ماهیت عاشورا گریه بر امام حسین است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام سید محمدباقر علوی تهرانی رییس بنیاد فارِس المؤمنین در مراسم عزاداری شب عاشورا که در مسجد حضرت امیر(ع) برگزار شد، گفت: اشک بر سیدالشهدا(ع) مستند به قرآن است.

وی افزود: ما برای اشک ریختن برای امام حسین(ع) دستور داریم. همان بزرگوارانی که اجزاء، جهت و شرایط عبادت ما را تعیین کرده‌اند، همان افراد اشک ریختن برای سیدالشهدا را نیز سفارش کرده‌اند.

رییس بنیاد فارِس المؤمنین در ادامه ابراز داشت: شاخص دین ما قرآن و اهل بیت است و یاوه‌گویی‌های افرادی که اشک بر سیدالشهدا(ع) را بیهوده تلقی می‌کنند اهمیتی ندارد زیرا محبت سیدالشهدا(ع) را خداوند متعال برای ما اراده کرده است. امام صادق(ع) می‌فرماید اگر خدا عاقبت به خیری را برای کسی اراده کرده باشد حبّ حسین را در قلبش قرار می‌دهد.

وی با بیان اینکه اشک ریختن برای امام حسین(ع) در وداع از امام سجاد(ع) دستور شخص سیدالشهدا(ع) است، گفت: امام حسین(ع) به پسرش امام سجاد(ع) می‌فرماید به شیعیان من بگو حسین مظلومانه و با لب تشنه کشته شد، بر او گریه کنید و هرگاه آب خوردید بر او سلام دهید.

حجت الاسلام علوی تهرانی گفت: از امام رضا(ع) روایت است که گریه کنان باید بر بزرگی مانند حسین گریه کنند که گناهان بزرگ را از بین می‌برد. ماهیت عاشورا گریه بر امام حسین(ع) است.

گریستن بر مصیبت امام حسین از زمان حضرت آدم وجود داشته است

وی در ادامه اظهار داشت: حضرت موسی(ع) به خداوند متعال در کوه طور عرض کرد خدایا بر چه اساس و قاعده‌ای امت پیامبر اکرم(ص) را بر تمام امت ها برتری دادی و در قرآن فرمودی شما بهترین امت هستید، آنها را بگو تا من نیز به بنی اسرائیل بگویم تا خود را بالا بکشند. خداوند متعال فرمود به خاطر ۱۰ خصوصیت؛ نماز که در امت‌های پیشین خاص انبیا بوده است، زکات، حج، جهاد، روز جمعه که سید الایام است، اجتماعات اسلامی و نماز جماعت، قرآن، طلب علم که بر مسلمانان واجب کردم، عاشورا و گریه کردن در روز عاشورا.

رییس بنیاد فارِس المؤمنین ابراز داشت: گریه بر امام حسین(ع) اختصاص به انسان ندارد و همه موجودات را شامل می‌شود. کسی قبل از او به شهادت نرسیده بود که آسمان و زمین و ملائکه و حیوانات و کو‌ه‌ها بر او گریه کنند.

حجت الاسلام علوی تهرانی با بیان اینکه گریه بر امام حسین(ع) قبل از واقعه کربلا وجود داشته است، گفت: اولین کسی که بر مصیبت امام حسین(ع) گریه کرد حضرت آدم(ع) بود که در صحیح‌ترین و معتبرترین منابع روایی از آن گفته شده است.

وی در پایان خاطرنشان کرد: امام علی(ع) هنگامی که در جنگ صفین به رود فرات رسید به یکی از یاران خود گفت اگر می‌دانستی اینجا چه جایی است از آن نمی‌گذشتی مگر اینکه گریه می‌کردی، سپس به مدت طولانی گریه کرد تا حدی که از اسب بر زمین افتاد و مدت طولانی به هوش نیامد. گریستن بر مصیبت امام حسین(ع) قبل از واقعه کربلا وجود داشته است./966/پ۲۰۲/ب۱