پناه بردن به خدا از واگذاری انسان به نفس سرکش
آیت الله محمدحسین احمدی فقیه یزدی استاد سطح عالی حوزه علمیه در گفت‌و‌گو با خبرنگار خبرگزاری رسا به شرح و تفسیر دعای روز ششم ماه مبارک رمضان پرداخت که در ادامه می آید:
«اللَّهُمَّ لاَ تَخْذُلْنِی فِیهِ لِتَعَرُّضِ مَعْصِیتِک وَ لاَ تَضْرِبْنِی بِسِیاطِ نَقِمَتِک وَ زَحْزِحْنِی فِیهِ مِنْ مُوجِبَاتِ سَخَطِک بِمَنِّک وَ أَیادِیک یا مُنْتَهَی رَغْبَةِ الرَّاغِبِین»
«خدایا در این روز مرا به نفس سرکشم وامگذار تا پی طغیان و نارضایتی تو روم و مرا با تازیانه خشم و غضبت ادب مکن، مرا از موجبات ناخرسندیت بر کنار بدار، به حق مهربانی و نعمت نوازیت، ای نهایت آرزوی مشتاقان»
در این روز بنده از خدا می‌خواهد به دلیل گناهانی که انجام داده است، خوار نشود و به همین دلیل به وی تازیانه نزند. خداوند به سبب گناهی که بنده مرتکب می‌شود تازیانه به وی می‌زند. تازیانه خدا همان عذاب‌های الهی مانند سیل و زلزله است، تازیانه‌ای که عقوبت یا همان نتیجه کارهای بد انسانی است.
هر انسانی هنگامی که معصیت پروردگار خویش را می نماید، یقینا با اصرار بر آن معصیت، روزی خوار و ذلیل خواهد شد چرا که معصیت نمودن ذات اقدس الهی، نوعی به جنگ برخاستن با اوست به طوری که خداوند امر به عملی می نماید و در مقابل بنده از آن سرپیچی می کند و در آن هنگام است که آن بنده در مقابل قدرت پروردگار عالمیان خوار و ذلیل خواهد شد.
برخی گناهان خدا را به غضب می‌آورد و ذات باریتعالی قسم یاد می‌کند که دیگر آن شخص گناهکار را نیامرزد، یعنی راه به گونه‌ای مسدود می‌شود که دیگر امیدی به بازگشت نیست، بنابراین از خدا می‌خواهیم این اتفاق برای ما نیفتد.
در این روز می گوییم خدایا من را از موجبات سخطت و آن چیزهایی که موجب سخط تو می شود، دور گردان. روایتی است که برخی گناهان خدا را به غضب می‌آورد و آنگاه خدا قسم می‌خورد که به عزت و جلال خودم دیگر تو را آمرزش نمی‌کنم.
قهر الهی برای این است که انسان خود را شناخته و به سیر در کمالات و خودسازی بپردازد تا به درجات عالی انسانی دست یابد، چرا که اگر انسان رها گذاشته می شد تا به هر کاری که می خواست دست زند، آنگاه بود که دیگر هیچ انسانی با انسانیت در روی زمین زندگی نمی کرد.
در دعای روز ششم ماه رمضان از خدا طلب می‌کنیم حالا که ما به درجاتی رسیده‌ایم و جزء بندگان صالح و فرمانبردارش قرار گرفته‌ایم به خودمان واگذار نکند که اگر به خودمان واگذار شویم در معرض معصیت قرار می‌گیریم.
باید توجه کرد که کسانی که خداوند بر آنان غضب می کند، کسانی هستند که از دستورات و وسوسه های شیطان پیروی می کنند.
در پایان خداوند را که نهایت آرزوی مشتاقان است قسم می‌دهیم که ما را از موجبات خشم خودش به آن الطافی که نسبت به بندگان دارد دور کند که همه رغبت‌ها و دوست داشتن‌ها به خدا می‌رسد و بندگان خوب خدا برای رسیدن به لقای پروردگار بسیار مشتاق هستند./872/ت۳۰۲/ی