احساس بی نیازی نخستین علت طغیان در برابر پرودگار است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام سید احمد مشرف، مدیرکل معارف قرآن و عترت آستان مقدس حضرت معصومه(س) امروز در شبستان نجمه خاتون(س) آستان مقدس حضرت معصومه(س) با اشاره به نکات تفسیری سوره علق گفت: آیه 9 سوره علق«أَرَأَيْتَ الَّذِي يَنْهَى» با یک پرسش آغاز شده و هدف از این استفهام و پرسش  افزایش دانایی انسان است چراکه خداوند در این آیه و آیات بعد از آن، از چیزهایی از انسان پرسش می کند که نسبت به آن دانا است و خداوند به این وسیله می خواهد توجه و آگاهی انسان را نسبت به یک موضوع بیشتر جلب کند.

وی افزود: گاهی هدف از پرسش برای بیان تعجب یا برانگیختن تعجب است و در اینجا هدف توجه دادن بیشتر انسان است.

مدیر کل معارف قرآن و عترت آستان مقدس حضرت معصومه(س) با بیان اینکه سوره علق درباره خلقت انسان به او آگاهی داده و مراحل آفرینش انسان را بیان می کند، گفت: هدف از بیان این مطلب این است که به انسان گوشزد شود از چه آفریده شده تا دچار غرور نشود زیرا غرور و تکبر در برابر خداوند و بندگان خدا رذیله ای است که تمامی اعمال انسان را تباه می کند همانطور که اعمال ابلیس یه خاطر غرور در برابر خداوند تباه شد.

حجت الاسلام مشرف ادامه داد: آیات سوره علق به ما نشان می دهد که انسان به مرحله انسانیت و خلقت نمی رسد مگر به تدبیر مستمر و پی در پی خداوند و این خداوند است که از علقه انسان را به یک جنین کامل تبدیل می کند و اگر این اراده و تدبیر پی در پی خداوند نباشد خلقت انسان بی معنا و ناتمام خواهد بود.

وی افزود: در اینجا واژه «مالایعلم» به این موضوع عطای خداوند به انسان اشاره دارد چراکه که هرکس بنابر ظرفیت خود و ظرفیت وجودی انسان به او می بخشد اما عطای خداوند نسبت به انسان عطایی فراتر از ظرفیت وجودی انسان است.

 مدیرکل معارف قرآن و عترت آستان مقدس حضرت معصومه(س) با بیان اینکه متأسفانه انسان در برابر نعمتی مانند آگاهی و علم از طریق وحی و قلم به جای شاکر بودن راه کفر و ناسپاسی در پیش گرفته و طغیان می کند، افزود: علت طغیان انسان این است که خود را بی نیاز از دیگران می داند و همین احساس بی نیازی سرانجام او را به کفران در برابر نعمات و طغیان در برابر خداوند می کشاند به همین دلیل در آیات قرآن از انسان به عنوان«ظلوم و کفور» نام برده شده است.

حجت الاسلام مشرف با بیان اینکه براساس این آیه نخستین علت طغیان و ناسپاسی انسان احساس غرور و بی نیازی است، یادآور شد: غرور مانند آتش است که همه داشته های انسان را با خود سوزانده و نیست می کند بنابراین برای در امان ماندن از این آفت همواره باید از خداوند طلب استعانت کرد و در هنگام وفور نعمت باید شاکر بوده و ماهیت و حقیقت خلقت خود را به یاد آوریم./968/پ202/ی