا داستان داستان پدری است که فرزند او را بگیرند و به دست ناپدری ظالمی بدهند؛ پیامبر(ص) بارها فرمودند که من و علی دو پدر امت هستیم.

وی با بیان این که دومین چهره مظلومیت حضرت علی(ع) ظلمی بود که در حق همسرش روا داشتند، افزود: بعد از پیامبر(ص) نه تنها حضرت فاطمه(س) را مورد ضرب و شتم قرار دادند بلکه او را دروغگو خواندند و حضرت علی(ع) مأمور به صبر بود و این ظلم بزرگی بود که به حضرت علی(ع) شد.

حجت الاسلام والمسلمین عبدوس چهره دیگر مظلومیت حضرت علی(ع) را کشتار فرزندان و محبان ایشان خواند و گفت: در طول تاریخ هیچ خاندانی به اندازه خاندان اهل بیت(ع) فرزندانشان را نکشته اند و حتی دوست داران این خاندان را هم به جرم دوست داشتن اهل بیت(ع) می کشتند که نمونه بارز ظلم به حضرت علی(ع) و خاندانشان است.

وی به سبّ و لعن حضرت علی(ع) در زمان حیات ایشان و بعد از فوت ایشان بر منابر مسلمانان اشاره کرد و اظهار داشت: اولین کسی که سبّ و لعن را در اسلام باب کرد معاویه بود و حضرت علی(ع) از این که مردم نامشان را در ردیف نام معاویه و عمر وعاص ذکر می کردند بسیار ناراحت بودند و این را ظلم به خود می دانستند./843/پ202/ی