دورنمای مبهم صلح در شبه‌جزیره
به گزارش خبرگزاری رسا، سرانجام آن لحظه‌ای رسید که رهبر کره‌شمالی بعد از 65 سال پا به آن سوی مرز در کره‌جنوبی بگذارد. جنگ کره با امضای پیمان آتش‌بس در 27 ژوئیه 1953 به پایان رسید و تا روز جمعه گذشته سابقه نداشت رهبر کره‌شمالی پا به خاک کره‌جنوبی بگذارد و دو دیدار قبلی بین رهبران دو کره در سال‌های 2000 و 2007 نه در خاک کره‌جنوبی بلکه در پیونگ‌یانگ، پایتخت کره‌شمالی، بود. به این دلیل دست‌کم سمبلیک بود که دیدار کیم جونگ اون، رهبر کره‌شمالی، با مون جائه این، رئیس‌جمهور کره‌جنوبی، در روز جمعه 27 آوریل اهمیت خاص خبری داشت و رسانه‌‌‌‌ها و دوربین‌های‌شان در دهکده پانمونجوم واقع در مرز دو کره جمع شده بودند تا گام گذاشتن جونگ اون به خاک کره‌جنوبی را ثبت کنند. این رویداد طبق برنامه‌ریزی‌های قبلی انجام شد و جونگ اون بعد از دست دادن به جائه این، روی خط مرزی به دعوت او وارد خاک کره‌جنوبی شد و دیگر برنامه‌های دیدار با او مثل امضای دفتر یادبود، مذاکرات دو ساعته و کاشت درخت صلح و گفت‌وگوی خصوصی 30دقیقه‌ای را بدون حضور دیگر مقام‌‌‌‌ها انجام داد.
نتیجه این دیدار و برنامه‌های آن صدور بیانیه‌ای به نام بیانیه صلح پانمونجوم شد که به امضای دو رهبر رسید و هر دو در کنفرانس مطبوعاتی خود از آن گفتند با تأکید بر دو نکته کلیدی؛ نخست برقرار کردن صلح دائمی بین دو کره و دوم عاری شدن شبه‌جزیره از سلاح‌های هسته‌ای. موضوع اول ریشه در جنگ کره در 65 سال قبل دارد که با وجود ترک مخاصمه در آن زمان اما هیچ‌گاه پیمان صلحی بین دو طرف امضا نشد و به همین جهت هم هر دو کشور طی این سال‌‌‌‌ها وضعیت آتش‌بس داشتند. حالا هر دو رهبر در بیانیه مشترک متعهد به تلاش برای «کاهش اقدامات خصمانه» برای رسیدن به صلحی پایدار شده‌اند و وعده داده‌اند تا اواخر سال میلادی جاری، آتش‌بس 1953 را مبدل به معاهده صلح بکنند تا جنگ کره پس از 65 سال به صورت رسمی پایان یابد. موضوع دوم در بیانیه مشترک و به عنوان یک «ایده» ذکر شده که هر دو رهبر به دنبال تحقق این وعده برای خلع سلاح اتمی شبه‌جزیره کره هستند و جائه این هم در کنفرانس مطبوعاتی مشترک گفت: «هر دو کره تصمیم دارند عاری شدن شبه‌جزیره کره از سلاح هسته‌ای را طی سال جاری میلادی تکمیل کنند.»
حالا و بعد از دیدار این دو، مسئله اساسی در برداشتن گام‌های بعدی است و اینکه به راستی تا هشت ماه دیگر آن دو موضوع کلیدی به نتیجه می‌رسند؟ شبکه خبری سی‌ان‌ان از بی‌اعتمادی عمیق بازیگران اصلی تنش میان دو کره می‌گوید و نگاهش هم به توئیت‌های دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور امریکا است که در یکی از آنها با وجود اشاره به اتفاقات خوب می‌نویسد: «زمان می‌تواند این موضوع را تأیید کند. »از طرف دیگر، استرالیا یک روز پس از دیدار رهبران دو کره از اعزام یک هواپیمای شناسایی و گشت دریایی به ژاپن می‌گوید تا از آنها برای فشار بر کره‌شمالی و کنترل حمل و نقل دریایی استفاده شود. این جدای از هواپیمای شناسایی کانادایی و ناوچه انگلیسی است که قرار است به این منظور راهی منطقه شوند.
به این ترتیب، غرب قصد ندارد با وجود فضای خوش‌بینی ناشی از آن دیدار با برداشتن گامی به عقب تنش را کمتر کرده و به این فضا کمک کند بلکه روند قبل از افزایش فشار به کره‌شمالی را ادامه می‌دهد. این سیاست غرب کار را برای جائه این سخت‌تر می‌کند چرا که او با وعده عادی‌سازی روابط با کره‌شمالی به ریاست جمهوری کره‌جنوبی رسید و در این یک سال تمام تلاش خود را کرد تا این دیدار تاریخی انجام شود. هرچند که او اعلام کرد برنامه خود را ادامه می‌دهد و حتی قصد سفر به پیونگ‌یانگ را دارد اما ادامه فشارهای غرب بر کره‌شمالی دست او را برای مذاکره با جونگ اون خالی می‌کند. این شرایط برای او با پا پس کشیدن ترامپ از برجام سخت‌تر نیز خواهد شد، چرا که در آن صورت نمی‌تواند تضمینی به جونگ اون بابت خلع سلاح اتمی بدهد. در واقع، جائه این در صورتی می‌تواند تا پایان سال میلادی در دو زمینه صلح دائم با کره‌شمالی و خلع سلاح اتمی شبه‌جزیره به نتیجه برسد که غرب با او همکاری و زمینه اعتماد جونگ اون را فراهم کند اما به نظر می‌رسد که غرب از همین ابتدای امر، کارشکنی خود را شروع کرده و اگر این روند را ادامه بدهد باعث می‌شود طعم آن روز تاریخی برای کره‌ای‌‌‌‌ها تلخ شود./۹۶۹//۱۰۲/خ
منبع: روزنامه جوان