۲۶ دی ۱۳۹۵ - ۱۷:۲۹
کد خبر: ۴۷۴۱۰۹
آیت الله مهدوی:

متنفر شدن از گناه یکی از راه های رسیدن به عصمت است

نماینده مردم اصفهان در مجلس خبرگان رهبری گفت: اگر انسان در راه ترک گناه به حالتی برسد که از گناه متنفر شود، موجبات رسیدن به عصمت برایش فراهم می شود.
آیت الله مهدوی نماینده مردم اصفهان در مجلس خبرگان رهبری

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در اصفهان، آیت الله سید ابوالحسن مهدوی در جلسه اخلاق بعد از ظهر امروز که در مرکز هلال احمر اصفهان برگزار شد، گفت: حالت تَصَبُّر حالتی است که انسان به ترک گناه عادت می کند.  

وی در ابتدا با مروری بر مبحث جلسات گذشته که راجع به راه های رسیدن به عصمت بود، افزود: انسان برای رسیدن به عصمت نیازمند لطف الهی است و برای نزول لطف الهی در زندگی انسان، حرکت خودِ انسان مهمترین عامل است.

آیت الله مهدوی با بیان اینکه ترک کردن گناه چهار حالت دارد، تشریح کرد: حالت صبر، حالت تصبّر یا انقطاع، حالت غضب یا نفرت و مرحله ای که شرایط انجام گناه برای انسان فراهم نیست، چهار حالت از حالتهایی است که انسانهای مختلف برای ترک کردن گناه در آن قرار دارند.

نماینده مردم اصفهان در مجلس خبرگان رهبری در تشریح حالت صبر در برابر گناه، اظهار کرد: اگر شخص میل به انجام گناه داشته باشد ولی با زحمت و ریاضت خودش را از ارتکاب گناه حفظ کند، در حالت صبر در برابر گناه قرار دارد.

امام جمعه موقت اصفهان تصبّر را این گونه معنا کرد: تصبّر به معنای عادت کردن به ترک گناه است و لازمه رسیدن به این حالت ترک کردن گناه و تفکر کردن روی مفاسد گناه به صورت توأمان است، در این حالت انسان صبر را بر خودش تحمیل می کند و از گناه منقطع می شود.

نماینده ولی فقیه در هلال احمر اصفهان به حالت سوم از مراتب روبرو شدن با گناه اشاره کرد و ابراز داشت: حالت سوم که بهترین حالت است و رسیدن به آن کار هر کسی نیست، غضب یا نفرت داشتن از گناه است، این حالت بعد از مدتی که انسان خودش را در حالت دوم نگه دارد به صورت ناخودآگاه ایجاد می شود.

رئیس بنیاد خیریه المهدی(عج) با بیان یک مثال توضیح داد: انسانی که در حالت اول قرار دارد، مثل ماشین در حال حرکتی استکه در سرازیری ترمز می گیرد و مسلماً لنتهایش آسیب می بیند، فردی که در حالت دوم سپری می کند، مثل ماشینی استکه روی زمین مسطح در حرکت است و ترمز می گیرد و شخصی که حالت سوم برایش ایجاد شده، شبیه ماشین در حالت حرکتی استکه در سرابالایی ترمز می کند.

استاد اخلاق حوزه علمیه افزود: هر چند انسانی که در حالت غضب نسبت به گناه قرار دارد در بهترین شرایط است ولی باید متذکر شوم حالتی که انسان شرایط گناه برایش فراهم نیست و به اجبار نمی تواند گناه کند، بهتر از حالت کسی استکه با فراهم بودن شرایط، گناه می کند.

وی ادامه داد: امیرالمؤمنین(ع) در روایتی می فرمایند، یکی از عصمتها این استکه انسان در شرایطی قرار بگیرد و نتواند گناه کند، در این نتوانستن نیز باید شاکر خداوند باشیم چرا که همین مسأله بی ارزش ما را از گناه کردن دور کرده است.

آیت الله مهدوی با بیان روایتی دیگر از امیرالمؤمنین(ع) که می فرمایند، بهترین حالت ترک گناه، آن زمانی است که انسان قدرت انجام گناه را داشته باشد ولی عفت پیشه کند، اظهار کرد: انسانی که هنوز در وجودش میل به انجام گناه وجود دارد نسبت به کسی که عادت  به ترک گناه دارد، ار تقوای کمتری بهرمند است و این دو نسبت به کسی که نسبت به گناه غضبناک است و مثل یک سمّ کشنده به گناه می نگرد، پائین تر هستند.

نماینده مردم اصفهان در مجلس خبرگان رهبری با بیان یک داستان خاطرنشان کرد: دو رفیق با یکدیگر قرار می گذارند که گناهان طرفِ مقابل خود را در طول هفته نظاره کنند و در پایان هفته در جلسه ای گناهان یکدیگر را بازگو کنند تا موجبات ترک گناه برایشان فراهم شود.

امام جمعه موقت اصفهان در ادامه داستان ابراز کرد: روزی یکی از رفقا به شکل نامتعارف در وسط هفته به رفیقش می گوید باید همین امروز جلسه تشکیل دهیم چرا که من خوابی برایت دیده ام، آن دوست می پرسد چه خوابی دیده ای، رفیقش پاسخ می دهد خواب دیدم من و تو به همراه امام عصر(عج) در یک خیابان در حال حرکت بودیم و به شکلی در کنار یکدیگر قرار داشتیم که تو متوجه حضور امام زمان(عج) نبودی به خاطر همین به حالت بسیار فجیعی به نامحرمانی که از کنار ما عبور می کردند نگاه می کردی و من در حضور امام عصر(عج) نمی توانستم به تو تذکر بدهم که این کار را انجام ندهی.

نماینده ولی فقیه در هلال احمر اصفهان ادامه داد: وقتی این داستان از سوی یکی از طرفین رفاقت بیان می شود، طرف مقابل به گریه می افتد و می گوید راست می گویی من تا حدودی توانسته ام گناهان دیگرم را ترک کنم ولی هر چه تلاش کردم نتوانستم این خصلت بد را کنار بگذارم، سپس با تصمیم جدی بر ترک گناه از دوستش جدا می شود، بعد از مدتی آن دوستی که خواب را تعریف کرده بود، حاضر نمی شود با دوستی که آلوده به گناه نگاه حرام بود، جلسه تشکیل دهد، ولی با اصرارهای زیاد او به تشکیل جلسه تن می دهد، سپس آن شخصی که به گناه نگاه حرام آلوده بود، خطاب به آن دوستش می گوید، در ابتدای کار، سختیهای زیادی کشیدم ولی بعد از مدتی عادت کردم که به نامحرم نگاه نکنم و در حال حاضر از نگاه کردن به نامحرم متنفر هستم.

رئیس بنیاد خیریه المهدی(عج) در پایان گفت: اگر انسان در انجام گناه کمی به خودش سخت بگیرد و از رفتار و گفتارش مواظبت کند، حالت تنفر از گناه برایش ایجاد می شود./201/867/ب1

ارسال نظرات