تنگ و کوتاه‌تر شدن لباس‌های ایرانی طرح و الگویی صهیونیستی است
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، آیت الله علی جاودان استاد حوزه علمیه، چهارشنبه شب به مناسبت دهه دوم ماه محرم در حسینیه مرحوم شیخ زاهد گفت: تقریبا بیشترین بخش‌های سبک زندگی ما از مرکز صهیونیسم آمده است.
وی با بیان اینکه امروز بسیاری از امور جهان به دست صهیونیسم اداره می‌شود، ابراز کرد: طرح لباسی که ما امروز بر تن داریم، طرح لباس ایرانی نیست؛ طرح و الگویی است که آن‌ها داشتند و هر روز هم تنگ‌تر و کوتاه‌تر می‌کنند.
آیت الله جاودان ادامه داد: شما عکس‌های زمان مشروطه را نگاه کنید همان‌هایی که گول خوردند و رفتند سفارت انگلیس یک نفر سر بدون کلاه پیدا نمی‌کنید. در ایران همه کلاه بر سر داشتند و همه لباسشان بلند بود. اگر ما بخواهیم خدمت حضرت ولیعصر(ع) مشرف شویم، با چه لباسی مشرف می‌شویم؟ ایشان از چه لباسی راضی هستند؟
استاد حوزه علمیه با اشاره به دوران حیات امام علی(ع)، اظهار داشت: کسانی که بعد از پیامبر(ص) بر مسند قدرت نشستند، خواستند خاندان رسول خدا دیگر در منظر و مرئای مردم نباشند امرمومنان علی(ع) در طول 25 سال خانه‌نشین نبودند بلکه بیابان‌نشین بودند و دور از چشمان مردم، زمین آباد می‌کردند.
وی ادامه داد: معاویه حکومتش را با دشمنی علنی با امیرمومنان علی(ع) آغاز کرد، اگر قبلی‌ها فقط می‌خواستند مردم اطراف خاندان پیامبر(ص) نباشند، معاویه می‌خواست اصلا هیچ کس از بنی‌هاشم روی زمین نماند و تجلی این دشمنی‌ها در کربلا رخ نشان داد که حتی به کودک شش‌ماهه هم رحم نکردند.
آیت الله جاودان اضافه کرد: اگر کل بنی‌هاشم هم در کربلا بودند، همه را شهید می‌کردند، در نماز جمعه‌ها هم بخشی از خطبه‌ها اختصاص به سب و لعن امیرمومنان علی(ع) داشت روزی یکی از نزدیکان معاویه به وی گفت که تو قدرت می‌خواستی و بدان رسیدی، دیگر لعن علی را بس کن، معاویه پاسخ داد، من می‌خواهم بچه‌ها با لعن علی پیر شوند؛ بنی امیه در روستاها تبلیغ می‌کردند که آن کسی که می‌خواست شتر پیامبر(ص) را رم دهد تا ایشان کشته شود، علی(ع) بوده‌است، پس او را لعن کنید.
استاد حوزه علمیه در پایان خاطر نشان کرد: پس از شهادت امام حسین(ع) نیز به قدری ترس و خوف بر عالم اسلام چیره شده بود که اصلا کسی سمت خانۀ اهل بیت(ع) نمی‌رفت و امام سجاد خودشان فرمودند: که در مکه و مدینه ۲۰ نفر یار هم وجود ندارند که ما را دوست داشته باشند؛ ایشان باید این درد را دوا می‌کردند و دوا کردند و کار به جایی رسید که از مدینه کسی شهر را به قصد حج ترک نمی‌کرد تا اینکه امام سجاد(ع) از شهر خارج می‌شدند و در مکه هم پس از حج کسی شهر را ترک نمی‌کرد، مگر اینکه امام مکه را ترک می‌کردند؛ چرا که مردم از ایشان تنها خوبی دیده بودند./813/پ۲۰۲/ب۲