مثلثی که یک ضلع آن فرضی است
به گزارش خبرگزاری رسا به نقل از روزنامه «جوان»، عبدالله گنجی در این روزنامه نوشت:
وزیر خارجه امریکا هماهنگ کرده است که مقارن با سفر العبادی به ریاض آنجا باشد تا به خیال خود بتوانند با همکاری سعودی و سوءاستفاده از نیازمندی‌ها و مشکلات عراق، بین دولت عراق و ایران فاصله ایجاد کند. سعودی‌ها هم در خفا حاضر به باج‌های بزرگی هستند. حتی سلمان به عبادی گفته: « وزرای من، وزرای شما هستند؛ هر دستوری دادید، اجرا می‌کنند ...»
اما آنچه امریکایی‌ها (خصوصاً جمهوریخواهان) نفهمیده‌اند و نمی‌فهمند، این است که دولتمردان فعلی عراق و نظام جمهوری اسلامی را «عطوفت 1400 ساله» به هم پیوند داده است. آنچه این دو را ید واحده کرده است تقابل با همین ایدئولوژی وهابیت است که از کابل تا بیروت، از پاچنار تا صنعا و از نبل- الزهرا تا کربلا خون بهترین وارثان ثارالله را بر زمین ریخته است.
امریکایی‌ها وقتی صدام را حذف کردند نمی‌فهمیدند که چه کسانی و چه جریانی به روی کرسی وی جلوس خواهند کرد. صدام را برداشتند و یاران انقلاب اسلامی به مثابه یک شوک در عراق ظاهر شدند.
امروز نیز تیلرسون احمق بر این باور است که با کلیشه‌های عرف بین‌الملل و با نشان دادن یک لقمه چرب و در قبال تأمین منافع ملی مادی می‌تواند دولت عراق را از پیکر یکپارچه فرزندان ثارالله جدا نماید. بر این باورند که اگر امتیازاتی بیشتر از آنچه ایران می‌دهد، بدهند معادلات و روابط جا به جا خواهد شد.
آنچه نمی‌فهمند این است که رابطه ایران و عراق از عرف بین‌الملل و بده و بستان مصطلح و نفع و ضرر مادی پیروی نمی‌کند. به نظر می‌رسد در کنار توصیه روحانی به ترامپ مبنی بر مطالعه تاریخ و جغرافیا، لازم است چند واحد شیعه‌شناسی و «حسین شناسی» نیز برای ترامپ-تیلرسون برگزار شود تا بدانند که رابطه عراق و ایران از «صادرات و واردات»، «دلار و نفت» و «توسعه و عقب ماندگی» پیروی نمی‌کند.
ایران خانه دوم عراقی هاست و عراق مأمن و مشهد ماست. این رابطه را نه غرب می‌فهمد و نه غرب خوانده‌ها و نه عقل‌گراهای رئالیست و نه اندیشکده‌های امریکایی. شاید موساد در کشاکش جنگ 35 ساله با حزب‌الله چیزهایی را متوجه شده باشد./۱۳۲۵//۱۰۳/خ