کنترل عصبانیت و خویشتن داری از مهمترین عوامل تحکیم بنیان خانواده

حجت الاسلام محمد تقی صرفی پور، استاد حوزه علمیه در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری رسا در کرمانشاه، با اشاره به آیه 134 سوره مبارکه آل عمران، ابراز داشت: یکی از مهمترین عوامل تحکیم بنیان خانواده کنترل عصبانیت و مدارا و خویشتن داری است، خداوند سبحان افرادی را که خشم خود را فرو می برند و اهل عفو و گذشت هستند دوست دارد.

مدیر سابق مدرسه علمیه امام خمینی(ره) تصریح کرد: در زندگی زناشویی در موارد بسیاری زن و مرد اختلاف نظر دارند، در این شرایط عشق و علاقه جای خود را به نفرت و ناراحتی می دهد، در واقع قضاوت های عجولانه زن و مرد موجب ناراحتی از یکدیگر می شود.

استاد حوزه علمیه یادآور شد: مدارا با همسر کلید زندگی باصفا است، اگر کسی خواهان زندگی خوب، زیبا و با صفا است باید با همسر خود در همه حال و همواره مدارا کند تا از زندگی شیرین و عاشقانه برخوردار شود.

وی در ادامه افزود: امام علی(ع) می فرماید «در هر حال با همسرت مدارا کن و با او مصاحبت خوبی داشته باش تا زندگی با صفا و سرشار از محبت داشته باشی»، مدارا و نرم خویی و ندیده گرفتن اشتباهات همسر و کنترل عصبانیت از رموز موفقیت در زندگی است.

حجت الاسلام صرفی پور خاطرنشان کرد: مؤمن باید با اهل خانه و به ویژه هسرش با مدارا رفتار کند و مراقبت از این صفت را جزء وظایف اولیه و مهم خود به حساب آورد، مدارا کردن علاوه بر اینکه زندگی زناشویی را باصفا و شیرین می کند، صدقه محسوب شده و اجر و ثواب شهادت را برای انسان به دنبال دارد.

مدیر سابق مدرسه علمیه امام خمینی(ره) کرمانشاه اظهار داشت: مدارا کردن رفتاری است که موجب جلوگیری از درگیری های بی فایده شده و موجب پیوند بیشتر با دیگران می شود.

وی عنوان داشت: مدارا کردن شامل عفو و بخشش، تحمل کردن رفتار بد دیگران، هم مصاحبتی زیبا، خوش اخلاقی و نیکی کردن است، مدارا و خویشتن داری از شاخه های صبر است، به همین دلیل بیش از هفتاد بار در قرآن کریم از صبر و صابران سخن گفته شده است.

استاد حوزه علمیه گفت: خویشتنداری عزت را برای فرد به دنبال می آورد و هر مؤمنی که بتواند عصبانیت خود را کنترل کند، عزیز است چون خداوند متعال در دو سرا به او عزت عطا می کند.

حجت الاسلام صرفی پور در پایان مطرح کرد: امام علی(ع) می فرماید «هیچ شرف چون دانایی و هیچ عزت چون بردبار بودن نیست» آنکه بر وجود خود قاهر است خشم خویش را فرو می خورد به عزت الهی نائل می شود./857/302//ب2