بررسی سیره معصومین در مباحثه با مخالفان

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، حسن رحیم پور ازغدی، شامگاه شنبه در چهارمین جلسه از سلسله نشست های گفتمانی «بیّنات» که با محوریت بازخوانی اندیشه های رهبر معظم انقلاب پیرامون وحدت شیعیان و اهل تسنن برگزار شد، به شبهات پیرامون وحدت اسلامی پاسخ داد.

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی با اشاره به سیره معصومین(ع) در گفتگو با مخالفین، اظهار کرد: پیامبر(ص) حتی با ملحد که خدا و پیامبر و معاد را قبول نداشت هم مؤدبانه گفتگو می کردند. این مسأله با دفاع در برابر حمله مشرکین و یا مقابله با ممانعت آن ها از ترویج حق فرق می کند و البته در آن موارد هم به آن ها بی احترامی نمی کردند. درباره روش گفتگو با سایر مذاهب درون اسلام و نیز گفتگو با اهل کتاب نیز در سیره آن ها نکاتی وجود دارد که باید توجه کرد.

وی افزود: دو گروه در محضر امام رضا(ع) به بحث می پرداختند و افزون بر استدلال به یکدیگر توهین هم می کردند. امام رضا به آن ها گفتند اصلی به شما می آموزم که در هر مناظره ای حق از آن پیروز بیرون بیاید. خداوند کسی را مجبور به اطاعت نکرده و هیچ کس نیز با زور بر خدا غلبه نمی کند؛ نه اطاعت خدا اجباری است و نه معصیت خدا به مفهوم شکست دادن خداست و قدرت تمام کارها را خدا به انسان داده است. پس فحش و مغالطه در مناظره راه ندارد.

شیعه از اتفاقات پس از رحلت پیامبر(ص) اظهار برائت می کند اما قائل به وحدت است

رحیم پور ازغدی در پاسخ به این پرسش که «اگر لعن اشتباه است، چرا در زیارت عاشورا لعن صورت گرفته است؟» گفت: بین لعن و سب تفاوت وجود دارد. خداوند می فرماید به بت ها هم با این که باطل محض هستند فحش ندهید چرا که پیروان آن ها در پاسخ شما به خداوند دشنام خواهند داد. اگر تو به گونه ای سخن گفتی که در واکنش به حرفت سر شیعیان را بریدند مسؤولیت داری. آنچه در زیارت عاشورا آمده، به معنای برائت از دشمنان اهل بیت است و از همین رو برخی علما معتقدند باید در محافل خودی آن را قرائت کرد.

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی یادآور شد: شیعه در عین حال که قائل به وحدت است، شیعه است و از اتفاقات پس از رحلت پیامبر(ص) اظهار برائت می کند. بحث روی این است که چگونه این برائت ابراز شود؟ به گونه ای که اسلام لطمه نبیند.

وی در پاسخ به پرسش دیگری مبنی بر این که «افزون بر روایات بازدارنده از لعن، روایاتی مبنی بر پذیرفته بودن این عمل هم وجود دارد»، خاطرنشان کرد: اگر روایات به گونه ای باشد که در نظر یا عمل باهم سازگار نباشد، حکم آن ها در اصول فقه در باب تعارض و تزاحم بحث شده است. در این موارد در اصول فقه می گویند باید دید کدام مصلحت مهم تر است. سخن امروز تمام مراجع ما نیز همین مسأله است.

رفتارهای اختلاف انگیز جز افزودن دشمنان اهل  بیت(ع)، اثری ندارد

رحیم پور ازغدی تأکید کرد: فتوای رهبری شامل هر جلسه ای می شود که آن صدمه را به اسلام بزند. فایده رفتارهای اختلاف انگیز چیست؟ آیا اهل تسنن را به سوی شیعه دعوت می کند یا این که به شمار وهابی ها اضافه می کند و بر دشمنان اهل بیت(ع) می افزاید؟ ما به خاطر کاری که عایشه با امیرمؤمنان(ع) کرد، با ایشان مشکل داریم اما قائل به همان رفتاری هستیم که امیرمؤمنان(ع) در قبال او انجام دادند و به وی توهین نکردند.

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی با تأکید بر مذموم بودن اهانت به جناب عایشه تصریح کرد: این مسأله درست است که حتی توبه و استغفار عایشه پس از آن جریانات نیز فایده نداشت و دیگر امت اسلامی به دو گروه تقسیم شده بودند، اما این مسأله دلیلی بر دشنام دادن به ناموس پیامبر(ص) نبوده و دشنام دادن با قرآن و سیره معصومین(ع) سازگار نیست.

استدلال های محکمی برای اثبات حقانیت اهل بیت(ع) وجود دارد

وی در بخش دیگری از سخنان خود با بیان این که در مباحثه با اهل تسنن آن قدر استدلال محکم وجود دارد که بدون رفتارهای اختلاف انگیز بتوان حقانیت اهل بیت(ع) را حتی از سوی منابع اهل سنت اثبات کرد، افزود: اهل سنت پس از قرآن، صحیح بخاری را به اندازه ای قبول دارند که آن را برادر قرآن می دانند. اگر تمام روایات شیعیان را کنار بگذاریم و بر اساس همین کتاب بخواهیم حقانیت امیرمؤمنان(ع) را اثبات کنیم، کفایت می کند.

رحیم پور ازغدی گفت: در صحیح بخاری آمده که خلیفه دوم راجع به بیعت با خلیفه اول گفته است «این بیعت مسأله ای حساب نشده، بدون تدبیر و ناگهانی بود که یک بار انجام شد و خداوند شر آن را دفع کرد. پس از این هم نباید با هیچکس آن گونه بیعت کرد.» یعنی خود جناب عمر هم از این بیعت دفاع نکرده است. این حرف عمر بن خطاب در مهم ترین منبع حدیث اهل تسنن آمده است. از این گونه روایات در منابع اهل تسنن به تعدد وجود دارد و اگر کسی آن را قبول نداشته باشد، صحیح بخاری را قبول ندارد./201/820/ب1