ماهیت ایمان و اسلام و تفاوت آن دو از دیدگاه قرآن و حدیث
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت‌الاسلام انواری امروز در آیین نیایش کریمه اهل بیت که در شبستان بزرگ امام خمینی(ره) آستان مقدس حضرت معصومه(س) برگزار شد به تشریح ماهیت ایمان و اسلام پرداخت و عنوان داشت: رسول گرامی اسلام هویت ایمان را چنین توصیف می‌کند«الاِسْلامُ عَلانِیَهٌ، وَ الاِیْمانُ فِى الْقَلْبِ؛ اسلام امر آشکارى است، ولى جاى ایمان دل است.»
کارشناس معارفی آستان مقدس حضرت معصومه(س) با اشاره به اینکه ایمان و اسلام در سیره اهل‌بیت علیهم‌السلام با ادبیات ویژه‌ای توصیف شده است، اظهار داشت: امام صادق(ع) در توصیف ایمان حقیقی و تفاوت آن با اسلام چنین می‌فرمایند«الایمان اقرار بالعمل و الاسلام اقرار بلاعمل؛ ایمان اقرار با عمل و اسلام اقرار بی‌عمل است.»
سخنران آستان مقدس حضرت معصومه(س) بابیان اینکه ایمان از منظر منابع ثقلین آن چیزی است که در دل‌ها جای می‌گیرد، ابراز داشت: ایمان انسان را وادار به عمل خالصانه می‌کند چنانکه امام صادق(ع) فرمودند«الْاِسْلَامُ یُحْقَنُ بِهِ الدَّمُ وَ تُوَدَّى بِهِ الْاَمَانَهُ وَ تُسْتَحَلُّ بِهِ الْفُرُوجُ وَ الثَّوَابُ عَلَى الْاِیمَانِ؛ با اسلام خون انسان محفوظ، اداى امانت او لازم و ازدواج با او حلال می‌شود، ولى ثواب بر ایمان است.»
حجت‌الاسلام انواری به تفسیر آیه 14 سوره حجرات اشاره کرد و ادامه داد: علمای بزرگ اسلام تفاوت اسلام و ایمان را بر اساس این آیه چنین توصیف کرده‌اند که تفاوت اسلام و ایمان، در این است که اسلام شکل ظاهرى قانونى دارد و هر کس شهادتین را بر زبان جارى کند در زمره مسلمانان وارد می‌شود و احکام اسلام بر او جارى می‌گردد؛ این در حالی است که ایمان یک امر حقیقی و باطنى است و جایگاه آن قلب آدمى است.
وی افزود: تاریخ اسلام حضرت ابوطالب(ع) را مصداق تفاوت ایمان و اسلام آوردن در بدوی‌ترین روزهای ظهور اسلام توصیف کرده‌اند این در حالی است که در طیف منافقان و دشمنان ایمان حقیقی، قلم‌های فاسق علیه این انسان بزرگ اکاذیب زیادی را منتشر می‌کنند؛ بر این اساس بررسی تاریخ می‌تواند مؤمن را در درک دقیق این شبهات یاری کنند.
کارشناس معارفی آستان مقدس حضرت معصومه(س) بابیان اینکه تشکیک در هویت و اصالت حضرت ابوطالب(ع) از ابتدای تاریخ اسلام از سوی منافقان در جریان بوده است، گفت: در کتاب احتجاج مرحوم شیخ طبرسی از امیرمؤمنان علیه‌السلام واقعه‌ای تاریخی نقل‌شده است که نشان دفاع تمام‌قد امام علی(ع) از ساحت ایمان حضرت ابوطالب(ع) است.
وی در پایان به شرح واقعه ثبت‌شده از سوی شیخ طبرسی پرداخت و اظهار داشت: در منابع مستند تاریخ آمده است که«امیرمؤمنان(ع) روزی در رُحْبَه نشسته بودند و مردم دور آن حضرت جمع شده بودند، مردی برخاست و گفت ای امیرمؤمنان، تو در مقام و منزلتی هستی که خداوند تو را در آن متمکن گردانده است و پدرت در آتش معذّب است؟ امام علی(ع) فرمودند ساکت شو، خدا دهانت را بشکند، سوگند به آن‌که محمد را به‌حق به پیامبری برانگیخت، اگر پدرم در روز قیامت بر تمام گهنکارانی که در روی زمین بوده‌اند شفاعت نماید، خداوند شفاعتش را درباره ایشان می‌پذیرد.»/837/پ۲۰۳/ی