تشریفات و تجملات دنیوی کار و پیشرفت را برای انسان مشکل میکند
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، آیت الله حسن ممدوحی عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم امشب در جلسه شرح نهج البلاغه با اشاره به حکمتی از امیرمؤمنان علی(ع) گفت: حضرت می فرمایند دنیا برای غیر خودش خلق شده است نه که برای خودش باشد.
وی افزود: این تعبیر حضرت خبر از عالم دیگر به انسان ها می دهد که غیر از انبیا و اهل بیت(ع) کسی به آن راه ندارد، این که بعد ازدنیا، عالم دیگری وجود دارد خاص مکتب الهی است از این رو فیلسوفان غیر الهی نسبت به عالم دیگر بی خبر هستند.
استاد درس خارج حوزه علمیه قم با بیان این که مکتب های غیر الهی هرچه را ببینند قبول می کنند، اظهار داشت: بر این اساس اگر چیزی را نبینند یا آن را حس و تجربه نکنند قبول نمی کنند و وارد آن مسأله نمی شوند.
وی ادامه داد: مکتب های غیر الهی نمی توانند با تجربه و علوم تجربی به عالم دیگری غیر از دنیا راه پیدا کنند از این رو این مسأله خاصیت مکتب الهی و دینی است؛ انسان حس و شعوری ندارد که بتواند ماورای عالم را متوجه شود بلکه از طریق انبیا به انسان منتقل می شود.
آیت الله ممدوحی سخن حضرت علی(ع) درباره عالم دیگر را بیان مراتب هستی دانست و ابراز داشت: بیان چنین مسأله ای کار هیچ فیلسوف و دانشمند نیست و کسی جز این بزرگواران نمی توانند به این موضوع دست پیدا کند.
وی عنوان کرد: انسان باید در خط بندگی قدم بردارد، اگر اهل بیت(ع) ببیند که انسان عبد است و به دستورات الهی عمل می کند راضی می شوند؛ رابطه بین عبد و خالق را فقط خداوند متعال می داند، هیچ راهی به طرف خدا نیست مگر این که خداوند راه را باز کند؛ بنابراین کسی نمی تواند ادعا کند با ریاضت وکارهای دیگر به مقامی رسیده است.
استاد درس خارج حوزه علمیه قم خاطرنشان کرد: هر کس هر اندازه خود را به دنیا وابسته کند در حقیقت خود را گرفتارتر می کند، تشریفات و تجملات دنیوی همانند سنگ های با وزن بالا و چسبیده به پای انسان است که کار و پیشرفت را برای انسان مشکل می کند.
وی اضافه کرد: انسان با انجام گناه های فراوان جهنمی بودن خود را عمیق تر می کند، انسان با اعمالش می تواند برای خود کاخ بهشتی بسازد و یا این که خود را جهنمی کند و بر عمق آن بیفزاید، باید توجه داشت که دنیا مقدمه ای برای عالم دیگر است.
آیت الله ممدوحی با بیان این که انسان باید در دنیا کار کند و خود را بسازد، گفت: دنیایی که ما در آن زندگی می کنیم ارزش دل بستن و تکیه کردن ندارد، همانگونه که به باد نمی توان تکیه کرد به دنیا هم نباید تکیه کرد./1323/پ202/ص